"Edebiyatın acımasız kuralıdır: Okur, yazarın ölüsüyle dans etmekten daha çok zevk alır." – Edgar Allan Poe"

Şiir > Soyut

üzgün

Kıyamet

![]() / Darağacında ayaklarımın altında tabure kayarken, / Gözyaşlarını döküyordu

umutlu

Gelsen

SEN GELSEN, / Gitmesen hiç yüreğimden / Yine öyle baksan

olumsuz

Örümcek

örümcek vardır önce, / edinimlerinin büyüsüyle / örer ağını sonra

düşündürücü

Sürüngen

sonsuzun merkezine çizilecek / sonsuz sayıdaki çizgiler gibi / ayrı

nötr

Ambrosia

Ancak bir Tanrı direnirse / yağarım deyince yağmur, / ölümsüzler

nostaljik

Akasya

\] \] / Geceye sus ekledin, / En son kokladığın

düşündürücü

Misafir

Hepimiz ayrı ayrı misafiriz dünyada, / Sıramız geldiğinde gideriz bu konaktan.

karamsar

Küçük Kıyamet

ÖLÜM:Soğuk, çok soğuk,buz gibi.Hatta korkutucu! Birgün öleceğimize inanır ama bu birgünün asla gerçekleşmeyeceğinide umut ederiz sadece

umutlu

Bağlantı

Kutuları doldursam / Perde çekilecek diye korkuyorum / Yaklaşıyorum yanına,

karamsar

İhtiras

Bir yitik hengamenin düşünü kurar dünya, / Ademsi utançların Havva çılgınlığında.

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku
Başa Dön