"Bir yazarın çilesi, beynindeki tüm karakterlerin aynı anda 'Şimdi sıra bende!' diye bağırmasıdır." – Virginia Woolf"

Şiir > Özlem Şiirleri

üzgün

Beklerken

Balçıkla çakıl taşının gerdeğine şahit / Sokak ortasında / Yokluğunu

üzgün

İskra

zeytin ağaçlarının üzerinden, / yağmur toprağa düşerken / kül rengi

üzgün

Gel Artık!

UZAKLARI YAKIN ET, GEL ARTIK! / Kırık kalemimin gözyaşlarıyla ıslandı yalnızlık şatomun duvarları.

karamsar

Ey Sevgili

\] Darmadağın hayat bitiyor umudum yorgun. Yıkık dökük harabelerimde yanıyor ruhum, karanlığın içindebir ışıksöyle hiç yokmu?Sonunda

Başa Dön