Sevgili Nora,
Çöl’e kar’ın düştüğü bir gün yazıyorum sana..Yani bugun..Ben çöl’e kar tanesi düşmez sanırdım.Oysa büyük bir yanılgıymış bu..İçinde aşk’ın olduğu bir yılın sıcak ayları aslında…Ben bir parça yenilmiş ve örse- lenmiş hissediyorum kendimi Nora…Sanirim çöl’e kar’ın neden düştüğünü anlamak için kum tepesinin
basinda ki çalı olmak gerekiyormuş.Ben bunu hic düşünmemiştim.
Senden İspanyol tarzı ziller istiyorum.Bana gonderir-
sen sevinirim.Zira böyle büyük bir yanilginin üzerine zil takıp oynamak ,yapılacak en iyi iş bence.Ne kadar u-mutsuzum bir anda !Evin içinde gölgeler hakim vazi-yette geziyor.Çünkü loş abajur yanıyor sadece .. Par-lak ışık rahatsız ediyor.Aslında dışarı çıkıp yurumek
istiyorum bu karda..Ne denli somut olduğunu gormeli ve hissetmeliyim.Ancak yorgunum ve pek halim yok!
Belki küçük termos bardağima çay koyup cikabilirim.
Ancak onun içinde çay demlemek gerek..Yasama da-
ir demlenmiş pek bir şeyim yok Nora!Bundan dolayı çok üzülüyorum.Bir çocuğum olsun isterdim mesela.. Artık birseyler mi vermek istiyorum nedir ?Bilemiyo- rum.Su çöl’e birseyler ugruna kar’ı yağdıran ben ol- mak isterdim mesela…Ama kar yağdıracak bir uğrum yok!Kapıdan çayımıda alıp çıksam,dışarda yenilgi ve
yalnızlık var Nora!Umut yok!Belki herseyi bitirmis ben
farkinda degilim hicbirseyin..Belki tuketecek umudun olmayinca boyle saniyorsun kendini..Bilemiyorum.. Tek bildigim herseyin ust uste geldigi ve gelenlerin arasinda kayboldugum..
Sen kek’i hep kalipta yapardin.Ben tepside bile dene-dim yine olmuyor Nora!Ya unu yada sekeri fazla oluyor
Ve ben artik denemekten biktim.Cunku bir suru mal-zemem heba olup gidiyor.Ustune ustluk onca vakit
harciyorum.Ayrica firindan her tepsi cikarisimda,tuta-
caklara ragmen ellerim yaniyor.Sevmiyorum bunu….
Sen artik cok kek urettiginden sana soruyorum.Ben nerede yanlis yapiyorum?Yuzlerce denedim ama ol-
muyor ,bu yuzden senden cevap gelene kadar hicbir-sey yapmayacagim.
Hava soguk ! Klima isitmaya calisiyor.Ancak bilirsin ben cok usurum,bu yuzden kurutma makinasina hav-lu atiyorum arada..Isininca alip ayaklarima sariyorum.
Isiniyormuyum bilmem?Belki o da bir sanidir sadece.. Aslinda yuregimin sogugu vuruyor tum bedenime..Bu
bir sani degil..Buna eminim Nora!Usuyor..Ama ne ya- pip isitmaliyim bilemiyorum.Oysa ne sicak yuregim vardi col’e gelene kadar..Simdi buza kesmis kolayinda isinmaz..
Alismak cok zor Nora..Oyle gidilen bir mekana veya zamana degilde,insanin kendine alismasi cok zor.Ben
cok zorlaniyorum,Meger ne kadar ters bir yapim var-mis ?Ters oldugu kadar da genis aslinda..Ters ve ge-nis cok zor bir ikilem aslinda..Bilemiyorum..
Gidip ekmek almam lazim!Bu yuzden disari cikmam gerekiyor.Belki donuste Starbucks’ta oturup bir sicak cikolata icerim..Icerkende uzak kaldigim etrafi seyre-
derim.Seni umutsuz bir beyinle kucakliyorum Nora!
Kendine iyi bak lutfen..En kisa surede cevap bekliyo-rum senden..
Hoscakal
Jeanne
Ps:Ziller konusunda ciddiydim.Gonderebilirsin.. Rahatlamam icin gerekli..
