"“Yazmak, düşüncelerinizi düzenlemekten çok, kaosun üzerine bir kaç damla kahve dökmek gibidir.” – Virginia Woolf"

Şiir > Özlem Şiirleri

nostaljik

Mektup

yar! / yırtamadığım iki satırlık / bir mektubun var bende

umutlu

Öğren

Üzerine dualar yağdırdım, / Yollarına gökkuşağından yol yaptım. / Sense,

üzgün

Benim Sevdam

Aynadaki gölgemdin sen… / Gözlerin sonu olmayan yollara, / Bakışların

üzgün

Geceleyin

Geceleyin,Baykuş sesleriyle bozulan garip birsessizlik / Semada kendini bile aydınlatamayan birkaç yıldız…

üzgün

Annem

Vita yağı kutularına dikilmiş sardunyalarımız vardı bizim / Herbiri yürüyen bir masal obur

üzgün

Ne Desem!

Tek bendim gecenin bekçisi; / Çaldırmamak için güneşe, / Sırtıma

üzgün

Seni Anmak

git diyordun ama, / bir şeyleri eksik söylüyordun. / kırılacakmış

üzgün

Yokluğunda

yokluğunda uçurum kenarlarında şarkılar söyledim / kimselere duyurmadan / lime

üzgün

Kumru

I / İskelede, sapan taşıyla / Bir kumruyu vurdular

üzgün

Vuslata Geldim

adı uzun ayrılık olsa da ela gözlüm / sanki hiç ayrılmadık.

Başa Dön