Zamanın donup kaldığı bu ülkede herkes kendi halinde.Gündüzleri karanlık bu şehrin geceleri bir mezar,insanları ise birer

merhaba korku dolu dünya, / ve bu korkuyla acı acı çalkananan yaşam

Zaman akıp gidiyor,çaresizce bu akıntıda sürükleniyorum!Zaman bir dakika geriye aksa,kahretsin sular tersine akarmı ki zaman aksın!Kırılan

Hani karanlığı aydınlatan, uğruna şiirler yazılan,şarkılar söylenen!En utangaç aşıkların cesaretine güç katan,kalplerinde saklı ateşli aşkın damarlarını

Hayatında biri varken üstelikte sevdiğini söylerken,neden aldatır erkek?Arkamızı dönerken.Sevgi bukadar mı basit?Aşk bukadar mı aşağalık?Gelecek vadeder,erkeğinim,kadınımsın,herşeyinle

dünyada hor görülen küçümsenen planlarla öldürülen iyi bir insandı o.dostu gibi görünen tüm arkadaşları hep onunla alay etti.o evlatlıktı ailem sandığı sevdiği anne ve babası onu aslında hiç sevmedi.kardeşleri hep dışladı onu.çılgınlar gibi sevdiği karısı onu hep aldattı,hemde kardeşiyle,canını bile uğruna vereceği çocukları bile onun değildi.ama o bütün

çok iyi ve sakin bir genç kızın yaşadığı korkunç acılar aklını yitirmesine neden olur ve farkedemediği psikolojik bunalım içerisine girer,fakat bunu kabullenmez,ama artık olaylar çığırından çıkmıştır ve herşey için çok geçtir.şuanda okuyucularıma yazının içeriğini anlatan bir yazı sunacam,eğer yorumlar almaya başlarsam okuyucularımla romanlarımı tüm açıklığıyla paylaşıcam.

biraz gerçek biraz hayal yaşanması imkansız gibi görünen ama okurken gerçekmiş hissi yaratan aslında uzun bir eserimdir hala sonunu nasıl yapsam diye karar vermediğim hep beyaz perdede hayal ettiğim ama yazarkende korkup bıraktığım bence çok ilginç ve ses getirecek bir eser. ama korkuyorum. yazarken bu yazıdan bahsetmek eğer

ÖLÜM:Soğuk, çok soğuk,buz gibi.Hatta korkutucu! Birgün öleceğimize inanır ama bu birgünün asla gerçekleşmeyeceğinide umut ederiz sadece

bu yazıyı gecenin en geç,sabahın en erken saatinde yazdım.gözlerim gökyüzünün karanlığına bakarken,sanki dudaklarım kalbimle konuşuyordu ama ağlıyordu gözlerim,kalbim tarif edilemez acılarla inliyordu.....