Şiir > Soyut
karamsar
Ölümün Kıyılarında Dolaşıyoruz
Ölüm / Ölümün kıyılarında geziniyoruz.. / Avare, umarsamaz..
üzgün
Belki de Yalandı
Meridyenler arası otobüs / Duraklarında ağlaşamadık. / Paraleller arasında yitirdiklerime
üzgün
Ah! Şu Benim Taşıyamadıklarım...
Ahh! Bu uğultular / Yaralı bir teknenin / Kaburgasına bastırdım
üzgün
Bir çocuk ağlıyor gurubun mahşer yerinde
Gün batmış duyguların harman yerinde / Gök ıslak bir keman sesi kızıllığında
üzgün
Karanlığı Konuşturan Yalnızlığım
Bu akşam rüzgar / kamçılıyor sokakaları.. / kör karanlığın içindeki
karamsar
Kandıgım Bir Yalancı Gülüşe
Kandıgım Bir Yalancı Gülüşe / Öyle güzeldi ki yalan olabileceği, /
üzgün
Ünlem İşleyen Şair
"Geri dönülmesi imkansız noktalardan" koydu şair mısralarının sonuna / Ve "Bilinmesi imkansız soru
olumlu
Sevgiye ne değer sevgi neymiş meğer
Sevgi / Değer biçile bilir mi? sevgiye, / Sevgi değişilir
