Şiir > Bireysel
karamsar
Senin Dediğin Uvertür
Senin aşk dediğin, / Dillerinde zamanın kesiştiği / Sözcükleri safkan
karamsar
Lavem
Gökyüzünün göz kırpmasıyla yere düştük seninle Lavem. Gökkuşağı tüm karamsarlığını ruhuma boşalttı sarp yağmurlar eşliğinde. Ve,
karamsar
Sen mi Dünyasın Dünya mı Sen
Ey yeri göğü aydınlatan güneş! / Seninle tanıdık geceyi-gündüzü /
karamsar
Yok Oluş
Kör balık tuttu bileklerimi; / Öptü kanı çekilmiş damarlarımdan 'yorgunluk kokuyorsun, yok olma'
üzgün
Başucu Masalı
ağladığında gözyaşı kadar uzaklaşırsın kendinden / taburcu ettiğin anılar gecenin bir vakti uyandırır
karamsar
Mutlu Musun?
Okudukça yazasım,yazdıkça silesim var / Sildiklerimi hatırlayasım yok,yinede / Karanlığa
nostaljik
Tükürüyorum Boşluğa Çiçekler Fışkırıyor
sonra tekrarlanan gecenin / sonra ufuğu bölen kadınlar / sarmaşıklaşıyor