dalga sesleri var gözlerimde
beşiktaş vapurunda mavinin içindeyim
yüzümün varlığını yok-luyorum ellerimle
karşımda ruhu yaşlı kırgın bir yüz
göz gözeyiz
kalp kalbe belki
havada sürgün duyguların kokusu
birde deniz kokusu
rüzgâr üç cümle çok sözcük fısıldıyor kulağıma
incitme kalbini artık
kahkahaya koyver geleceğini
bugün mutlulukla değiş kendini
kiri pası atıp
insan kalabalığına satıyorum yalnızlıkları
paçalarımdan aşağıya süzülüyor geçmiş
çekirdeği boşaltıp
yeni yaşam alıyorum avuçlarıma
kaldırımdaki köpek seviciye bırakıyorum hüznümü
biriktirir nasıl olsa diye
mahçup
gülümsüyorum içimdeki kız çocuğa
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
