"Ben kendi yazdığım bir kitaba bile inanmıyorum, siz benim bugün söylediğim bir söze mi inanacaksınız?" — Umberto Eco"

Şiir > Deneysel

karamsar

karmakarışık

KARA GÖZLERİNDEKİ BAKIŞLARIN....; / Karamsarlığımı , paslanmış sevgimi / Kara

üzgün

Zavallı

Irzına geçilmiş bir şehir, İstanbul. / Lime lime edilmiş kıyafetleri yamalı, göğsü bağrı

üzgün

üfürmeler

I / asparagas bir bulutun / serpiştirdiği yağmur damlaları bunlar, / yanılmamak

üzgün

Örtün Beni

Örtün beni! / Oku emriyle Hiraya nur getiren Cibril aşkına /

karamsar

Sır

Sır / Hepsi katildir, bilmezsiniz. / İnsan kendi yüreğini en

nostaljik

Karanlık Sokak

SOKAK / Karanlık bir sokağa girdim / Sokak karanlık

nostaljik

Lut Gölü

Güneşin okyanusa düşüp kaybolduğu gün, / Sıkıldı ruhu yelkovandan, dipteki akrebin,

üzgün

Aşk Olsa Gerek

yol kesen gece avcısına soramadım adını, / kellemi bıraktım ortaya da gene varamadım,

umutlu

Gönül Limanları

Karanlıkların ortasındaprefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" / / bir kör ışığa kanıp, / Çok limanlara

Başa Dön