Güneşli günün yalnız kahvesinde
Yolunu bekliyorum yapayalnız
Dolu beynimde çıngıraklar çalan hatıralara kızıyorum
Kayıp yolları biliyorum bu kahvehaneye
Ağlıyorum yüzümü saklıyorum insanlardan,
Kimseler görmesin, belki o an içeri girersin diye
Yollanmaz trenlerin sonu bulmaz yolculuklarını biliyorum
Körolası umudumu gömüyorum kahve telvelerine.
Kalkıp gidiyorum
nafile!
Bağımlı umut kahvehanesine.
KİTAP İZLERİ
Nasipse Adayız
Ercan Kesal
Ercan Kesal’ın Trajikomik İktidar Oyunu: "Nasipse Adayız" Her siyasi kampanya bir absürtlükler tiyatrosudur, ancak Ercan Kesal, "Nasipse Adayız" ile bu dramanın Türkiye'ye özgü sahnesinin perdesini
İncelemeyi Oku
