|
Eski halk dansları gibi, edebiyat eserlerini çözümleme sanatının da tarihe karışmasına az kaldı. Nietzsche'nin yavaş okuma dediği koca bir gelenek hiçbir iz bırakmadan unutulma tehlikesi ile karşı karşıya. /Terry Eagleton.
İşte bu sayfa da bu tehlikenin kendimce üstesinden gelmek ve edebiyatın eleştirel biçimde okunduğu takdirde değerinin ve tadının çok daha artacağını göstermek amacıyla kuruldu. Okuduğum kitapların kendi perspektifimden ne anlattığına dair görüşlerimi elimden geldiğince buraya taşımaya çalışıyorum. Konu roman olduğunda hikayeyi yazanın kitabın yazarından çok onu okuyan kişi olduğunu düşünüyorum. Bunun yolu da bir kitabın eleştirel okunmasından geçiyor ancak buradaki incelemeler yalnızca tek bir okurun yorumlarıdır. Hikaye onu eleştirel biçimde okuyan kişi sayısı kadar çoktur aynı zamanda.
Baştan şunu söylemeliyim ki edebiyatta spoiler vermemeye inanmıyorum. Bir kitap salt merak unsuru oluşturmasıyla değer kazanmaz. Kitabın keyif veren tarafı sonunu merak etmek değildir, olay örgüsünün her anında kitaptan keyif alırsınız. Bu nedenle buradaki incelemerde kitaplardaki hikayelerin sonlarına ilişkin bilgiler bulabilirsiniz. Eğer bir kitaba ilişkin sonunu öğrenmemek gibi bir hassasiyetiniz varsa yalnızca okuduğunuz kitaplarla ilgili yazıları okumanızı tavsiye ederim.
|
|
