|
Kar ve Gül
(H.İhsan Sönmez) 6 Aralık 2013 |
Aşk ve Romantizm |
| |
 Kar yağar da küçük torun durur muydu? Elini yüzünü bile doğru dürüst yıkamadan, elinde bir ekmek somunu, tiril tiril giysilerle dışarı çıkmaya hazırlanıyordu. Annesinin sevimli öfkesiyle üzerine kalın bir kazak giydi. Daha iyi kaysın diye lastik ayakkabılarını ayaklarına geçirdi. Beline kadar yağan kara aldırmadan bata çıka, konak bahçesinin bir köşesindeki eski arılığa kadar yürüdü. Babasının yıllar önce kendisi için yaptığı iki kulplu kızağı, sakladığı yerden çıkararak konağın merdivenlerine kadar taşıdı. Onun için kar büyük düş, kızağı da bu düşün efendisiydi. Konağın önündeki bir ucu çıkmaz sokak olan dik yokuştan kaymaya başladığında; hayallerinin kanatsız güvercini oluyordu. |
|
|
Düş Çapkını Siyah Karınca
(H.İhsan Sönmez) 6 Aralık 2013 |
İronik |
| |
 Mencilisli bir peri, çalılıktan ay ışığına yükselen kanatsız kuş. Uçtu. Kirişi kırıyor tazı, periler terk-i gölgelere, |
|
|
ruhunun özgün ve özgür adamı
|
|
