"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."

Şiir > Bireysel

üzgün

Ağlamak

Odamdaki panoda sadece ağlayan insanların resimleri vardı / Neden dedi biri, neden tüm

üzgün

Hapisim

HAPİSİM / Bir pencere karanlığa bakan, / Yasaklı bir kapı,açılmayan,

karamsar

Kim Bilir

Ölüm alnımda yazılı bu gece, / Belki kaderim terk i diyar.

düşündürücü

Mutluluk

Kara ve karanfil / Hegel'ci yabancılaşma görünümündeyken / güneşe zorunlu

üzgün

Siyah

Efkarımı saldım sulara, sular siyaha döndü. / Geçtim çamurdan çirkeften, gece sabaha döndü.

olumlu

Sözde Özler 3

Güneşe tutulmuş kar gibidir zaman.. / Yağmurdan sonra büyürmüş başak, /

üzgün

Unutamıyorum

Sabahın ilk ışıkları bile odamı aydınlatmaya üşenirken, / Senin içimi aydınlatmanı beklemem hataydı.

Başa Dön