Şiir > Soyut
nostaljik
Ah! Şu Benim Taşıyamadıklarım...
Karanlığın çağırdığı / O yerdeyim / Dünyanın bittiği yerde
karamsar
Acılarla Yoğrulmuş Ekmek
Hayat;acılarla yoğrulmuş bir somun ekmek / Zaman;aleyhimize çalışan bir makina sanki
üzgün
Dolap
“Varsayımların yokluğunu vurduğu kundağındadır asıl çocuk! Başlık çiftleşmişse, yokluk birleşmiş demektir bedeninde… Belki bundandır kayanın ufalanma
düşündürücü
İnsan Olmak
İNSAN OLMAK / Bazen kuyunun içine düşer insan. Çıkmak için debelenirken bir el
üzgün
İçimdeki kapalı cezaevinden yeni çıkanlar
İçimdeki kapalı cezaevinden / Şimdi çıktı bu garipler / Gariplere
nostaljik
Bir Börekçideydik
Bir başkaydı bakışın koyu renk saçların. / Seninle olmalıydım, hep sana dönüktü yüzüm.
nostaljik
Japon Kagidina Düser Kar Taneleri
Okyanus tanrisi Olekum`un kullari; / dalga köpüklerinin / sabah ayinlerinden
karamsar
Aynı anadan zehir emmişiz
Vefasızlığımı kendimden saklıyorum / Mümkünmüş gibi bilmezden gelmek... / İnadına
karamsar
Ölümün Kıyılarında Dolaşıyoruz
Ölüm / Ölümün kıyılarında geziniyoruz.. / Avare, umarsamaz..
