"Yazmak, aslında, 'Ben aptal değilim!' deme biçimidir. Çoğu zaman başarısız bir biçimi." - Kurt Vonnegut"

Şiir > Soyut

üzgün

Sen Düşerken!

Sen / Öyle bir düş ki / Kelebeklerden çok farksız

karamsar

Çünkü

Kum saati yalan söyledi / Ardından çakıl taşları kabus aradı sevincimde

nostaljik

Pi

Doğudan batıya kuzeyden güneye / yerden göğe kadar / adına

üzgün

salt görüntüm

Sessizliği dinliyorum; / Sessizliğin içindeki kargaşayı. / Her ses var

karamsar

Gece Karası

![]() / Aklınca gece, / Yeni yitik zaman avuntularına sürecek

üzgün

Arayış

Çiğ taneleri düşmüş / Yapraklarına yalnızlığın / Yalnızlık ki bir

dramatik

Gloria

Buharlar sarsılıyordu pencerelerde / Kalbinin olduğu yerden başladım öpmeye, /

Başa Dön