Akgul gelir beni alir giderdi.
Camasirlar makinada olurdu, muhtemelen
Durulamaya az kalmis...
Mutemadiyen yedigim sokella kavanozu
Basucumda dururdu..
Oral Calislar okurdum o zamanlar,
'Hapishanede Buyumek' basucu kitabim..
Duvarda kulagini sevgilisine kesen ressamin
Sari tonlarla oynayisi asili..
Akgul gelir beni alir giderdi.
Bir mitingde tanismistik onunla,
Cinaralti sohbetlerinde cogalir
Galatanin altindaki meyhanelerde
Oldururduk sigaralari..
Resimleri masanin cekmecesinde
Daginik duruyor..Yatak daginik..
Akgul gelir beni alir giderdi.
Cogunluk gunduz ve kucaginda kitaplar,
Sonra birgun ben aldim Akgul'u
Sokaklardan ve bir gece vakti..
Ne gelecek ayaklari
Nede nefesi kalmisti..
Yanibasinda savrulmus cantasi
Ve savrulmus saclariyla beraber..
Birgun ben aldim Akgul'u..
Kucagima sigmadi..
Cantasinda bir iki kitap
Agir geldi omzum tasimadi.
Akgul'suz bir gece yagdi sehre
Hucre evleri Akgul'suz..
Akgul'un adi militan!
O gun bugundur ,
Akgul gelip beni alip gitmedi
Hicbiryere...
KİTAP İZLERİ
İnsan Olmak
Engin Geçtan
Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku
