Şiir > Soyut
üzgün
İzin Ver de Öleyim Gardiyan
Karanlıkta; / kaybolmamak için / bu gece, sana sarılıyorum sımsıkı..
karamsar
Seni...
öznesi vurulmuş bir cümleyim / devrilmişliğinin kasvetiyle kangren sancılara tüneyen /
düşündürücü
Meçhul Randevu
Nerde, nasıl, ne zaman öleceğim bilemem / Bilsem sanki ne çıkar yazılanı silemem.
üzgün
Yitti Ne Var Ne Yoksa
Göğsümün sol yanında havarlı sancılara gebe kalır özlemin, / riyakar bir gökkuşağı yedi
üzgün
Geleceğin Düşüyle Hala
Gittikçe kalabalıklaşan yalnızlığımdan / arta kalan suskunluğum / ve avurtlarımda
karamsar
Fauna
Kanatların bir \*buğra gibi hükmediyor geceye / Bir devenin \*neyinde sıkışıyor kemiklerin
karamsar
Küçük Kıyamet
ÖLÜM:Soğuk, çok soğuk,buz gibi.Hatta korkutucu! Birgün öleceğimize inanır ama bu birgünün asla gerçekleşmeyeceğinide umut ederiz sadece
