Şiir > Özlem Şiirleri
üzgün
İstanbul İçin Hüzün Vakti...
Bozulmadı mutluluk orucu gariplerin / Gidişinle bir tokat daha yediler /
üzgün
Bana Sor Özlemden Yanıp Tutuşmayı...
Sen özlemeyi bir de bana sor; / Gece olunca yalnızlık sarınca bedenimi,
umutlu
Tuvaldeki Öpüş
yokluğun, / bir iç savaştır yüreğimde / sevgilim../..geri çekildim / seni beklemeye gidiyorum / ayrılık değil
üzgün
Gel Artık!
UZAKLARI YAKIN ET, GEL ARTIK! / Kırık kalemimin gözyaşlarıyla ıslandı yalnızlık şatomun duvarları.
üzgün
Pencerem ve Sensizliğim...
bir akşamdı / penceremin önünde sensizliğe bakıyordum / kapalıydı pencerem
karamsar
Ey Sevgili
\] Darmadağın hayat bitiyor umudum yorgun. Yıkık dökük harabelerimde yanıyor ruhum, karanlığın içindebir ışıksöyle hiç yokmu?Sonunda
olumlu
Menekşe Gözlerinle
Menekşe gözlerinle yine gülsen yüzüme / Sarılsam gül tenine uyusam fecre kadar
karamsar
Sensiz Yaşayamam Sanırım
Zulüm sensiz yaşadığım talih-i makus / Dertlerimle kolkola ümitlerim mahpus /