"Yazarlık, bir nevi ilahi komedi; bazen Dante olursun, bazen de sadece bir palyaço." – Umberto Eco (kurgusal alıntı)"

yazı resim

Kalbimde ağır bir sızı
Gözlerimde fersiz donukluk
Yutkunamadığım sürüyle soru
Yokluğun bende sitem

Ilık bir hatıra süzülüyor içime
Tatlı bir esinti hüzün dahi olsa sen kokulu

Kirpiklerimde çiğ taneleri
Ruhumda nedamet kıskaçları
Hala zamansızım
Hala gidiyorum
Savruk,hissiz
Buruk

Başım ellerimin arasında seni amansız
Seni apansız düşünürken
Ağır zaman ritimlerinde
Kahroluyorum
Yüzümde sızılar
Beynimde sorular harmanı
Yorgun bedbin

Bu kaçıncı satır sana
Bu kaçıncı gece uykularımı nöbete çağırdığım
Bu kaçıncı serzeniş
Dönmeyeceğini anlıyorum da
Ya bu içimde büyüyen hasretin

Ey benim Vefasız gülüm
İnce nazemin
Kanayan yaram

Ey..
Saçlarımı hasretinle savurduğum Venedik Kalesi
Mavisinde hüzün rengi Üsküdar
Ruhumu meydanına esir ettiğim Sultan Ahmet
Sahilinde bakışlarımı buğulandırdığım Beşiktaş
Hasretini asırlara vurduğum Eyüp

Bu sevda bana ağır
Bu hasret yazılmış bir kahır
Biten direncim
Yıkılan son kalem
Mevsimsiz sensiz

KİTAP İZLERİ

İnsan Olmak

Engin Geçtan

Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön