"“Yazmak, okurlara kahve vermekten farksızdır: Herkes için değil, ama bazılarının günü kurtarır.” – Franz Kafka"

Şiir > Soyut

karışık

Serzeniş

-I- / (Sorgular) / Nekîr emredileni yaparken, /

karamsar

Korku

mutlağın, / hiçlik kapısını / aralama cesareti /

üzgün

Ermida

bilmez kimseler seni, / sırrına ser verilirken / yıkılır keder

üzgün

Kimdir Aslında?

Bildiğimiz bütün beyazları sendeleten bir sabahta / Uyandık, karası sinesinde saklı bir düşten,

olumsuz

Örümcek

örümcek vardır önce, / edinimlerinin büyüsüyle / örer ağını sonra

heyecanlı

Nazar

cehennem bakışlı derler bana / bilmezler ki gözlerim / İbrahim

düşündürücü

Sürüngen

sonsuzun merkezine çizilecek / sonsuz sayıdaki çizgiler gibi / ayrı

üzgün

Haydi Yüreğim

\["Haydi dedim yüreğim gidelim bu şehirden bu şehir / koparmak istiyor beni özlemlerimden"

Başa Dön