İçimin Özlem yanı acıyor yine
Hasrete tutsak kor alevler yakıyor bedenimi
Nehirler çağlıyor
Dalgalar kabarıyor
Binlerce güvercin kanatlanıyor beynimde
İçimin Özlem yanı kanıyor
Hep o aynı şarkı düşüyor dilime inatla
Gece bitiyor sabaha uyanıyor umutlar
Gün dönüyor
Akşam kızıla boyanırken gökyüzünde
İçimin Özlem yanı ağlıyor
Sıyrılıp bedenimden içime sığınıyorum
Yüreğimi açıyorum içimin Özlem yanına
İçimin özlem yanı kayboluyor
Yüreğimde kalıyor sevda
Özlem çok uzakta
Ne sevdalanacak bir özlem kalıyor
Ne de özlenecek bir sevda…
]
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
