Nedir sebebi bilinmez dalgaların böylesi dövmesi kıyıyı.

Nedir rüzgarın böylesi çarpması insanın yüzüne.

Nedendir gecenin mavisinin denizin üzerine vurması.

Bir akşam üstü.

Bir ıssız deniz kıyısı.

Bir güzel sessizlik, onca sesin arasında...

"ben sana mecburum, bilemezsin.."

Böyle yazıyordu sayfanın başında. Hoşuma gitti silmedim. Hep mecburiyetler yok mu zaten yaşamımızda? Hele bu mecburiyet bir insana ise ki kölesi olursun adeta. Ne varlığında ne de yokluğunda yaşayamazsın!

Tadsızım... Yorgunum...Keyifsizim... Ses duymak dahi istemiyorum...Bilmem aciz olduğum gerçeğini değiştirmiyor:((

Mavi maviydi gökyüzü... Mavi maviydi deniz... Bir kadının ayakları suya girmişti. "Toplama eteklerini" diyen sesi duydu. Toplamadı eteklerini. Dalgalara doğru yürürken ıslandı etekleri, köpüklerin üzerinden.

Bu şehir.... Aşık olduğum şehir... Bu şehir... Aşkımla yaşamak istediğim yegane şehir... Bu şehir... Bu şehir işte.... İstanbul!

Vazgeçilmez, ne onunla ne onsuz yaşanabilen aşıklar şehri...