|
Kendinle yolculuğa çıktın mı hiç?
rastlaya bildin mi kendine bir simitçide, bir çay ocağında, bir kaldırımın kenarında.
atlayıp vosvosuna kendinle yaşamın izlerini sürdün mü?
Dokundunmu küçüklüğündeki evin taş duvarlarına , sevgilinin elinin değdiği çiçeklere banklara , yürüdüğünüz çimlere, yağmur altında ıslandığınız caddelerde gezindin mi?
El yordamıyla geçen yaşam, herşey el yordamıyla.
Tek gerçeklik yaşadığın alan
dokunabildiğin tek şey klavyenin tuşları , korkmadan.
Dokundukların yok olmakta.
Çekip gitmeden kendinden .
Yaşanılası dört duvar
vosvosunla kendi yolculuğunda,
bu muydu ? Yollarda kendini aramalar.
Kendin oturuyor yanında. Ona soruyorsun nerelisin nerdesin ne yersin ne içersin.
bulamazsın sorarak kendini
Yollara düşmeli vosvosla .sürerek yaşam izlerini
işte o an kendiyle kesişeceksin. fren sıkacaksın aniden, çarpmamak için kendine Alacaksın yanına kendini .
SİSİ
sis-i-lerin arasında
|
|
