01.02.2009 00:06:35
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Mavi dünya...!
Mavi dünya bizim olsun
Bizim olsun tüm gelecek
göreceðimiz günlerimizi seçecek
Vakitlerim olsun isteyecek
Sus sus’da usta kader fark etmesin ikimizi Hemen çevirmesin feleðin çemberinden yüreðimizi Daha saklambaç oyunumuz bitmeden Köþe baþlarýnda koþup düþerken Dolanmasýn yollarýmýz kahpe kaderin aðlarýna Can pare gülen yüreðimiz
Sus sus gülen gözlerine bekle beni Severek gösterelim mavi dünyaya büyüdüðümüzü
Üzülmesin kararmasýn baþýmýzda kýzýl güneþ Rüzgarlar üþütmesin ince narin ellerimizi
Saklasýn kuþluk vakitleri Anne kucaðý sýcaklýðýnda sarsýn Uyuklarýmýzý bölmesin kan kavga dava Biz çocuðuz davalarýmýzda kavgalarýmýzda Çayýr çömlekte miske mýzýkçýlýðýnda olsun
Sus duymasýn canavarlarýn kulaklarý Þen þakrak çocuksu kahkahamýzý Düþmesin saf düþlerimize ölümün gölgesi Akþam üstü köþe baþýnda pamuk þekerlerinle bekle Gülerek büyüyelim sevginin gölgesinde |
|
14.10.2008 23:32:39
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
ÞÝMDÝ ÝHANET ZAMANI…!
Dolduk, zamanla doyduk. Öyle bir doðduk ki, Evrimde devr-i ihanet olduk. Vurduk yýrttýk, kýrdýk daðýttýk, Aktýk azdýk, azgýnlýðýmýzda yaktýk, Yürekten çaðlayan þelaleri.
Baðladýk baðlandýk, Öyle bir olaðandýk ki, Sorma gitsin; þimdi gibi. Dillerimiz verdi, ellerimiz sevdi. Ýhanetin baðýmlýsý, sonsuz eseri olduk.
En kötüsü de bu ya… Ne yana dönsen, Her nasýl düþünsen, Arkadan koca bir zaman akar, Hayýflanýrsýn farkýna vardýðýnda.
Evvel var zaman içinde, Daha doðuþtan baþlar. Ötesine takvimler yetmemiþ belli ki. Sonuçlar baðlanýr hep, bir eklenti bulunur. Esaslar volta atar, iþte o zaman boþlukta.
Somutlar vardýr öznede. Öteki, yanýndaki, diðeri gibi. Söz meclisinde konu aranýr. Ne nasýl niçine indirgenemez. Hayallerimizi suçlarýz zamanla. Boþ yere didiþtiðimiz egolara deðil, Yattýðýmýz gaflet uykularýna yükleriz suçu. Demeyiz, bilmeyiz, bunu biz yaptýk. Oysa verilmiþtir, “sebep sonuç iliþkisi”.
Laf cambazý sorsan hepimiz. Mazeretimiz ömrümüzden çok. Kabahatimizin özrümüzden büyüklüðü, Sindirmiþ, korkutmuþ, Ýçimizdeki dürüstlüðü. Küçük zihniyetlerin beslediði, Çorbacý kiþiliklerle derdest olmuþuz. Zaaflar ahvalinde boðmuþuz ruh dengemizi. Niteliklerin kaybolduðu, Niceliklerin sofra kurduðu, Akþam üstlerinde býrakmýþýz insan olmayý.
Ufuktan doðan sabahýn yönü deðiþir mi? Unutmuþuz dönenceyi. Doðaya ihanetle baþlayan kervan yolunda, Ataya anaya, vatana millete, geçmiþe tarihe, Yolda býraktýðýmýz eþe, Ve bil cümle aleme dosta, Savurmadýk mý ihanetin baltasýný?
Alýþmýþ kudurmuþtan beterliðimizle çýktýðýmýz yolda, Haberimiz var mý kimler kaldý? Giymeye bile emin olmadýðýmýz Kefenin cebine, doldurmadýk mý bencilliðimizi? Þimdi ne kaldý elimizde, Dünden, bu günden ve yarýndan artýk? Sonsuz zaman içinde. Vuran vurana, talan talana, Yakan yakana, yýkan yýkana, Çalan çalana, çýrpan çýrpana, Aþk olsun ihanet seni tutana.
Güç þimdi, en zalim olanda, Makbul, en büyük hain olanda. Þimdi ihanet zamaný boyuna göre, Kim kime ne kadar hayýn, Sayýn bulun bakalým? En çok kim, kime, ne için, Ýhanetine egonun hakim? Þimdi ihanet zamaný.
|
|
31.05.2008 16:12:57
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
GÖRDÜÐÜN MÜ VAR…!
Dersin ki yad ellere gitmem sevdiðim
Yabanýn elinden döndüðün mü var
Sevdamýza nifak sokmam sevdiðim
Yüreðimin kanýný yar gördüðün mü var
Gönlün gah burada gah ayrý yarda
Gelip te bir dala konduðun mu var
Dilin de yüreðinden hüsran arada
Aðýdan balý bilip yar seçtiðin mi var
Sende düþermisin bilmem kora da
Ney yardan ne serden geçtiðin mi var
Gezersin arý gibi bin bir renkli yabanda
Sevdalý aðrýsýný yar gördüðün mü var
Sabýrsýz gönlünü bilmem ne etmeli
Bacasýz dumaný duyduðun mu var
Terki diyar edip cana sensiz gitmeli
Senden baþka caný yar sorduðun mu var
Feriha neylesin sevmiþ gönlü bir kere
Hatýrýna gelip te adýný andýðýn mý var
Kýrýp ta düþürdüðün sevdan idi yerlere
Uzatýp da elime elini yar aldýðýn mý var
ferihaceylan
|
|
31.05.2008 16:08:00
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
KADIN..!
Ayný asýrda geldik Ayný candan üredik Sen efendi biz köleydik Hiç mi ruhun sýzlamadý
Geldiðimiz yer ayný deðimli Gittiðimiz yer ayný Öyle ise nedir bu cefa ki Yüreðin mi beynin mi Bilemedim neyin beni anlamadý Tanýmadý tanýyamadý Ýftiranda kaç caným boðuldu
Kaç el var üzerimde Durup da sayamadýðým Kaç dil kaç yürek Daha kaç sýfat yüklenecek Koþarken evimin ön sokaðýnda Kýzgýn keskin kör bir býçak gibi Hayatýmý doðrayacak Ömür dalým yeþermeden Meyvelerim önüme düþmeden Daha kaç yol yönümü çevirecek
Ben kendimden habersiz Gözlerim dünya ya renksiz Umutlarým körpe dikensiz Bu dünya bana böyle düzensiz Kaderim kimlerin elinde çaresiz Daha kaç kez dizlerinden vurulacak Kalkacak adýmlayacak Nasýl olacak benim canýmý yakarken Senin canýn yanmayacak
Bir yaným çocuk oynar Bir yaným kadýn yar aðlar Kaç dölüme umutsuzca ciðerciðim yanar Çocuk ruhunu terk etmeden Onca yüke nasýl koþar Alýn artýk üstümden kamburumu Ben kadýnýným bir de adým var
|
|
20.03.2008 14:34:36
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
BU GÜN DOÐUM GÜNÜMMÜÞ…!
Bu gün doðum günüm müþ Unutmuþum kederlerin sayfasýnda Sararýp dökülmüþ Hazan vakti gelmeden kaybetmiþim Unutmuþum doðuþumu
Bu gün doðum günümmüþ Adý doðuþummuþ Yalandan dünyaya kovulmuþum Bir sahip çýkaným olmamýþ Arka durmamýþ zaman Acýlarým beni daðlarken
Bu gün doðum günümmüþ Usta hayatlarýn arasýnda çýrak kalmýþ çaðlarým Yaþamadan paslanmýþ dünyalarým Baðýrmýþým çaðýrmýþým Daðýtmýþýmda kaç kereler doðal fýrtýnalarý Asýl hep sinsi rüzgarlarda savrulmuþum
Bu gün doðum günümmüþ Doðmuþum ya iþte neyse Bir gece vakti sabahý sel eylemiþim güneþe El vermiþ yýldýzlar topraða güneþe Tutunmuþ yamacýnda yaþamýn Kýyýlarýnda sürüklenirken acýlarýn Susmuþum Susadýkça hayata Suskunluðumu gelecek günlere bozmuþum Duymamýþ bir yerlerim Kapatmýþ gözlerini yüreðim Saklanmýþým Gülen aynalara Gülerek geçmiþ bende zaman Kýsýr zamanlarýn çoðalan türleri olmuþum Yutmuþum Tek baþýna geldikçe büyüyen Üstümde yürüyen Koca bulutlar býrakmýþým ardýmda Çokmuþum çoðalmamýn faydasýný Yaðarken görmüþüm Daðýldýkça ferman ferman Nerde ne zaman aðlamýþým aklým almaz Utanýrým söylemeye Þefkati tanýmamýþ duymamýþým Kara tahtalar arasýnda Demir ýzgaralara sýkýþmýþ saman çöpü görmüþüm Ýþte o zaman düþmüþüm Ben insan mýþým Yakmýþým yýkýlmýþým Ýsyaný göðe baðlamýþým Çaðýrmýþým gidenleri Sormuþum sorgulanmýþým Ama hiç adam olamamýþým Bu dünyayý hiç tanýmamýþým
Bugün doðum günümmüþ Ne dostlarým var bana hediyeler verecek Ne de canlarým Aðlar bir gece vakti yanlýzlýktan acýlarým Zamansýz doðuþuma sýzlar Umutsuz körpe dikenli yarýným Ve ben artýk baðýrmýyorum Þimdi uzaklarda Bir mekanda baþsýz yatan mezarým Çünkü ben yaþanmamýþ hayatlarý yazan Ýsimsiz bir yazarým
|
|
20.03.2008 14:30:10
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
BU GÜN DOÐUM GÜNÜMMÜÞ…!
Bu gün doðum günüm müþ Unutmuþum kederlerin sayfasýnda Sararýp dökülmüþ Hazan vakti gelmeden kaybetmiþim Unutmuþum doðuþumu
Bu gün doðum günümmüþ Adý doðuþummuþ Yalandan dünyaya kovulmuþum Bir sahip çýkaným olmamýþ Arka durmamýþ zaman Acýlarým beni daðlarken
Bu gün doðum günümmüþ Usta hayatlarýn arasýnda çýrak kalmýþ çaðlarým Yaþamadan paslanmýþ dünyalarým Baðýrmýþým çaðýrmýþým Daðýtmýþýmda kaç kereler doðal fýrtýnalarý Asýl hep sinsi rüzgarlarda savrulmuþum
Bu gün doðum günümmüþ Doðmuþum ya iþte neyse Bir gece vakti sabahý sel eylemiþim güneþe El vermiþ yýldýzlar topraða güneþe Tutunmuþ yamacýnda yaþamýn Kýyýlarýnda sürüklenirken acýlarýn Susmuþum Susadýkça hayata Suskunluðumu gelecek günlere bozmuþum Duymamýþ bir yerlerim Kapatmýþ gözlerini yüreðim Saklanmýþým Gülen aynalara Gülerek geçmiþ bende zaman Kýsýr zamanlarýn çoðalan türleri olmuþum Yutmuþum Tek baþýna geldikçe büyüyen Üstümde yürüyen Koca bulutlar býrakmýþým ardýmda Çokmuþum çoðalmamýn faydasýný Yaðarken görmüþüm Daðýldýkça ferman ferman Nerde ne zaman aðlamýþým aklým almaz Utanýrým söylemeye Þefkati tanýmamýþ duymamýþým Kara tahtalar arasýnda Demir ýzgaralara sýkýþmýþ saman çöpü görmüþüm Ýþte o zaman düþmüþüm Ben insan mýþým Yakmýþým yýkýlmýþým Ýsyaný göðe baðlamýþým Çaðýrmýþým gidenleri Sormuþum sorgulanmýþým Ama hiç adam olamamýþým Bu dünyayý hiç tanýmamýþým
Bugün doðum günümmüþ Ne dostlarým var bana hediyeler verecek Ne de canlarým Aðlar bir gece vakti yanlýzlýktan acýlarým Zamansýz doðuþuma sýzlar Umutsuz körpe dikenli yarýným Ve ben artýk baðýrmýyorum Þimdi uzaklarda Bir mekanda baþsýz yatan mezarým Çünkü ben yaþanmamýþ hayatlarý yazan Ýsimsiz bir yazarým
|
|
05.02.2008 00:30:59
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
KUTLANIR ELBET..!
Bir sen bir geçmiþ okur
Son satýrdaki hatýralarý
Kalýr akýlda hep ihanetler
YazýlýR elbet bu saatler
Kutlanýr bu sözler
Bu gözler
Evet üstat
Bu kalem bu kaðýt kutlanýr
Böyle dizeler
Dize getirmeli elbet
Dizginsiz duraksýz deli hoyratlarý
Bitsin ki artýk
Cahil cühela karþýlayýþlarý
Bu ilim
Bilim çaðý dediðimiz devirde
Cinsiyetler konuþmasýn
Sussun artýk kör karanlýk
Kör beyinler geçmiþin tarihinde yargýlansýn
Ve insan
Ýnsanlýðýndan utanmadan
Ýnsan olmanýn güzelliðinde yaþasýn
Gözlerin ne günahý var ey kara gözüm
Cinsiyeti varmý söyle gözünün
Yüreðinin ne günahý var yangýn yüreklim
Cinsiyeti varmý yüreðinin
Ya akan yaþýn
Kadýndan azmý dýr söyle telaþýn
Ya koþan ayaklarýn
Ya sýkýlan kurþunun varmý bir cinsiyeti
Doðan ve doðurandan öte
Senden baþka kim takar
Ýklimi dönenceyi
Topraðý ayý
Güneþi senden baþka kim bilir
Gökteki yýldýzý
Hülyaya dalarken
Kim seyreder mehtabý
Sevdayý
Sevdaya çaðrýlan sedayý
Senden baþka kim duyabilir söyle
Varmý ellerinin ötesi
Damarýndaki kanýn deðimlidir ki iki hecesi
Tarihin en tozlu çirkin sayfasý
Deðimlidir ki ruhunu satanlar içindir
|
|
05.02.2008 00:28:35
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Ekmeðimsin...!
Öz emeðim Suyun alýn terim Esmer tanem Saçlarýn altýn baþak Yüreðin yüreðimde Gücümün ifadesi adýn Soluðumun sesi Canýmýn kaný katkýsý Soframýn haklý davasý Gözümün ucundasýn Asýrlardýr eremediðim Erteleyemediðimsin Seni beklerken Yine ellerim koynumda Boyun büküp hep feleðe Yolunu gözlediðim Uðruna mahpuslar yediðim Kavgalarda boðuluþumsun Süslü vitrinlerden Çürük tahta Yýrtýk sofra üzerine döktüðüm Ömrümün gülü Bu günlerde Öyle zor ki sana ulaþamam Ya þimdi Nerelerdesin Hiç söylemezsin Bir yanýn hep sokak taifesi Varlýðýmýn yareni Kýþ ayazýmýn sýcaklýðý Nimetim sebebim eserim Güvenimsin bileðimde Bahtsýz gecelerimin direnci Tek dileðim Gece ve gündüz dualarýmda Yeminimsin Namus harcým Onurumun timsali Kadirþinas dostum Yaðmurum rahmetim Fukara yüreðimin tek beklentisi Aþým ekmeðimsin Sen namertliðe karþý direnen Tek cömertliðimsin Sen hak edene de Etmeyene de tek gidensin Çünkü sen ekmeðimsin Var olma sebebimizsin
|
|
Feriha Ceylan
|
|
|
08.01.2008 21:46:10
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
O ZAMANLAR..!
Çokça severdim Yaþamayý bir zamanlar Çiçeði böceði Tabiatýn tüm kokularýný alýrdým Renklerin ahengini Duyardým En derin mutluluk þarkýlarýný
Caka satardým doðaya Ondan olmamýþ Almamýþçasýna
Severdim gündüzü Gündüzün güne gülüþünü Gecenin günden ayrýlýþýný seyrederdim Beklerdim günün ilk baþlangýcýný Tanýn sabahý selamlayýþýný Þavkýn anlýmda geziþini seyrederdim Severdim mehtabý Akþamýn ilk ýþýklarýnda Geceyle yüreðimi buluþturan Gizli tenhalar arardým Sorardým her gece Her akþam üstü özlerdim Beklerdim hasretle Gelirdi bir baþka þeklinin marifetiyle
Yaþardým ya bir zamanlar Ýþte o zamanlar Yaþadýðým dediðim zamanlar Zamansýz yaþanýlanlar Yýldýzlarýn süslediði Gelincik tarlalarýnda hülyalarýmla Unuturdum yalnýzlýðý Doyururdum umudumu Üþümezdi yüreðim Buz kesen sisli gün batýmlarýnda Ve hep yarýný beklerdim Karda ite kalkaydý donmamak Moraran baþ parmaklarýmda Sayardým günün dar saatlerini Bana çalýþýrdý salisesiz zaman Mekanlar hep benimdi Benim di bedelsiz olan Oysa ki peþin ödenmiþ Bedellerim varmýþ arta kalan Nerden bilirdim ki anlamým yokmuþ Halimin anlamý yoksullukmuþ Açlýk açýklýk sýradan þeyler deðilmiþ Bilinmeyen özlenmez istenmezmiþ Onunu içindir ki öðretilmemiþ
Yaþadýðým bir zamanlar Çokça yaþadýðým zamanlar Dostlarým vardý Gönlümü muhabbetle hoþ eden Bayýrlarý süsleyen Sýcaklýðýný yüreðime ýsýtarak gönderen Sýký dostlarým Onlar bile Ya bir aðacýn gövdesini Ya da bir kayanýn duldasýný seçerken Fark etmemiþtim neydi olan Olaðandý sanki her þey Öyle kurulmuþ Ve öylece gelmiþ bir düzen Sorguzca kabul etmiþtim ya hayatý Doðaldý tüm olanlar Kanýmca çok olaðan
Bunlar dedim ya Ýnsan olduðum zamanlar Evet insandým bir zamanlar Ve ben iþte yaþardým O zamanlar
Ne açlýðýmýn sorgusu vardý Ne de tenimin çýplaklýðý Canýmýn adý yoktu Akan suyun aynasýydý yeryüzü Görmeyendi gözümün özü i ki kelimeydi dilimin sözü Çünkü adý kader Ne sorusuzluðunun adý Nede yokluðumun farký Çünkü hepsinin adýydý Tek olan kader Aðaç duldasýnýn bile Hakkým olmadýðýný düþünürdüm Sýcak bir çorbanýn tanelerini Nerden bilirdim Þefkatin ýsýtacaðý bir yuva Nerden bilirdim anne baba Hak etmek lazýmdý tüm bunlarý Öyle ya
Yaþardým bir zamanlar Çokça yaþadýðým zamanlar Ýnsandým iþte o zamanlar
|
|
06.01.2008 02:15:54
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
MÜBAREK OLSUN…!
Sevdan hayal imiþ de sözlerin hep yalan
Gönül evim sensiz de olmuþ bir talan
Canlý cenazeyim þimdi dalsýz da kalan
Ben öldüm bayramýn mübarek olsun sevdiðim
Gitmiþsin yad ellere de olmuþsun hayal
Kazmýþsýn sevdamýza aþkýndan mezar
Sahipsiz toprakta halimi kimler de sorar
Ben öldüm bayramýn mübarek olsun sevdiðim
Anadan bacýdan da gardaþ tan dosttan
Hasret koydun beni sevdiðim yurttan
Bir haber gelmiyor gönülden hatýrdan
Ben öldüm bayramýn mübarek olsun sevdiðim
Gençliðim de bilemedim ulu çaðýný
Bir soysuza yoldurdum bahçe baðýmý
Aldým kara haberini de söyle doðrumu
Ben öldüm bayramýn mübarek olsun sevdiðim
Yanarým aðlarým of daðlar gayri faydasýz
Bilirim duyduðum sözlerinde hepsi asýlsýz
Bu gönül sana nasýl yandý imansýz suratsýz
Ben öldüm bayramýn mübarek olsun sevdiðim
Söyle yaralý ceylaným da söyle cananým
Yanýyor ciðerimde de kalmadý dermaným
Ölür giderimde sana gayri dönmez inadým
Ben öldüm bayramýn mübarek olsun sevdiðim
Ferihayý da söyleten dillerin yar çürüsün
Bu sevdayý kötü eden de yansýn yýkýlsýn
Evi talan olsun da aman boynu bükülsün
Ben öldüm bayramýn mübarek olsun sevdiðim
|
|
04.12.2007 08:20:55
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý." AÞKIN CEFASI…!
Ey sen nasýl susarsýn Böyle sürerken hükmünü Lal etme cürüm dilini Ver yeter yüreðime zehrini Þimdi ölüm zamaný Ve ben bekliyorum kadrimi
Neden deme Sorma hangi mevsim diye Bilmezsin haberin yok Sende sensiz gün doðmuyor ki
Haydi sabýr daðlarýný yýktým Durma gel artýk Ölüme gül ses ver Sedalarda istiyorum seni Bitti artýk Son sunuþum yüreðimi Hayata deðil haykýrýþým sana Sende kalan sevdalarýma
Haber et yýldýzlara Uðramasýn umut yoluma Dileklerim yok isteme Ettiðim yeminlerin günahýndayým Titriyorken kaným damarlarýmda Hesap edemediðin sorgularýnda caným Sensizliðin adýný koydum Daha yeni dirimi giyiyor ölüm Þimdi tadýyorum seni Zulmünün bahçesindeyim gülüm
Veda ettim sana haberin yok Gidiyorken uzun yalnýzlýða Ayak üstü konuþulmaz Ýbretimin hepsi tamam artýk Duraðýndayým zamanýn Gelmelerini bekliyorum sonsuzluðun
Beni hiç anlamadýn anlamazsýn yar Dinmez sancýlarým var Kapanmaz sýzlayan yaralarým
Uðruna ne halleri kabul buyurmuþum Þuursuzum Duygunun adý yok biliyorum
Bir kere de beni dinle Haydi vakitti bitti tamam bil Kaç mevsim saydým gelecek diye Karanlýk gecelerimin karanlýk yüzü
Seni tanýdýðým gündür Eleme düþmüþüm Açmaz seninle Bahçelerimin gonca gülleri Dert üstüne boyun bükmüþ Lale sümbüllere küsmüþüm
Zehir zemberek dillerin Aþký muhabbeti unutmuþum Kara bakar gözlerim yarýna Kömür yürekli Cehennem yangýný yüreðim Yüreðinde yanýyor mahþere deðin Hapis ettiðin derim
Git diyorum Ne seni görmek isterim Nede acýmasýz kaderinde çizileyim
Nasýl geçti ellerinde Onca ömrüm bilemedim Kaç gömlek eskitti Devþirdiðin adsýz bedenim Durgun pýnar gibiyim kurudum Aþk çöllerinde coþmak varken Susamak oduna yanmak Varken seninle yaþamak niye
Ateþinle korda har oldu Cansýz düþtü yüreðim Sýkýþmýþým tutsaklýðýmda Aymaz gece utanýr bazý zaman Saklanýr vicdan kara gölgelerinde Bedenim uyuþmuþ Sormaz Duymaz olur yüreðim Sevdalý ya zuhur eder hasretin Uyur gecelerim Kara günlerine inat Oysa doðmaz sabah Olmaz tanda bir çizik aydýnlýk Ve ben yaðarým Dayanamaz Aðlar rüzgar sahipsizliðime Sana karýþý koyarým Gücümde yeter amma Durmam önünde Duramam Bilirim bu kalp bende deðil
Vaki bulmuþ kaderim Seni sana anlatacak hayat yok Kitap yok mýsra yok þiir yok þair yok Seni sana nasýl söyleyim
Satmýþým aþkýmý Bir zamanlar gözlerimi Az bir sevda uðruna Pazarlamýþým yüreðimi Karanlýk dünyalara Onun içindir ki pazarlar kurarým Aþkýný satanlara |
|
23.10.2007 12:28:40
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
DELÝ OLMA…!
Yaðmur yaðar ýslanýrsýn Dertli dertli puslanýrsýn Benim gibi hýrslanýrsýn Deli olma gönlüm deli
Kader deðil yaþadýðýn Bir oyundu harcandýðýn Hayatýn bak darma daðýn Deli olma gönlüm deli
Kim yazar ki böyle zalim Asýl koynundaki hain Bir fark etsen biter gamýn Deli olma gönlüm deli
Ne yaz yeter nede bahar Can dediðin tende azar Gün gelir dalýnda tozar Deli olma gönlüm deli
Ferihayým derde doydum Bir ömür da,ra durdum Topraðý üstüme yumdum Deli olma gönlüm deli |
|
22.08.2007 08:34:04
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."Beyaz gülüm..!
Beyazým gülüm Yüreðimdesin hiç bilmeden Esen ruhun aþk poyrazým Can çekiþmede bak yüreðim
Seni görmese de Ýsmine yazýlmýþým Yoluna savruluyor ömrüm Gel demeyi beceremiyor dilim Hayalin yetiyor gözlerime Sancýnsa göðsümün üstünde Korkulara çaresiz diz çökmüþüm Yalancý sevdalara düþme gülüm
Gece uyanýr senin rengine Aþk gelir yüreðime akarsýn Al gelir sevdan çeker Akar kýrmýzý can düþer
Saklanýr ellerim utanýr gözlerim Kýyamam oysa sen benimsin Akmak isterim
Sensizlik isyan Hoþ gelsin zulüm Korkularýmda sen Kaçarsýn sezdirmeden Aðlarým hallerime kýyamam Gidiþinde kaybolursun
Küfrederim gelmiþime geçmiþime Ýsyaným kahreden yüreðime Savrulursun fýrtýnalarýmda Yar demezsin Açarsýn baþka sevdalara Kokuna alýþmýþken Solgun gül olursun Avuçlarýmdan düþen
Desem ki gel düþlerime Rüyalarýmda kalsan bir yerlerde Benim olsan seni yaþasam Gitme desem dilim lal Halleri yok sevdamýn Hüsraným bu gece
Ateþim harým Külünde yananým kal Sahipsizim kimsesizim
Gece sevdam Sabahlara düþman Kovulmuþum ben Yitirmiþ bu koca þehir yüreðimi Gözlerim sende kaldý Avuçlarým yalnýzlýðýnda Susma ne olur susma
Aðla Ne olur yüreðim aðla Ne olur Aðla Sevdamýzýn acý hayatýna Dönmeyecek artýk bana Konuþma artýk sus Sus da ara Ara sevdanýn sorgularýnda Seslen acýlarýn ayazýna Çaresizliðinde savruluyor Aþkýn adý kimsesiz Sor bükülen yapraða Beyaz gülüm nerelerdesin
Feriha Ceylan
|
|
22.08.2007 08:32:39
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."Nar...!
Nar...!
Korkma nar bakýþlým. Daha çok var sabaha. Saklanbaç oynuyor kader benimle. Tutuþlarýnda bak hala
Yalandan oyun bozan olsam Nasýl fýrsatlaþýr yoluma Oðluma kýzýma iyi bak Yoluma aðýr uðurla
Dönemeyeceðim yarýnlar Ömrüme yaklaþtýkça Sen daha sýký sarýl yokluðuma
Kaldýðým yerden deðil Taa baþtan kurulmuþtu meydan Sendin geldiðim savaþlarý unutturan
Korkuya yaslanmýþ baþým Aðrýlara uðramaz. Sorgulardayým caným Ýnkarda namus olmaz.
Gör bak hayat Nasýl uslanýyor feleðim Muhannette kaç bin yýllýk deliyim Eserime yaklaþtýkça Yanýyor derim
Beni sen yeni tanýdýn Bu ömrü yenice tattýn Bilirim kerh im Anladýðýn dilim Ýmansýzlaþtýkça beynim Dövüþe ýsýnýr tenim Yürekse istenen Yürek benim Bilekse istenen Bilek benim Seni tutarken Gövdendi gövdeme denk Yýkamadýðýn felek. Le Aklý yoran cenk Eserin benim övünerek
|
|
22.04.2007 18:13:57
|
dünde kalanlar |
| |
KÝMSESÝZLÝK..!
Kimsesizdi kimseliler Onun için de Sahipsizlik nedir Öðretmiþlerdi yaþatarak Buruntularýnda acýlarý
Özünü tanýmýyordu bile Çarpan yüreðinde gizli yaralarý Nasýrdan çatlak Sýzýlýyordu,
Ýç çekti Umutsuzca baþlayan geceye Yol da çok eskiydi canlarý Ama yeni baþlamýþtý Akþamýn ilk adýmlarý
Bu þehrin sokaklarý Iþýklarý Hep loþ Hep sarhoþ bakardý göðe Sýradan geceler geçiyordu sessizce Önemsenecek ne vardý geride kalan
Boþtu Her þey manasýz Bu gün var olan yaþam Yarýn yok olan
Güldü…! Kimsesizce Sadesizlik bile deðildi aklýný yoran Ama vardý Ýçinde sýkýlan Boðulan Yumruk yemiþ gibi yüreðine oturan Düþmüþtü iþte yola Anlamsýz gelen her þeye raðmen
“Bu gece” dedi “Benden” “Daha kararlý olmalý hayat “ “Sana dair bir þeyler olmalý” Arýnmak istediði sýkýntýlarýný silkeleyerek Arkasýna bakýndý Uzuncaydý yol Saða sola kývrýlan
Eðilip Ayaklarýný fark etmiþti ilk defa Çýplak kapkara Nasýrlý ayaklarýný Öyle canlý Ve öyle beklenmedik bakýyordu ki “Taþýrým; yürü” der gibi “Cesaretin böylesi…!” dedi
Yüreðinde Ýlk defa heyecan vardý Evet Bu gece ona Farklýlýklar getirecekti Onu sürprizlere götürecekti Gözleri takýldý Yolun ortasýndaki çukura Kendini gördü Güldü “Sefil seni” dedi Oysa içinden geçen Kanýný fýþkýrtýyordu yüreðine Ýlk defa bakmýþtý suretine Bir damla aynasýnda seyrediyordu Umursuyordu Anladý yaþamayý Buydu yýllardýr aradýðý Aðaran gözlerinde görüyordu Bal akan kahvelerini görüyordu Beyhude deðildi hayat Ve seviyordu Hiç tanýmadýðý vuslatý Hasretliði onaydý Bekliyordu Doðmuþluðundan yýllarý vardý Cümlelere alýþýk deðildi dili
Erce bakýndý Daha geç kalmamalýydý Hayata koþmaya Tadarak adýmlamalýydý
Yeni gün aðarmadan Varmalýydý sabahlara
Erce bakýndý etrafýna Kendinden olanlar bile anlamamýþtý Þaþkýn günü kulaçlayarak Olduðu yerden fýrladý Uçuyordu…! Yaþamak aðrýsý yüreðinde Umudu tanýmak için Koþuyordu…!
|
|
18.04.2007 13:49:18
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."Acý hayat...!
Ne acýlar derdim gül bahçelerinde Sevdamý unutur gelir sanmýþtým Ne efkarlar sardým dar sokaklarda Uçurumlar olur alýr sanmýþtým
Bilmedin habersiz geçti ömürler Sormadýn nedendir bunca hasretler Almaya gelince yalan gönüller Kýymazsýn canýma yeter sanmýþtým
Feriha Ceylan
Ak...? kara dayý....!
Sende bir anadan doðdun, Korukla suyu bir mi gördün, Gül içinde diken oldun, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Yaþ dal idin yele deðdin, Gah aðlayýp gahi güldün, Atla tayý nasýl verdin? Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Hem haklýdýr hem yasaklý, Senin evde var mý paklý, Baban da ananý yaktý. Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Harmanlandýn güne deðdin, Akýl aldýn yerin buldun, Bu dünyayý sýra döndün, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Kuþ yuvasý oldu evin, Nerde kaldý kör düvelin, Ellerinde minderlerin, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Yetmiþ yaþýna dayandýn, Saçlarý kara boyadýn, Kara kalbi aklamadýn, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Sen bu yolu hiç görmedin, Bir kerede genç olmadýn, El dilinde naçar kaldýn, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Dayý dedik baþta tuttuk, Bizde seni ehil ettik, Zemheride un öðüttük, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Akýl sýrrýn elde olmaz, Hep doðrusun eðri durmaz, Kulda olan sana gelmez, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Adým dillerde yasaklý, Hata seni hiç yýkmadý, Arsýz kuldu hiç býkmadý, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Feriha der yeðen çýktý, Kapýna da yiyen çýktý, Ocaðýn da diken çýktý, Nankör köpek çýyan çýktý, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý! Sütten kessen al elmayý!
Feriha Ceylan
Aman,a....!
Aman,a....!
Eðreltilerde þimdi kader Terkini vermiþ gün fakir Eyvahlar sýðýnýyor
Törpüler bileðili kayýyor zaman Amansýza kalmýþ boyunlar Baðýrýyor örtülerden Mordan eflatuna yarýnlar
Doruklarda yanan çam açlýkta Su çömelmiþ kol tutar Yetiremez canýný topraða
Saðýrlaþmýþ feryatlar Islýklaþýyor çobanýn kavalý Yutkunarak yol Kan aðlýyor zamana Önlenen aman,a gayri vakit yok
Feriha Ceylan
Aman...!
Kara kýþa kaldýk aman, Bu yýl hallerimiz yaman, Þimdiden tepeler duman, Gene kýþa kaldýk karam.
Bize durdu gülmek haram, Ufuk bakar kanar yaram, Teraziye gelmez daram, Gene kýþa kaldýk karam.
Feriha der dosta gidin, Soluðumla dert söyleyin, Kimler yanýmda bileyim, Kara kýþa kaldýk karam.
Feriha Ceylan
An beyaz...!
An beyaz...!
Gecenin dibindeydi üslubunda yýldýzlar Asýrlara nihayetini söylerken Çizili kalmýþtý mahþerde sonsuzlar Yüreðim kuþansada ikrar siyahlar Soluðuna uzanýrken ay beyaz Güneþin kucaðýnda utanýrken can beyaz
Dillerim dedi döküldü gökten Tevekkül doðuþtu sabahta an beyaz Yaðarken þahika dualarýmda tan beyaz
Simdi saklýyor gün sýrtýný Birazdan gelecek son beyaz Örtme damarlarýmda açacakken hülyalar Kirlenmeden toprakta habbelerim daha Terimden fýþkýrdý kardelenler kar beyaz
Feriha Ceylan
Annem...!
Annem.........................!
Avuçlarýndan can kuþun, Yerlere düþtü annem, Yerlere düþtü…
Gözlerinden kan pýnarlar, Çaðlayýp aktý annem. Çaðlayýp aktý…
Yüreðinden kor acýlar, Fýþkýrýp taþtý annem. Fýþkýrýp taþtý…
Uzaklardan seslenip de, Aðlama annem annem, Aðlama annem annem, Annem aðlama.
Benim için aðlama, Aðlama annem annem, Aðlama annem annem, Annem aðlama.
Bu gün göç yollarýndan, Göçmen kuþlarýn, Leylekler deðil, Cruseler geliyor. Bereketli topraklarýndan, Altýn baþaklar deðil, Uranyumlu bombalar fýþkýrýyor. Savaþ baronlarý gazapta, Irak’ý uçaklar bombalýyor. Yanýyor toprak Ýnsanlar çocuklar yanýyor, Ve cana düþmeden daha, Ne canlar katlediliyor Anne......
Uzaklardan seslenip de, Aðlama annem annem, Aðlama annem annem, Annem aðlama.
Bebekler katledilirken, Sen yavruna, Aðlama annem annem, Aðlama annem annem, Annem aðlama!
Tüm annelerin anneler ünü kutlu olsun ve anneler aðlamasýn
Feriha Ceylan
Ardýma....!
Ardýma koymadý bana ettiklerin Olmadý diyemedim gönülsüzlüklerin Topraða taþa benzedi gördüklerim Gönlümden çýkmýyor yar dediklerin
Destan istedi dilin varamaz elim Kalemsiz kaðýda sýðmazdý dirim Sensizlik vurdu ellere be gülüm Mektuba konmuyor yar bakýþlarýn
Düþle gerçeði sensiz bir tutar oldum Yoluna can dayanmaz Ýnan yoruldum Dermansýz dertlerinle yerlerde kaldým Aklýmdan gitmiyor yar o gidiþlerin
Sarmaya vakit koymadý seni ömür Sinende yatýyor bak iki gonca gül Yarýlandý acýlarým yeter artýk kömür Yanýma düþmüyor da yar uçuþlarýn
Feriha Ceylan
At''a..!
Ýnsan doðdum yaranamadým, Bu zulme caným dayanamadým, Günü geceyle karartmadým, Ata bindim gidiyorum.
Kurtlar girmiþ baþ soframa, Çakala da gün maskara, Ýki duvar bir çatal da, Ata bindim gidiyorum.
Eðer benim yele benim, Doru taya binen benim, Üzülmeyin tura benim, Ata bindim gidiyorum.
Feriha Ceylan
Ben Anayým
Ben anayým Ben sýlayým Saklý özündeyim erdemlerin Siperlerin gözündeyim Sözündeyim yaþlý anamýn Yaþ dalýndayým ham meyvenin Kurt kemiren Al elmanýn yazýndayým Kesilen baþýndayým Daðladýðýn kor demirde kýrýlmaz çeliðim
Ben anayým Yazý yaban tarla ekin Yaslan dallarýma Hýrçýn rüzgarlarýmdan sakýn Aklýn geçmesin baþýný yakýn Yabandýr baðrým yel sanma Hünkarýmdan korkarým Haramdýr gülmek canýma Sakýn aðladýðýma kanma Dökülen doludur baharý müjdeler Aklýndan zorun olsun Yanmaya kývýlcým yeter En darýmda entariden biçerim kefeni Topraðý can ederim caný da toprak Bana ölmek yasak ben anayým
Ben anayým Yakmayýn gönlümü sakýn Acýtmayýn Kýymetini anlamaz yaban eller Tutup yüreðini deler Beni hatýrlarsan eðer ben anayým
Feriha Ceylan
Bilmem...! /ferihaceylan
Küstüm sana gurbet düþ oldun benden Kavuþtum artýk cananda can ile gülünen Artýk özgür kaldýn sen cansýz bedenden Gönül dostlarýna da küsermiydi bilmem
Silme beni dedin hatýrýn dan gönlünden Nasýl kopardýn beni sen yaban ellerden Ne sevdalar yazmýþdýk menekþe dilden Ömür gurbet ele yarsýz yeter mi bilmem
Muhabbetler dili anladým aþkýn yoluymuþ Can cananýn canda da yanan külüymüþ Ömür kader de bir cilveye sevda özüymüþ Sitem etmede gayri bana yabancý dilden
Feriha Ceylan
Bir Bayram Daha....? Annem..!
Annem; Bu bayramda bensiz geçti. Asýlý kaldý kapýlardan, Fýndýklý çikolatam.
Hani......, Ayrýlýk olmayacaktý tasan? Keþke yeminlerin,baðlý kalsa, Ben bilmesem. Ve sen özlemesen…. Yaþamamýþ olsam seni; Hamurdan ak ellerin, Aklýma gelmese.
Ela gözlerin yollarýmda, Boncuk boncuk kopmasa. Ýçimde çaresizlikler, Ýsyan edemesem.
Bekleme gelemem! Bir bayram daha geçerken,
Hani... Elinde ilk diktiðin, Çaputtan yamalý bebeðim, Masada beklettiðin, Hamsiliydi hiç unutmam, Ýçli köfte yemeðim. Yüklüðe sakladýðýn, Gizli kesende hissem, Büyüdüm de yerini hala bilmem.
Hani... Diktiðim turuncun, Kopardýðýn çiçekleri, Gelir gözlerimin önüne. Doldurduðun kolonya þiþesinde, Karyolamýn baþ ucunda, Dayanamaz uyanýrdým kokusuna. Sevdiðim uykulardan, Çalardýn beni kandýrýþçýlýðýnla. Hala var avuçlarýmda, Saklýyorum aðlamalarýma.
Hani..., Gondol da sayardým, Fasulyeden þekerlerimi, At artýk hepsini denize, Kolonyamý þekerlerimi çocuklara ver.
Unut gelmemi! Bayramlýk seçme. Belki nasip olur giymelerim,
Gözlerimde yaþanmamýþlarým, Yaný baþýmda cellatlarým, Uzun fermaným, Derin yaralarým, Dipsizlikler korkutmuyor. Islýk çalýyorum gençliðime…
Seni düþlüyorum anne! Okþuyor nasýrlý ellerin. Yel deðer gibi, Biliyorum vakit tamam, Ve ben üþümüyorum…
Ýlk defa annem, can benim! Kimseler alamaz. Nefesinde can olur gelirim.
Duyarým kokusunu, Mavilerden kolonyanýn, Denizler fýsýldaþýr, Þeker çocuklarýný anlatýrlar.
Yakarým keyifle, Bana aldýðýn son Samsunu. Duman olur pencerenden, Tutarken demirleri …
Sana kaybetmiþliðimle hiç, Kazandýklarýmla dik, Gelirim özgürce! Öperim usulca þimdi ellerini, Ben geldim, Bayramýn kutlu olsun anne!
Feriha Ceylan
Bir beyaz gül...!
Bir beyaz gül...!
Gecelere isyan sevdam yanar Tutamam uzanýrým kaybolursun Gidemem hayat akar gözlerinde Sensiz günlerin matemindeyim
Bir beyaz gül bir de sensin gülüm Yüreðimde aðrýn lal sevdan dilim Sensiz yürek alevdir kor gülüm Gelmediðin gün inan cana ölüm
Ömrümüz tutsak olmuþ bak önümde Çare sensin inan çaresizlikte Acý hayat pençesinde üzdüðün de Yazgýmýz yarým kaldý yine gözümde
Bir beyaz gül kanýyor gülüm Har ateþlerde yanýyor gönlüm Aþkýna sahip çýkamayan körüm Sen yoksan ben yokum ölüyüm be gülüm
Bir beyaz gül birde zulüm Ellerim sensiz bomboþ gülüm Yüreðim isyan yeter bu zulüm Aðlýyor aþkýmýza bak beyaz gülüm
Feriha Ceylan
Birde ben ölürüm…!
Birde ben ölürüm…! Acý haber…!
Ölürsem ben aðlamayýn Kusur sizdedir sanmayýn Zulme ömür esir düþmüþ Sakýn üstüme varmayýn
Buda geldi kara bahtým Karadan aðrýlý tahtým Neler oldu anlatmadým Bu tarihtir sizler yazýn
Eksiðimiz var sanmayýn Zalimlere zulüm etmeyin Kalp kýrmayýn baþ almayýn Ýnsansýnýz kin gütmeyin
Kara haberim gelince Dizde derman çözülünce Kara deve hor çökünce Sakýn binipte gitmeyin
Alýn emanetimi elden Götürün geldiðim yerden Kavuþturun ayan dilden Gittim deyip te bitmeyin
Aðlamayýn bacýlarým Kahretmesin acýlarým Ciðer parem gardaþlarým Sizi terk ettim sanmayýn
Verin cismimi seyhana Hasret bitsin çýðlýðýnda Yýkasýn canan koynunda Güldürsün o gün baðrýnda
Adýma nifak sokmayýn Atlas ipeðe sarmayýn Toroslarýn baðrýna da Salsýz dalsýz safça koyun
Doyun kara topraklar doyun Kara kýz da öldü deyin Haberimi tez gönderin Güle nergize kýna verin
Toprak sarsýn kederimi Sýzlatmasýn ciðerimi Koydum gittim bak sizleri Yetim diye hor bakmasýn
Aralan daðlarým gayri Önümüzden engel kalktý Yalan dünya nendi tatlý Þimdi sana gelen bilsin
Yüzün gülsün ey fýrsatçý Sana kalmaz dünya tahtý kaderinde ölüm þartý Sonun belli pusmayasýn
Yazdýn çizdin alameti Saklamadýn hiyaneti Niyet ettin kýyametti Ýnsanlýðýn sonu geldi
Aðlayýn nifaklar aðlayýn Yaranýza tuzlar basýn Burada daha hesap yoktur Arkadan gelene bakýn
Sarýl çokurova sarýl Hasretin koynunda aðýr Geldi geçti üç beþ kahýr Özlem bitti sanmayýn
Feriha da cana gider Can içinden güller seçer Ömür hiçti kime kader Yalan dünya hiç bakmayýn
Feriha Ceylan
Boþ yere...!
Boþ yere...!
Bilemedim bahar ile yazýný Dinlemedim oynatýrken sazýný Akþamýnan hoyrat verdi sözünü Yeminlere düþme yarim boþ yere
Kalkmýyor çivilenmiþ kanadým Akýl koymaz ömür kara ayazým Uykularda saklý kaldý feryadým Tamah can,a düþme yarim boþ yere
Feriha Ceylan
Bu gün...!
Bu gün
Bu gün; Tehlikeleþti yarýnlarým, Yýkanmýþ çamurla arým. Týkalý umutlar,çalýlara dolaþýk. Ömür uðrunlaþan,kireçli yolum, Kemikleþen çarkýfelek.
Bu gün; Erdirmiþ,sona mukavelemi. Puntlu çiviler,getirdi Yüzüme çevremi. Sekmelerde günüm…
Bu gün; Kalýn darlýklara sýðdýramamýþ, Ortalamýþ felek,Tam doksandan, Pervane sineði her yaným.
Bu gün; Karadan aký aralýyor, Ökçesi tahtadan giyinmiþ ay. Gelin endamýnda salýnýyor, Nispeti bu güne.
Bu gün; Ýntikamýný alýyor, Kaynar suda et kokusu, Ciðerlerim daralýyor. Aralamaz göðünde, Feryadýn pencerelerini, Yasaklý oldun mu bu gün?
Bu gün; Yerden beþik kurmuþ üstüme, Yarýlýyor tenimde. Sallandýkça zaman, Tehlikelere an çalýyor,Bu gün…
Feriha Ceylan
Can Fes....!
Can....Fes Canfes! Candan bir kafes. Yüreði tez kaný yaðýz, Aklý bodur can kuþ…
Kara buðdaylar çalmýþ da rengini, Ederin kimlerde bilinmemiþ. Ýþlemiþler döþeðine diyemediklerini de, Þiþirmiþsin kursaðýnda dertlerini, Kimsecikler duymamýþ…
Oðula kýza kesmiþsin de, Haberin olmamýþ. Ayazý buzu dinlememiþ, Safçalanmýþ günlerin. Yüreðin çýrpýnýrken uçup gitmiþ düþlerin.
Can fes! On kulaca bir nefes. Sýðdýramamýþlar da hayallerini derince tasa, Seni koymuþlar karadan yapýlý þalvara. Geri dön ardýna bir baksana, Sinmediðin feleðin ürküyor bakarken sana. Öðünüyor kem almadýðýn iliðin, Sömürülere direniyor…
Canfes! Can kafeslerde bin ses. Akça yüreðin eledikçe kederi, Yeriniyor uðrunda yýkamayan kaderin. Dökülüyor ciðerinden kara höllüklerin, Þimdi söylesinler; kimleri yýkar ederin.
Feriha Ceylan
Can...!
Can........!
Haktan aldým ben bu caný, Sana niye vereyim ki. Has bahçede sardým gülü, Sana niye dereyim ki.
Etmem minnet dergahýna, Bükmem boyun serdarýna, Ben üryaným adabýmda, Sana niye köleyim ki.
Ýnsan isem saklý gitmem, Sen isteme tövbe etmem, Doðudan batýyý seçmem, Sana niye döneyim ki.
Feriham der iþin özü, Hep söyledim baþta sözü, Kulun kulda arsýz yüzü, Sana niye yunayým ki
Feriha Ceylan
Daðlar,A...!
Uzakta Daðlarýn tepesinde Yamaçlarýn baþýnda Kayalarýn çatýnda Esarete boy veren Kardelenler olsaydým
Sýrdaþýn Topraðýn kalsaydým Kayalar dostum Sardýkça sýktýkça Kendimi bulsaydým
Eðilip uzaktan Baksam engine Bir beni Bir seni bulsam Ýçimde Yeþeren taze filizi Rüzgar kavurmadan Tohuma saçsam
Umarsýz dostuma Dimdik haykýrsam Vursam ufuða Sýrtlasam uzak daðlarý Sevgiye Rüzgara selam eylesem Bölsem umudumu
Yosunlu kayalýklardan Açan ebrulardan tutsam Kendime yarýný Bu günden mahpus eylesem
Feriha Ceylan
Daðlý..! /ferihaceylan
Daðlýyam ben utandýrma Gönlümü de bulandýrma kusur kýza çýkmýþ adým Akýl deli huylandýrma
Unutturup da yüzümü Açtýrmadan daha gözümü Çok ca deyip de sözünü Hemende tüketme özümü
Çaldýrmadýn ya sazýmý Çözdürmeden de yazýmý Erden ere laf söyleyip Açtýrtma lal da aðýzýmý
Ahaliyi huylandýrma Üstüme de çullandýrma Yolum ýrak dolandýrma Ömüre sarpa yol aldýrma
Adým deli gönlüm eðri Yarým kaçar yönü kemli Yardan acý sözler edip Gönlümü de bulandýrma
Bu senede yýl döndü Bahara canlar yürüdü Allý gelin gül olup da Bülbüle sevda verdi
Daðlarýmda var meneviþe Gönlüme girdi neþe Size diyom kýz laleler Yaylaya göçmüþ Ayþe
Güz bitmeden yaz geldi Gönlüme ayaz geldi Akýl bende gideli Yarime niyaz geldi
Feriha der artýk söz bitti Yoruldu yürek te gitti Bu devran deðiþeli canan Ýnsanlýk elden gitti
Feriha Ceylan
Dipsiz...!
DÝPSÝZ
Gecelere doðdun Daha yaþýn kum aklýn safari Kýrlarda takýlý ömrün Kýllý keçelere takýlmýþ ya yüreðin Sen þimdi nerdesin Sarý paçalý kekliðim
Gül çarýklý ayaklarýn Sýcaðýnda emer duymaz karlarý Kurutur var ömrün deryayý Ekili harmaným tuzum ayraným Hakiki saltanatým
Kertikli hasatlara kalamadým Örselenmiþ aþklara Bilirim yasaklý bahtýn Nefesin gölgelenmiþ yumru Hörgücün sýrtýmda bellenmiþ Cýrmýklarýn benlenmiþ kaderin týmarýnda
Düþer alaz yanaðýndan Terlik giymiþ apartmanlar Balkonlarý aynalý Üfürüyor ölüm koynunda
Kar nefesin yutkunmadan Körle sýra boyunda gelmiþ esaretin Gül yüzünü okþuyorken yel Gel der ver bir ömrü düne gel
Tanýmak isterken mehiri Soruyor güle ömrüne el veriyor Ölüm diyor zamana sýðmýyor Tünemiþ kadrim gülüme ömür Dað taþ sana haykýrýyor
Feriha Ceylan
Doðmuþum
Doðmuþum, Kara yerlere dar pencerelere. Açýlmamýþ demir kapýlar, Asma kilitli. Saklamýþlar bedenimi, Çalmýþlar kaderimi. Adým namus soy adým yok! Künyeme sýfatsýz yazmýþlar. Sormamýþlar, Ne sevdalara cismim kazýlý, Ne de bahtlar dizilmiþ uðruma. Takmamýþlar, Gelmek ister miyim kýt ömürlere.
Vebal olmuþlar bedel koymuþlar, Beþ arþýn patiskaya satmýþlar bedenimi!
Ýki kapý arasýnda ömrüm, Ýki kapý arasýnda dar bir geçitte, Ölüm kaderim zülüm anamdýr. Nenemdi benden öncekiler, Onlar da kolay mý boyun eðmiþler? Kaç ömür çürütmüþler köprüsüz.
Esareti bilerek sinerek yaþayan; Tek cins, tek varlýk, Çocuklar doðurtulan, Asla kendinin olmayan, Tek Havva canlý kadýn. Varlýðýmla var etmiþim, Ben doðmuþum ben doðurmuþum, Ve ben adsýz olmuþum!
Feriha Ceylan
Doðu..!
Korkular yasta bugün Gecenin ayazýna Nem erken düþmüþ Kara çarþaflarý tez giyinmiþ ölüm
Bu gün. Doðunun doðduðu gün Firar etmiþ.feleðe kederler Mevsimler günlerle Sevdaya düþmüþ. Yýllar erken terhisi yaþýyor
Bugün Kuþ yuvalanmýþ Mor alalý gözlerimde Muþtularý var özgürlüðe Ölümü mühebbete çaðýrýyor Saðlam yapýlý zaman Aman. diyor Felek aman Öfkemi kýrma aman
Feriha Ceylan
Döndü......!
Yetiþti harmaným hasatým döndü Eriþti baharda yaza büründü Güller otað kurdu bülbülüm güldü Döndü bu sene dost devraným döndü
Bayram geldi yeþillerde giyildi Gayri bu ellerde allar göründü Daðlar gelin oldu yaza yüründü Döndü bu sene dost devraným döndü
Feriha da ahit verdi yazlara Candan selam olsun eski dostlara Çayýr çimen yürüsün de taþlara Döndü bu sene dost devraným döndü
Feriha Ceylan
Dönüþsüz ayrýlýk....!
Dönüþsüz ayrýlýk....!
Felek nazar mý eyledin bahtýma Kanat açýp uçamadým tahtýma Engerekler otað kurmuþ yurduma Gücümü yetirip baþ edemedim
Caný Pazar eyledim ömür yolunda Kaderi yönüme döndüremedim Gaflete düþürdün gönül baðýmý Ayýmý günümü hiç bilemedim
Güldüremez oldum ayla güneþi Nilgüne sabahatý sevdiremedim Kahrýmla çiðnedim derya sineni Cana Pazar kurulu fark edemedim
Sensizlik var diye hep inat ettim Kendimi canýmda kaybedip yittim Gelirsin diye her gece dualar ettim Hicraný göðsümden bak sökemedim
Feriha Ceylan
Dua...............!
Dua gibi dilimde, Ýntizarým hiç düþmeyen. Sebebim sen deðil miydin? Beni sende hiç eden.
Daðlar gibi önümde, Beisimsin tükenmeyen. Edebim sen deðil miydin? Utanmayý hiç bilmeyen.
Özlemlerim var dilimde, Parelersin hiç bitmeyen. Koþturan sen deðil miydin? Seni bana göstermeden.
Feriha Ceylan
Dur Ellerden......!
DUR ELLERDEN
Deli gönül abdal olmuþ, Gayri gider dur ellerden. Tatlý dile nem düþürmüþ, Saklý tutar gönüllerden.
Aklý hayallere dalmýþ, Yarenlere haber salmýþ, Yar diline sitem katmýþ, Tel düþürmüþ gönüllerden.
El uzatmaz aðzýn açmaz, Gayri bir tas suyun içmez, Yol edip baðrýndan geçmez, Sýr düþürmüþ gönüllerden.
Dayanmadý kul yüzüne, Onulmaza düþtü keþke, Haklý kanmýþ el sözüne, Yar düþürmüþ gönüllerden.
Sevda derken günah çekmez, Ah çekip ardýna bakmaz, Ýstesen de kavil vermez, Koy geçirmiþ gönüllerden.
Adýn musallada kalmýþ, Ahretlikten sual çalmýþ, Yalaný gerçeðe sarmýþ, Sal geçirmiþ gönüllerden.
Al perçemi almayaydýn, Gül yüzüne dolayaydýn, Sonra dosttan olmayaydýn, Sel düþürmüþ gönüllerden.
Perde inmiþ can özüne, Diken batmýþ sýr gözüne, Gayri doyman sohbetine, Dar düþürmüþ gönüllerden.
Arda pazar olur sanmýþ, Nefsinin hükmüne kanmýþ, Namusu paraya saymýþ, Kar geçirmiþ gönüllerden.
Feriha Ceylan
Ela gözlüm......!
Ela gözlüm..........!
Ela gözlüm bu ellerden, Ben giderim sen aðlama. Koydum diye kara gözü, Kahýrlanýp sen aðlama.
Akýl aldýk eðlenmedik, Sürgün olduk sevilmedik. Bu cihana boþa geldik, Ben giderim sen aðlama.
Ýki canda birdir özüm, Pýnar oldu coþtu gözüm, Yaradan’a esas sözüm, Ben giderim sen aðlama.
Kavil koyduk bilinmedi, Kefen giydik görülmedi, Toprakta can dirilmedi, Ben giderim sen aðlama.
Ela gözde durmaz sancý, Heveslenir gülden inci, Feriha’yý yýkýnca dürzü, Ben giderim sen aðlama.
Feriha Ceylan
Feleðe..!
Feleðe..!
Eledin kumlarý döktün de taþlarý, Geçtin gök kubbeyi buldun da arþlarý, Yüzüne çizdiðim de o hilal kaþlarý, Kir sayýp indirdin de yerlere sevdiðim
Kibirlendin sevdiðim de döktüðüm dile, Eðlendi gönlün yazdýðým her mevsimle, Hazana dönünce tutuðun dal sevdiðin gece, Hal sayýp içini döktürdün de ellere sevdiðim
Feriha Ceylan
Gibi.....!
Gibi.....!
Esiversem dudaðýndan Ilýk esen ölüm gibi Kaçýversem kucaðýndan Daðýlan bir bulut gibi
Rüzgar olsam ýslýk çalsam Baharda bir nisan gibi Uzakta bir insan olsam Teninde bir can gibi
Esmer olsam tarlalarda Güneþ vurmuþ baþak gibi Bu devrana bent olsam Akýp giden cihan gibi
Feriha Ceylan
Gibi..........!
Gibi............!
Ilgýt eser güne seher yelleri, Aþka düþmüþ güzel titriyor teni, Gönül sofrasýnda yiyor kederi, Yanar dilleri var yanardað gibi.
Garip yüreðinde sevda ederi, Yetim gitmiþ bilir tüttüðü yeri, Dürümlemiþ acýyý cýlýz bileði, Yanar dilleri var yanardað gibi.
Feriha Ceylan
Gurbet eller…!
Gurbet hýrkasýný da giydim sýrtýma Uðradým feleðin bitmeyen kahrýna Dönerim kederin durmaz çarkýnda Acýlar böðrümde bal olmuþ benim
Gurbet elde ben de söyledim aslýmý Yýkamadýn dedi de kibir ile kahrýný Geçer de sandým bir gül ile bahtýmý Acýlar dilimde de lal olmuþ benim
Feriha der ne söylersin ah hep acý acý Gönlüne gelmezmi canýnýn tadý ilacý Gurbet ellere yazýlmýþ yazgýn da bacý Sýla da da ocaðým dað olmuþ benim
Feriha Ceylan
Gurbet....!
Gurbet.....!
Bir gün diyar ederim gurbet seni, Öðretemedin bana dost ile eli, Söküle söküle gittiðin yeri, Anlat bana bir hasbihal edelim.
Zorda kalmýþ o yar hasret ile bilirim, Çaðýrýrsa kanda olsam gelirim, Bir caným var yol üstünde veririm, Anlat bana bir hasbihal edelim.
Feriha Ceylan
Gün yükü...!
Gün yükü...!
Gecenin ayazýndan sýyrýldý güne Þafaðýn göðsünden doðarken yine Aðlayan yürekten gülen bir yüze Ufuða doðru koþar gün yükü
Þafaktan doðarken allarda telin Güllerin koynunda damatla gelin Yorganý bulutlar döþeði toprak Çið olup tohuma düþtü gün yükü
Doðarken seherde geceyi bölen Umuda sevgiye neþeyle dönen Doðan bir çýðlýk ta yarýna gülen Özlenen hasreti yýkar gün yükü
Feriha Ceylan
Haber....!
Haber.....?
Dosttan acý haber var, Gül dalýnda keder var, Bülbül küsmüþ nicedir, Feryadýnda sitem var.
Aðlatmak mý niyetin, Anlatmak mý sitemin, Zehirli bir ok gibi, Çöreklenmiþ kederin.
Sözde deðil dilde var, Bülbülde var gülde var, Yalan dünya gam yükün, Sana gelen kulda var.
Feriha Ceylan
Ýstanbul'da Cümbüþe
Ýstanbul'da Cümbüþe
Gülüyor Ýstanbul; Eteklerinde ziller. Rakkaseleri seyrediyor Boðaziçi, Haliç’in gölgesinde uzanmýþ Emirgan. Kuþ tüyü yorganlara sarýlý, Beþiktaþ’tan ulaþýyor, Hasretler'le Üsküdar’ a.
Usanmadan; Yýlgýnlaþmadan asýrlara, Seyrediþlerinde Rumeli, Gülüyorken Beyler beyi.
Salacakta daha gün erken, Paylaþýyor Süleymaniye. Sýrlarýný dökerken, Kuþ misali Üsküdar’a göz süzerken.
Aðýrlýyor girintilerinde, Kartalýn geniþ kanatlarýnda, Özgür muhabbetleri. Efkarý tutuyor dalgalarýnda, Beykoz’dan Tarabya ‘ya.
Gün kollarýnda uzanýnca, Bebek’ ten gülüyorken Moda, Ellerinde büyütmüþtü, Kucaðýnda Çamlýca.
Bir motorun sesinde, Koþarken Kýz kulesi’ne, Sandaldan iner Eminönü. Beyazýt’tan Beþiktaþ’a, Bir bebeði okþar gibi, Seviniyor coþkunluða, Kucaðýnda asýrlýk aþklarla, Seyrediþlerine dalýyor, Üsküdar’ým aþkla.
Feriha Ceylan
Kara Gözlüm
Kara Gözlüm.........!
Kara gözlerine kurban olayým, Bir bakýþýn yeter öldürme beni. Kaþ altýnda ebrularý salayým. Ferman çýkartýp ta sürdürme beni.
Ýste bu canýmý sana vereyim, Çevirip hilalin döndürme beni, Kirpiðinde yuvalanýp kalayým, Ok olup sinemden vurdurma beni.
Kemerlenip ince belin sarayým, Maden sayýp demirciye dövdürme beni, Gönül sarayýnda hýrsýz kalayým, Ellere duyurup kovdurma beni.
Zülfüne sarýnan çevreler olsam, Kýzgýn pýnarlarda soldurma beni. Kýzýl güllerin baþýndan tutsam, Kuzgun diye dikenlerde boðdurma beni.
Yellerden düþüp sinene aksam, Zulmüne kabulüm bin kere yaksan, Mecnun olup uðruna aklýmý bozsam, Kul deyip çöllere saldýrma beni.
Külümden savrulsam gözüne kaçsam, Ýki damla yaþ olup döktürme beni. Kar olup yaðsam daðlarda kalsam, Sel olup baðrýndan aktýrma beni.
Feriha Ceylan
Kýrmýzýydý Doðuruyordu Toprak...!
TOPRAK...!
Zulüm tarlalarýnda Ýki ömür çürüttü kederler, Baðrýna taþ basa basa.
Kahýrlar sýralýydý Efsanelerinde dillerin, Ölüm kokuyordu toprak.
Gün kýrmýzýydý, Yön kýrmýzý, Kan kýrmýzýydý þafak. Sonsuzluða haykýrýyordu Çýðlýðý atlasý yýrtarak.
Kýrmýzý silüetler dolaþýyordu, Kýrmýzýydý hortlak. Sonbahardý, hazandý çöken, Rüzgardan yanmýþtý, Islak, kýrmýzý yaprak. Aðlamakla örtülüydü, Kefenlenmiþti toprak.
Tutunup kalkmak yoktu. Çýkmazlarda dizili Tanelenmiþ inciler.
Daha aralanmadan Nasýrlanmýþtý acýlar. Zil çalan kör gafillerdi, Cüretleri zamana mahsup. Yetinmez kuklacýlardý, Kan kýrmýzý öz alan.
Sevinmek yasak, Gülmek, Kýrmýzý gülleri koklamak. Tarifsiz acýlardý saran umudu.
Kapkara gökyüzünde, Kan kýrmýzýydý bulutlar. Az kalsýn yýldýrýma dönüþecekti, Yaðmur sanacaktý toprak. Pýhtýlaþmýþtý zaman, Akmýyordu aðacýn damarlarýnda.
Yürekler donuk, Narýn çýðlýðýnda azrail, Son çaðýrýþlarýný haykýrýyordu. Ölüm dökülüyordu meþelerden, Kalmamýþtý örtünecek yaprak, Rahatlýyordu artýk, Sonsuzluða açýlan toprak.
Feriha Ceylan
Ne ayþe...?
Ne ayþe...?
Ne Ayþe kadýn dýr adý Nede Fatma bacýydý lakabý Ýsmi yoktu arsýzýn
Kafasýný Kýrmýþtý ya zulmün Umurunda deðildi bahtýnýn adý Yad ediyordu artýk Geçmiþteki feryadý
Onun için Ne farký vardý Ha sularýn baþý Ha göllerde doðan güneþin aþký Dolmuþ olsada fukaramýn göz yaþý Alýþkanlýklarda býrakmýþtý garibim Yürek cýzýrtýsýný
Islak balçýklarda yoðrulmak Hoþtu gayri ona Ne ayþe kadýn Nede fatma bacý Duyulmuyordu saðýr ruhunda Avazý kýsýk kýsýk gülüyor baksana
kafasý atanda Týr lak dünya Kimin umurunda Tumaný ters giydirir artýk adama
Kovma komþum Daha iþin baþýnda Ne desturlar çektirecek O yaman aklýna daha Yuh deme yakýndýr Kýzýla boyamak Karacalaþmýþ anlýný da Ne Ayþe kadýn var Nede Gayri fatma bacýn Onun kaybolan ruhunda gayri baksana
Feriha Ceylan
Neneme...!
Neneme...!
Toprak çökmüþ dam bozulmuþ, Bizim eller viran dolmuþ, Obamýza yýlan dalmýþ, Neneme sor, güz mü geldi?
Yollarýmýz çalý çýrpý, Evimize kýtlýk girdi, Köz içimde ciðer deldi, Neneme sor,güz mü geldi?
Feriha Ceylan
Oðlum...!
Oðlum..!
Bana yalan oldu eski o çaðlarým Hani arkamdan aðlardýn yavrum Gurbet kuþu oldu bak bu kucaðým Gurbetin acýsý durmuyor yavrum
Aklýmda bir sancý vuruyor oðlum Ciðerimden acýn gitmiyor oðlum Bak ömür sensiz geçmiyor oðlum Yalansýz bu dünya olmuyor oðlum
Günü yýkar geceleri seyrederdik Sabahýn ufkunda ekmeðe giderdik Yetinecek ne de çok ümit ederdik Sensiz ümitlerim doðmuyor oðlum
Bu Yürek sýzýntýya doymuyor yavrum Bak Ömür kederlere uymuyor oðlum Sensiz baharlarým da gelmiyor oðlum Dar cihana bedenim sýðmýyor oðlum
Feriha Ceylan
Ölüm......?
ÖLÜM
Hep…… Animidir çýrpýnýþlarýn ölüm Sonlara yok mudur çýkýþlarýn Apansýzlýklar mý kaderin ölüm
Hep…… kahpe pusular mý yoldaþýn ölüm Kara diken ellerin Sonralar…. Yok mu kitabýnda ölüm
Hep….. Gecelere mi doðarsýn ölüm Bahara eren sabahlarýn yok mudur Güller içinde bülbülü Dinlemez mi ðüleklerin Çýralarýn can alevi sýzmaz mý Karanlýklarda mý alemin ölüm
Hep… Viraneliklerde mi gezersin ölüm Yeþil saraylarýn ortasýndan hiç geçmedin mi Duldasýnda oturmadýn mý çýnarlarýn Yavukluna beyitler dizen Dillerin olmadý mý Üzmelerde mi defterin ölüm
Hep……. Senden ötesi yokmu dersin ölüm Muradý bulan ersin istemezsin Kimle kindesin Bilirde bilemezcisin Deryalara ermeden Geçer mi güzlerden elin Mavileri zifirilere Neden sen koyarsýn ölüm
Hep…. Sevmelerden kovarsýn yürekleri ölüm Elinde candan kürekleri Kan fýþkýran Kesik baþlý bilekleri Nasýl bükersin ölüm Höykünerek Sökük bedenleri Dikersin topraða ölüm
Hep düþükler sana ölüm Yakarmalar alýþmýþlar Dar yakana Ýflah olmaz keremlerde Yazýklanmýþ alýþkanlýklar Çoðalmýþ zaferlerin Kör yüreðin eðilirde bir gün Ölümü bilirmisin ölüm
Hep…. Sevmelerde olduðunda dün Yakýnýrda ararsýn Hor bakýþlarda yanarsýn üzgün Sende çaresizce ölümlere aðlarsýn O gün çaðlarsýn be ölüm
Feriha Ceylan
Önce gözler eðildiler..!
ÖNCE GÖZLER EÐÝLDÝLER
Önce gözler eðildiler Su yolu pýnarlara Varsýn ne yapsýn gün dölleri Kömüre akýyor hayatýn ýrmaklarý
Sarýlanmýþ.....! Bakmaz gayri sarýlýðýn kemi Sýtmadan karalý gömleklere Ýnkarý vardý doðrularýn Ömrüne bakmakta deðildiler
Karanýn.....! Ne suçu var karadan baþka Verendi görmesini unutmuþ gözlere Öncedendi kederler Þimdi yol almýþ hepsi birer birer Nihai sonsuzluklara
Emre idi Emreler Emre idi Eðildiler..! Çünkü görecek günlere kemli idiler Ecirden ecimleþmiþti ecmel Edebi kelamda kalmýþ iki kalem naz Emsaller yoktu Onun içindiler ki eðildiler gözler......!
Feriha Ceylan
Sana þair oldum ben…!
Sana þair oldum ben Kýzýl saçlarýna Kýrmýzý gözyaþlarýna Sana vaiz oldum ben Seni okudum hece hece Seni aradým Kainatýn tüm pencerelerinde
Gölgelerde ýslandý yüreðim Sokaksýzdý evler Yakýþýksýz meyvesizdi bahçeler Sana har oldum ben
Yakýyordu inan sevdan Þuur oldum Aldý seni bilincim hapsetti Kavruldu ömrüm senelerce
Yazýyordu ellerim Yazýyordu dillerim Yazýyordu yüreðim feleðe Geçmiþe geleceðe Sahipsizce Gecelere yazdým seni
Efkarlý gözlerinde Keman oldum Yay oldum Sana þair oldum ben
Buse buse döküldü özlemler Dönüyordu baþýmda ahvalin Akýyordum ýrmak ýrmak Yanaðýnda duruyordu aþkýmýn bahçesi
Oysa sen yoktun Yalnýzlýklarýmda nefesin Kalbimin arka penceresi Turnalar almýþ haberini Uðramadýn Yar nerelerdesin
Söyle ey katip Sen yüreði avucunda Aþký yazmayý bilirmisin Canýmýn yongasýný Ölümüne çizermisin
Adýný yazýp saklamak Menekþeler açmak istiyorum baþýnda Elvan-i menekþeler istiyorum Ýnce narin kokulu
Büyüsünde kaybolduðum Ünlü Cezayir menekþeleri Ve sukuta kadar saklamak için Renklerinin ahengini
Kömür camekan ýþýðýnda kamaþarak Bir Cezayir güzelinin gözleriyle bakmak Göðe baðlamak yüreðimi
Düþmek için avucuna Pembe bulutlara Rüzgarlarda savrulmak Koþmak Yel olmak Su olmak Sende sen olmak Sonsuzlukta can bulmak Sana dair seni sormak
Özgürlüðüm neyleyim Ateþin üstümde Külün köleyim Ne olur uzatýn mabedi Üstüme örteyim Nasýl sevdiysem Yüreðime selam söyleyin
Feriha Ceylan
Savaþ
Savaþ........ Ne savaþlar gördüm ahir ömrümde; Barýþ sandýðým. Ne iþkenceydi ki onlar, Hayatý doyulmaz kýlan, Tepeden týrnaða ömrümü kýzýla boyayan.
Tuzlu salamuralarda yakýlan can özüme, Kan saðýlan yýðýlan hükümlerdi. Daha doðmadan verilen dürülen defterlerdi, Okunmadan ezberlenen.
Kadere yazýlý türkülerdi elediklerim, Paslý tellere sývalý. Unlu kasnaklardan geçti feleðim, Kekreyini fark edemediðim. Alýçlý yemiþti elzemdi aðzýmdakilerim.
Esaretim hiç bitmedi idamlarým sýra sýra, Hüküm giydim. Müebbetlerim koþulsuz verildi, Ýndirimler olmadý. Dolmadý ömrüme biçilen dava. Solmadý; Kefenimde saklanan koyulu kara, Yanamadý yüreðim doyulasý gül bir nara! Kanmadým. Deryalar boþaldý üstüme ýslanmadým. Kuruydu aðzým laldý dilim, Hekimlerin; Çaresizliðiydi tükenmeyiþim. Çelik kanatlý kor bir yürekti; Büyüktü sevgim; Ýþte böyle isyanlarda hüküm giydim!
Çukur ovaydý suçlu, Suçu suçlu günahsýzlarla doluydu. Otaðýydý namuslarýn, Aslan aðzýydý umarlarým, Belim pekti ciðerlerim kanda yürekti!
Mertekti damlarý kalýn duvarlý; Mahzen kapýlý uzun gürlekti tavanlarý. Adam asmak ister gibi, Mengenelerinin her birine. Namýna yakýþýr sevdalara ödülü büyük, Cömertti sellerdi önde gelen, Ýlk fýrtýnalar ondandýr. Kaným sýcak alevdir dövdüðüm, Tandýrda yaðlamayý en iyi ben bilirim, Toroslar’ýn incesinden eser, Ilýk seher yellerim.
Ondokuzuncu asrýn aþkýydý! Bedelsiz olmayan acýyla yoðrulan, Kan üstüne ekmek doðranalý, Aklýn zoru yoktu. Eriþtiðim menzile kelle koltukta, Bilmem kaç hükümler geçti habersiz, Çaresizdi zaman yaþanacaktý….
Özgürlük ne demekti neyi bilmekti? Bana öðretilmedi. Sevmek demek ölümü yemekti! Felek acizdi arzuhalcilerin fermanýna; Ektiðim acýlarýn ekmeðini yiyemedim. Diþlerim yoktu, Sukut gezerdi hücremde, Nöbetleri efkarlý; Ýnce tel saçlarýmý rüzgarlar büyüttü.
Buz kesik ayazlardý yoldaþ olduðum; Üþümektir þefkatim, Nemli duvarlarýn döktüðü namelerde, Tevellüdü saymadým. Yýllar salise, Aklýma sormaktan korktuðum: Doðduðum hadise. Bir bahise mahkum olmuþum, Gerçek ne ise?
Kopan ilmeklerde düðümler sýralý, Yaralý kalmýþ baykuþa takýlý kanat, Karalar yakýlmýþ ömrüme. Kýnalara inat, Oooooof be kader of! Doðarken atýldý yüreðime töreli tokat, Koynumda sevmeler alazlý, Gülüþüm bedensiz koyuya boyalý, Dolmadý ömür küpüm daha bol olalý.
Ýlk yaðmurlarla yýkandý sallandý gök, Sýrnaþýk yakýþlardan arýndý. Bilemediðim kördüðüm yarýnlarýmdý. Yetmedi ahire zaman, Esmedi baþýmda bir sevda masalý. Bendeki vebalsiz günahýn aðýr diyeti; Beþikten mezara bitmeyen savaþ…
Feriha Ceylan
Sen Uyu
SEN UYU Sen uyu uyu ki Gözlerin nergislere açsýn Uyu ki yarýnlar kaderle Doðru hesaplaþsýn
Sen uyu uyu ki Uykularda kur Akan sularýnýn Ayla yýkanmasýný Görsün yarýnlar
Sen uyu uyu ki Þerbet içsin Çöldeki kör karýncalar Yýkýlmasýn Kumdan umutlar
Sen uyu uyu ki Gölgelemeden gün Yarýný doðursun dün
Feriha Ceylan
Silah...!
Kaç kelimeyle vurdun Öldüðüme inanmadan Kaç ihanetler yaþattýn Ona hiç acýmadan
Kaný dondu damarlarýnda Sana derdini anlatamadan Kaç bakýþlarýnda pusu kurdun Ne olduðunu anlayamadan
Soracaktýn hani..? Fermanýný imzalamadan Daha kaç kol kýrýlacak Yeni.içinden çýkýk
Anlamadan yaþadý Yaralandý daðlandý Hayallerini Senle yaþamak vardý
Silahtýn...! Patlamaya hazýr Ustaydýn avýn elinde Attýðýn her mermide Eskidi yüreðin seninde Þimdi söyle. Silahýnýn deðeri ne
Feriha Ceylan
Söylemedinki....!
Aþkýna inanýp yoldaþ olduðum Bu cihaný unutup sana daldýðým Ellerin koynunda yetim kaldýðým Deðermi ömür sana söylemedinki
Kýrýlmýþ hep kalpler senden yaralý Kime sorsam bahtý senden karalý Aðlayan çok gülen yok sana soralý Deðermi ömür sana söylemedinki
Cahildim bilemedim düþerken ardýna Ömür geçince vardým bende farkýna Döndürdün gönlümü kirmen çarkýna Deðermi ömür sana söylemedinki
Yalan feri ha yalan ömür hep yalan Canýndýr yüreðin hep tongada kalan Ne halinden anlayan var nede soran Deðermiydi ömür bana söylemedinki
Feriha Ceylan
Sustun.....!
Sustun......! Bir ölüme sustun; beni hiçe sayarak. Terk ediþliðindi yakarak kör ateþlerde, Bana küstüðünü neden anlatmadýn?
Oysa dilinde sonsuzluða, Yetecek sözlerin vardý.
Kirlenmiþ diþlerimle, Seni öpemedim diye, Balçýða sývadýðým, Günü aydýnlatamadým diye, Bana küstüðünü neden anlatmadýn? Bir ölüme sustun…
Astýðým; Boynunda kader yazýmdý. Ömrüne talip, Týrnaklarýmla çizmiþtim. Göreceðimiz günleri sýrtýna, Yýkarken ölüme izleri vardý. Teninde hala…
Gülüyordu daha saçlarýn yarýna, Aklýma gelmedi veda ettiðin.
Yoksa küsmüydün? Gözlerimdeki çaðlayana bakmadýn ya; Avuçlarýndan kýrýntýlar, Sökülerek döküldü anýlara. Üzdüðümü bana neden anlatmadýn? Bir ölüme sustun…?
Feriha Ceylan
Þafak...!
Þafak
Dar kibrit kutularýnda Ýnsan manzaralarý seyrediyorum Fanuslarda tutulu dünya
Kopyalanmýþ entrikalarýn Düþleri yaþanýyor Saklanmýþ hayaller Kasvetin hýrslarý içine Paketli istiflenmiþ yaþamlar
Dar geçitli Keçi yokuþlarda Takýlý kalmýþ kaderler Heveslere perde çekmiþ Ýþportacý hayatlar Fesleðen yapraklarýnda Unutulmuþ doðrular
Simitçi naralarý Nihayetinde söylüyor Beklentili zamaný Yükseltileri frenlerken
Aðlýyor bir çocuk Adýmlýyorken hayatý Ve Seyrediþlerin manasýnda Yýkýlýyor köprüler Önünde yaþam Karalý Sayfa sayfa Odalara daðýlýyor akþam üstleri Manzaralarýný resimlerken gün Semalardan inen Meçhul beklentilere Doðuyor þafak
Feriha Ceylan
Uzaklardasýn...!
UZAKLARDASIN...!
Þimdi uzaklardasýn Çaresi yok Ayrýlýklar Çizili kalmýþ Arda tutmuþsun Miskinleri
Zahir Zaman ahir Kabuðunu kýramadým Taþlaþmýþ Yürek evin senelerdir Erken Ýsli vakitler Ýtiyor ötelerine beni
Gayri Kör berduþlar söylüyor Pýnarlara türkülermizi
Sarýlmýþ Her yanýmda Dert ile verem Bil istemem Sürme merhemini Eritir yaralarým seni
Görsem diyor Ömrümün cehennemi Huzura Gelemem Dillerim suskun
Gözlerimle Dillerime çaðýrsýn Gülümün Solduðu günü Aðýrýn da kaldý Bilirim Yokluðumu Yaþlý akýttýn giden sellere Kurutup gülleri Gerilerim de Sen býraktýn Þimdi uzaklardasýn Bilmem Nasýl Yanýk aðýtlardasýn
Feriha Ceylan
Vuran vurana......!
Bir yaralý ceylaným vuran vurana, Kapaný tuzaðý caným kuran kurana, Saçýldým deryayým gülüm sebil her yana Haramiler sofrasýnda halimi sen gör. Derimi etimden caným soyan soyana.
Uðrattýlar gül ömrümü kahpe seline, Kýna yaktýlar gözüme körü körüne, Þerbet diye daðýttýlar zulüm harbine, Salýmýn baþýný caným tutan tutana.
Giremedim hezimetten tenli kabrime, Feriha’yým diyemedim cümle aleme, Defterimi alamadan daha elime, Adýmý ezberden caným sayan sayana.
Feriha Ceylan
Yeþil
Yeþil
Yeþili söylüyor gözlerin Sözlerinde yeþiller Gök maviler giyinmiþ Ebrulu yeþili
Gök kuþaðýndan inmiþ yeþiller Karaca oðlanýn Sazýndan çaðlayan yeþil Ölümün kýyýsýnda yeþil Doðan bebeðin çýðlýðýnda Yeþilleniyor yeþil
Gençler yüreklerinde beþik Yeþili söylüyorlar Gelecek günlere dair Ellerinde yeþiller
Feriha Ceylan
Yýlgýn
Yýlgýn
Yýlgýn kalmýþ acýlar Tasalar kara vuslatlara Beklenmedik konuklara Kaygýlarda gün yýlgýn
Sorumsuz sevdalar da Örse kertmiþ yürekleri Örtülen dikçe umutlar Doyumsuz kalmýþ aþklar
Dönüþsüz çarklar da ahlar Yakýþýksýz ömürler ne arar Sarmýþ yarýný kabulsüz inkar Ayrýlýklar da gün yýlgýn
Feriha Ceylan
Yokluðunda...!
Yokluðunda...!
Gün dönümü akþamlarda, Sabahsýz doðuyor kýzýl güneþ, Budalý aðaçlarda ömrüm, Topraðý örtüyor.
Her dem gazel yüreðim, Örüyor yýllarýmý. Kuruyor yapraklarýmda, Umutlarým yarýna.
Vesile zaman senin yokluðunda, Astarsýz nemini dýþa vurmuþ gözlerim, Hasretliðine tutsaklaþmýþ yüreðim, Ýç çekiyor dolmayan sürelere.
Bir bilsen hallerim nede yaman, Yandýðýmýn türküsünü söylüyor, Feleðe geceler…
Gelmeler kapýlarda, Dumanlaþmýþ özlemler, Öksürtüyor ciðerleri, Bir nefes tütün ister gibi, Soluðun ensemde. Yetiþe can mý dayanýr be!
Ýlkbaharlardý seni sevmelerim, Yaz sýcaðý göðsünde. Uyanmaktý özlemlerim, Gül kokulu sabahlarda. Yürümekti sekmelerim, Yarýnlarý çoðaltmaktý ya; Saklýmýza yoktu tövbelerim.
Bir aklým sende. Fikrim ne hallerdesin? Güzü sen hiç sevmezdin bilirim. Telaþa düþmüþüm, Nerelerdesin? Süreli zaman bilirim geleceksin, Yinede hislenirim…
Özlemlerde yüreðini görürüm. Titrer ürperirim. Rüyalara ses verirsin, Gözlerini gözlerime diker; Seslenirsin, Ve sen dersin: Þimdi nerelerdesin?
Ellerinde yüreðim, Dudaklarýndan tüm özleminle dökülen, Beni anlatan þiirlerinde, Ahmet Arif’in Çukurovasý’ný, Çukurovamýzý….. Söylersin kulaðýma. Gözlerinde çaðlayýþlarým, Karþýnda el çýrpýþlarým, Yüreðimdeki çocuðun dilleriyle seslenirim.
Ben, Seni hasretlere sevmedim. Ben, Seni tek bedene iki yürekte sevdim. Çukurovam’da bolluk berekette, Sýcaðýn can verdiði diyarlarda, Oðla kýza kesen, Yazlarýn daim olduðu, Gelecek günlere dair sevdim.
Kýsýrlaþmýþ topraðýn, Betonlaþmýþ, Yýðýntýlarý yoktu benim elimde. Gök delenlerin arasýnda, Sisin kaybettiði güneþlerin, Kini çökmemiþti üstümüze. Karýncalanmamýþtý beyinleri Hýnç,a alýþmamýþtý insan yürekleri, Acýlarýn dehþetinde.
Yaðmurlar gökten yaðardý, Ve gözler Sevdaya çaðýrýrdý bedenimizi, Süslerdi aþkýn mehtabý, Akþam üstlerini. Ve biz yarýnlara dair yaþardýk.
Ýhanet yoktu, Kararmamýþtý yürekler Çamurlaþmamýþtý, Daha insan paçalarý, Komþu kapýlarýnda paylaþýlýrdý. Günün yorgunluðu, Muhabbeti dilendirirdi dostun.
Kabaydý dilleri gürdü bilekleri. Lakin pamuktu aktý yürekleri…
Ve sen; Þehir eþkýyalarýna direnen, Özgür yarýnlarýn aslan yüreklisiydin.
Doðrularý doðru yazdýrmaktý, Tarihe hükmediþliðin. Çöle su taþýnmazmýþ öðrendim. Hurma dallarýnda yeþile özenmiþim…
Asýl deðil asýr koymakmýþ, Kaderden tokat yemiþliðim. Ondandýr hep yetimdir yüreðim. Eksik doðmuþ gelmelerim, Nedendir hiç bilmediðim? Avuç içi kadardýr hep sevilmelerim.
Övünemedi yüreðim sus puslarda, Kapý ardý beklerdi gençliðim, Taze gelin edasýnda, Göçüvermiþti canan. Dünde kalmýþtý geç zannettiðim! Vakitsiz çürüdü zaman.
Büyüyorum, Bakamadýðýn göremediðin zamana. Utanmak yok kader utansýn artýk bana. Hayatý manto diktim bak! Alkýþlanmadýðým yaþamla, Alýþtýrtmadým talihsizlikleri bahtýma, Yakýþtýramadým da ondandýr, Hesap soruþum yarýnlara…
Umut çiçekleri ekiyorum, Senin gelmelerine, Büyüyor filizlerim ve doða haykýrýyor, Sevda masallarýný ninnilerde.
Ellerimde kör kelepçe yok, Prangalarý korkuluk diktim. Kargalara aþk türküleri ezberlettim. Doðan güneþe Pýrlantalar dizili,artýk gökyüzünde. Ve ben seni özledim! Güzel günlerden gelen, Baharlarýný özledim.
Bu gün bildiðim; Senin kesik acýlardan, Savaþa küsmüþlüðün bilirim. Giderken yüreðinden gözlerime söylediðin, Özlemim gözlerinde, Gözlerimde gözlerinden güldüðüm, Senin aklýnda bildiðin, Gayrilerdeki yýlgýn bitmiþliðe üzgünlüðüm.
Uzan avuçlarýný baharlara aç; Ve yüreðine bak ki duy beni! Seherde sesleniþlerdeyim, Yine eskisi gibi gazelleri örtüyor, Sabahlardaki mavilikler. Ve ben hep sana uyanýyorum. Severek bakýyorum. Gözlerinden aktýðým yazlara, Dün gibi bu gün seni yeni tadýyorum…
Feriha Ceylan
Yolunu
YOLUNU
Bilemedim ak yaylanýn yolunu Sýraladým kaderlerde oyunu Ötelerden duyan olmaz sonumu Dertlerim de kýsa ömüre doydun mu
Efendim efendim benim efendim Benim bu canýma yeter efendim
Bulamadým obanýzda elimi Aslýmý da soramadým dirlimi Turnalarda kaybetmiþte izimi Dertlerim de kýsa ömüre doydun mu
Efendim efendim benim efendim Benim bu canýma yeter efendim
Yar diyerek düþmüþ idim ardýna karadan eller çalmýþ saklý adýma Yakmaz diye közler bastýn canýma Dertlerim de kýsa ömüre doydun mu
Efendim efendim benim efendim Benim bu canýma yeter efendim
Türlü kefen giydirdin de ömrüme Bir musallat koyamadýn kibrime Ak örtüler kýsa kaldý gönlüme Dertlerim de kýsa ömüre doydun mu
Efendim efendim benim efendim Benim bu canýma yeter efendim
Sarp kayalar tutar olmuþ eþimi Kimselerde tutmasýnlar yasýmý Tutunmasýn anam bacým salýmý Dertlerim de kýsa ömüre doydun mu
Efendim efendim benim efendim Benim bu canýma yeter efendim
Feriha der gitmiþ idim ocaðýna Düþürdü de beni derdin kucaðýna Adýmý da toprak örttü sýcaðýna Dertlerimde kýsa ömre doydun mu
Efendim efendim benim efendim Benim bu canýma yeter efendim
Feriha Ceylan
Yürüdüm.....?
Yürüdüm de seni bitiremedim, Ömrümü bir güle giydiremedim, Ham idi de meyvem yetiremedim, Senin ile de aramý bir getiremedim.
Yürü bire yalan dünya haydi sen yürü, Balçýktan akan sularda gayri de duru, Ne altýnda yatana varsýn ne üstün kuru, Sen de yüklemiþsin adem oðluna zoru.
Kaçana dur denilmez çok malýn mý var, Durana vakit geçmez miskin oðlunda ar, Ardýný sürdürecek ardan namýn mý var, Boþ ver gelen giden den hepsi sana kâr.
Feriha Ceylan
Zamaný geldi……!
Zamaný geldi……!
Gene bahar oldu bulandý çaylar, Kabarýp taþmanýn zamaný geldi. Heves köprüsünden sýr yaylasýndan, At binip aþmanýn zamaný geldi.
Es bire gözünü sevdiðim rüzgar! Gel sar beni daha çýlgýn sar. Muhabbet köþkünde yine cümbüþ var, Kaynaþýp coþmanýn zamaný geldi.
Yýllardýr gönlümde bir kuzu meler, Adý Ferhat olan daðlarý deler. Tükenmez durmakla bu mesafeler, Dört nala koþmanýn zamaný geldi.
Mevsimler geçiyor güller içinde, Gizli bir güzellik tüller içinde, Kararmadan ateþ küller içinde, Üstünü deþmenin zamaný geldi.
Yaz bire ozan Feriha yine yaz! Geçti aylar oldu gene yaz, Dem verip topraðý daha hýzlý kaz, Sel olup deryaya akmanýn zamaný geldi.
Feriha Ceylan
ferihaceylan:18.04.2007 13:34:55 |
|
08.03.2007 11:28:03
|
dünde kalanlar |
| |
Sana þair oldum ben…!
Sana þair oldum ben Kýzýl saçlarýna Kýrmýzý gözyaþlarýna Sana vaiz oldum ben Seni okudum hece hece Seni aradým Kainatýn tüm pencerelerinde
Gölgelerde ýslandý yüreðim Sokaksýzdý evler Yakýþýksýz meyvesizdi bahçeler Sana har oldum ben
Yakýyordu inan sevdan Þuur oldum Aldý seni bilincim hapsetti Kavruldu ömrüm senelerce
Yazýyordu ellerim Yazýyordu dillerim Yazýyordu yüreðim feleðe Geçmiþe geleceðe Sahipsizce Gecelere yazdým seni
Efkarlý gözlerinde Keman oldum Yay oldum Sana þair oldum ben
Buse buse döküldü özlemler Dönüyordu baþýmda ahvalin Akýyordum ýrmak ýrmak Yanaðýnda duruyordu aþkýmýn bahçesi
Oysa sen yoktun Yalnýzlýklarýmda nefesin Kalbimin arka penceresi Turnalar almýþ haberini Uðramadýn Yar nerelerdesin
Söyle ey katip Sen yüreði avucunda Aþký yazmayý bilirmisin Canýmýn yongasýný Ölümüne çizermisin
Adýný yazýp saklamak Menekþeler açmak istiyorum baþýnda Elvan-i menekþeler istiyorum Ýnce narin kokulu
Büyüsünde kaybolduðum Ünlü Cezayir menekþeleri Ve sukuta kadar saklamak için Renklerinin ahengini
Kömür camekan ýþýðýnda kamaþarak Bir Cezayir güzelinin gözleriyle bakmak Göðe baðlamak yüreðimi
Düþmek için avucuna Pembe bulutlara Rüzgarlarda savrulmak Koþmak Yel olmak Su olmak Sende sen olmak Sonsuzlukta can bulmak Sana dair seni sormak
Özgürlüðüm neyleyim Ateþin üstümde Külün köleyim Ne olur uzatýn mabedi Üstüme örteyim Nasýl sevdiysem Yüreðime selam söyleyin
Feriha Ceylan
|
|
25.01.2007 22:07:50
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Döndü......!
Yetiþti harmaným hasatým döndü Eriþti baharda yaza büründü Güller otað kurdu bülbülüm güldü Döndü bu sene dost devraným döndü
Bayram geldi yeþillerde giyildi Gayri bu ellerde allar göründü Daðlar gelin oldu yaza yüründü Döndü bu sene dost devraným döndü
Feriha da ahit verdi yazlara Candan selam olsun eski dostlara Çayýr çimen yürüsün de taþlara Döndü bu sene dost devraným döndü |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
03.01.2007 10:35:26
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Zamaný geldi……!
Gene bahar oldu bulandý çaylar, Kabarýp taþmanýn zamaný geldi. Heves köprüsünden sýr yaylasýndan, At binip aþmanýn zamaný geldi.
Es bire gözünü sevdiðim rüzgar! Gel sar beni daha çýlgýn sar. Muhabbet köþkünde yine cümbüþ var, Kaynaþýp coþmanýn zamaný geldi.
Yýllardýr gönlümde bir kuzu meler, Adý Ferhat olan daðlarý deler. Tükenmez durmakla bu mesafeler, Dört nala koþmanýn zamaný geldi.
Mevsimler geçiyor güller içinde, Gizli bir güzellik tüller içinde, Kararmadan ateþ küller içinde, Üstünü deþmenin zamaný geldi.
Yaz bire ozan Feriha yine yaz! Geçti aylar oldu gene yaz, Dem verip topraðý daha hýzlý kaz, Sel olup deryaya akmanýn zamaný geldi. |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
03.01.2007 10:34:40
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Yürüdüm.....?
Yürüdüm de seni bitiremedim, Ömrümü bir güle giydiremedim, Ham idi de meyvem yetiremedim, Senin ile de aramý bir getiremedim.
Yürü bire yalan dünya haydi sen yürü, Balçýktan akan sularda gayri de duru, Ne altýnda yatana varsýn ne üstün kuru, Sen de yüklemiþsin adem oðluna zoru.
Kaçana dur denilmez çok malýn mý var, Durana vakit geçmez miskin oðlunda ar, Ardýný sürdürecek ardan namýn mý var, Boþ ver gelen giden den hepsi sana kâr.
|
|
Feriha Ceylan
|
|
|
03.01.2007 10:34:10
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
YOLUNU
Bilemedim ak yaylanýn yolunu Sýraladým kaderlerde oyunu Ötelerden duyan olmaz sonumu Dertlerim de kýsa ömüre doydun mu
Efendim efendim benim efendim Benim bu canýma yeter efendim
Bulamadým obanýzda elimi Aslýmý da soramadým dirlimi Turnalarda kaybetmiþte izimi Dertlerim de kýsa ömüre doydun mu
Efendim efendim benim efendim Benim bu canýma yeter efendim
Yar diyerek düþmüþ idim ardýna karadan eller çalmýþ saklý adýma Yakmaz diye közler bastýn canýma Dertlerim de kýsa ömüre doydun mu
Efendim efendim benim efendim Benim bu canýma yeter efendim
Türlü kefen giydirdin de ömrüme Bir musallat koyamadýn kibrime Ak örtüler kýsa kaldý gönlüme Dertlerim de kýsa ömüre doydun mu
Efendim efendim benim efendim Benim bu canýma yeter efendim
Sarp kayalar tutar olmuþ eþimi Kimselerde tutmasýnlar yasýmý Tutunmasýn anam bacým salýmý Dertlerim de kýsa ömüre doydun mu
Efendim efendim benim efendim Benim bu canýma yeter efendim
Feriha der gitmiþ idim ocaðýna Düþürdü de beni derdin kucaðýna Adýmý da toprak örttü sýcaðýna Dertlerimde kýsa ömre doydun mu
Efendim efendim benim efendim Benim bu canýma yeter efendim |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:33:31
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Yokluðunda...!
Gün dönümü akþamlarda, Sabahsýz doðuyor kýzýl güneþ, Budalý aðaçlarda ömrüm, Topraðý örtüyor.
Her dem gazel yüreðim, Örüyor yýllarýmý. Kuruyor yapraklarýmda, Umutlarým yarýna.
Vesile zaman senin yokluðunda, Astarsýz nemini dýþa vurmuþ gözlerim, Hasretliðine tutsaklaþmýþ yüreðim, Ýç çekiyor dolmayan sürelere.
Bir bilsen hallerim nede yaman, Yandýðýmýn türküsünü söylüyor, Feleðe geceler…
Gelmeler kapýlarda, Dumanlaþmýþ özlemler, Öksürtüyor ciðerleri, Bir nefes tütün ister gibi, Soluðun ensemde. Yetiþe can mý dayanýr be!
Ýlkbaharlardý seni sevmelerim, Yaz sýcaðý göðsünde. Uyanmaktý özlemlerim, Gül kokulu sabahlarda. Yürümekti sekmelerim, Yarýnlarý çoðaltmaktý ya; Saklýmýza yoktu tövbelerim.
Bir aklým sende. Fikrim ne hallerdesin? Güzü sen hiç sevmezdin bilirim. Telaþa düþmüþüm, Nerelerdesin? Süreli zaman bilirim geleceksin, Yinede hislenirim…
Özlemlerde yüreðini görürüm. Titrer ürperirim. Rüyalara ses verirsin, Gözlerini gözlerime diker; Seslenirsin, Ve sen dersin: Þimdi nerelerdesin?
Ellerinde yüreðim, Dudaklarýndan tüm özleminle dökülen, Beni anlatan þiirlerinde, Ahmet Arif’in Çukurovasý’ný, Çukurovamýzý….. Söylersin kulaðýma. Gözlerinde çaðlayýþlarým, Karþýnda el çýrpýþlarým, Yüreðimdeki çocuðun dilleriyle seslenirim.
Ben, Seni hasretlere sevmedim. Ben, Seni tek bedene iki yürekte sevdim. Çukurovam’da bolluk berekette, Sýcaðýn can verdiði diyarlarda, Oðla kýza kesen, Yazlarýn daim olduðu, Gelecek günlere dair sevdim.
Kýsýrlaþmýþ topraðýn, Betonlaþmýþ, Yýðýntýlarý yoktu benim elimde. Gök delenlerin arasýnda, Sisin kaybettiði güneþlerin, Kini çökmemiþti üstümüze. Karýncalanmamýþtý beyinleri Hýnç,a alýþmamýþtý insan yürekleri, Acýlarýn dehþetinde.
Yaðmurlar gökten yaðardý, Ve gözler Sevdaya çaðýrýrdý bedenimizi, Süslerdi aþkýn mehtabý, Akþam üstlerini. Ve biz yarýnlara dair yaþardýk.
Ýhanet yoktu, Kararmamýþtý yürekler Çamurlaþmamýþtý, Daha insan paçalarý, Komþu kapýlarýnda paylaþýlýrdý. Günün yorgunluðu, Muhabbeti dilendirirdi dostun.
Kabaydý dilleri gürdü bilekleri. Lakin pamuktu aktý yürekleri…
Ve sen; Þehir eþkýyalarýna direnen, Özgür yarýnlarýn aslan yüreklisiydin.
Doðrularý doðru yazdýrmaktý, Tarihe hükmediþliðin. Çöle su taþýnmazmýþ öðrendim. Hurma dallarýnda yeþile özenmiþim…
Asýl deðil asýr koymakmýþ, Kaderden tokat yemiþliðim. Ondandýr hep yetimdir yüreðim. Eksik doðmuþ gelmelerim, Nedendir hiç bilmediðim? Avuç içi kadardýr hep sevilmelerim.
Övünemedi yüreðim sus puslarda, Kapý ardý beklerdi gençliðim, Taze gelin edasýnda, Göçüvermiþti canan. Dünde kalmýþtý geç zannettiðim! Vakitsiz çürüdü zaman.
Büyüyorum, Bakamadýðýn göremediðin zamana. Utanmak yok kader utansýn artýk bana. Hayatý manto diktim bak! Alkýþlanmadýðým yaþamla, Alýþtýrtmadým talihsizlikleri bahtýma, Yakýþtýramadým da ondandýr, Hesap soruþum yarýnlara…
Umut çiçekleri ekiyorum, Senin gelmelerine, Büyüyor filizlerim ve doða haykýrýyor, Sevda masallarýný ninnilerde.
Ellerimde kör kelepçe yok, Prangalarý korkuluk diktim. Kargalara aþk türküleri ezberlettim. Doðan güneþe Pýrlantalar dizili,artýk gökyüzünde. Ve ben seni özledim! Güzel günlerden gelen, Baharlarýný özledim.
Bu gün bildiðim; Senin kesik acýlardan, Savaþa küsmüþlüðün bilirim. Giderken yüreðinden gözlerime söylediðin, Özlemim gözlerinde, Gözlerimde gözlerinden güldüðüm, Senin aklýnda bildiðin, Gayrilerdeki yýlgýn bitmiþliðe üzgünlüðüm.
Uzan avuçlarýný baharlara aç; Ve yüreðine bak ki duy beni! Seherde sesleniþlerdeyim, Yine eskisi gibi gazelleri örtüyor, Sabahlardaki mavilikler. Ve ben hep sana uyanýyorum. Severek bakýyorum. Gözlerinden aktýðým yazlara, Dün gibi bu gün seni yeni tadýyorum… |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:32:45
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Yýlgýn
Yýlgýn kalmýþ acýlar Tasalar kara vuslatlara Beklenmedik konuklara Kaygýlarda gün yýlgýn
Sorumsuz sevdalar da Örse kertmiþ yürekleri Örtülen dikçe umutlar Doyumsuz kalmýþ aþklar
Dönüþsüz çarklar da ahlar Yakýþýksýz ömürler ne arar Sarmýþ yarýný kabulsüz inkar Ayrýlýklar da gün yýlgýn |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
03.01.2007 10:32:11
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Yeþil
Yeþili söylüyor gözlerin Sözlerinde yeþiller Gök maviler giyinmiþ Ebrulu yeþili
Gök kuþaðýndan inmiþ yeþiller Karaca oðlanýn Sazýndan çaðlayan yeþil Ölümün kýyýsýnda yeþil Doðan bebeðin çýðlýðýnda Yeþilleniyor yeþil
Gençler yüreklerinde beþik Yeþili söylüyorlar Gelecek günlere dair Ellerinde yeþiller |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
03.01.2007 10:31:41
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Vuran vurana......!
Bir yaralý ceylaným vuran vurana, Kapaný tuzaðý caným kuran kurana, Saçýldým deryayým gülüm sebil her yana Haramiler sofrasýnda halimi sen gör. Derimi etimden caným soyan soyana.
Uðrattýlar gül ömrümü kahpe seline, Kýna yaktýlar gözüme körü körüne, Þerbet diye daðýttýlar zulüm harbine, Salýmýn baþýný caným tutan tutana.
Giremedim hezimetten tenli kabrime, Feriha’yým diyemedim cümle aleme, Defterimi alamadan daha elime, Adýmý ezberden caným sayan sayana. |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
03.01.2007 10:31:13
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
UZAKLARDASIN...!
Þimdi uzaklardasýn Çaresi yok Ayrýlýklar Çizili kalmýþ Arda tutmuþsun Miskinleri
Zahir Zaman ahir Kabuðunu kýramadým Taþlaþmýþ Yürek evin senelerdir Erken Ýsli vakitler Ýtiyor ötelerine beni
Gayri Kör berduþlar söylüyor Pýnarlara türkülermizi
Sarýlmýþ Her yanýmda Dert ile verem Bil istemem Sürme merhemini Eritir yaralarým seni
Görsem diyor Ömrümün cehennemi Huzura Gelemem Dillerim suskun
Gözlerimle Dillerime çaðýrsýn Gülümün Solduðu günü Aðýrýn da kaldý Bilirim Yokluðumu Yaþlý akýttýn giden sellere Kurutup gülleri Gerilerim de Sen býraktýn Þimdi uzaklardasýn Bilmem Nasýl Yanýk aðýtlardasýn |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:30:22
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Þafak...!
Dar kibrit kutularýnda Ýnsan manzaralarý seyrediyorum Fanuslarda tutulu dünya
Kopyalanmýþ entrikalarýn Düþleri yaþanýyor Saklanmýþ hayaller Kasvetin hýrslarý içine Paketli istiflenmiþ yaþamlar
Dar geçitli Keçi yokuþlarda Takýlý kalmýþ kaderler Heveslere perde çekmiþ Ýþportacý hayatlar Fesleðen yapraklarýnda Unutulmuþ doðrular
Simitçi naralarý Nihayetinde söylüyor Beklentili zamaný Yükseltileri frenlerken
Aðlýyor bir çocuk Adýmlýyorken hayatý Ve Seyrediþlerin manasýnda Yýkýlýyor köprüler Önünde yaþam Karalý Sayfa sayfa Odalara daðýlýyor akþam üstleri Manzaralarýný resimlerken gün Semalardan inen Meçhul beklentilere Doðuyor þafak |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:29:26
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Söylemedinki....!
Aþkýna inanýp yoldaþ olduðum Bu cihaný unutup sana daldýðým Ellerin koynunda yetim kaldýðým Deðermi ömür sana söylemedinki
Kýrýlmýþ hep kalpler senden yaralý Kime sorsam bahtý senden karalý Aðlayan çok gülen yok sana soralý Deðermi ömür sana söylemedinki
Cahildim bilemedim düþerken ardýna Ömür geçince vardým bende farkýna Döndürdün gönlümü kirmen çarkýna Deðermi ömür sana söylemedinki
Yalan feri ha yalan ömür hep yalan Canýndýr yüreðin hep tongada kalan Ne halinden anlayan var nede soran Deðermiydi ömür bana söylemedinki |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:28:32
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Sustun......!
Bir ölüme sustun; beni hiçe sayarak. Terk ediþliðindi yakarak kör ateþlerde, Bana küstüðünü neden anlatmadýn?
Oysa dilinde sonsuzluða, Yetecek sözlerin vardý.
Kirlenmiþ diþlerimle, Seni öpemedim diye, Balçýða sývadýðým, Günü aydýnlatamadým diye, Bana küstüðünü neden anlatmadýn? Bir ölüme sustun…
Astýðým; Boynunda kader yazýmdý. Ömrüne talip, Týrnaklarýmla çizmiþtim. Göreceðimiz günleri sýrtýna, Yýkarken ölüme izleri vardý. Teninde hala…
Gülüyordu daha saçlarýn yarýna, Aklýma gelmedi veda ettiðin.
Yoksa küsmüydün? Gözlerimdeki çaðlayana bakmadýn ya; Avuçlarýndan kýrýntýlar, Sökülerek döküldü anýlara. Üzdüðümü bana neden anlatmadýn? Bir ölüme sustun…?
|
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:27:46
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
SEN UYU...!
Sen uyu uyu ki Gözlerin nergislere açsýn Uyu ki yarýnlar kaderle Doðru hesaplaþsýn
Sen uyu uyu ki Uykularda kur Akan sularýnýn Ayla yýkanmasýný Görsün yarýnlar
Sen uyu uyu ki Þerbet içsin Çöldeki kör karýncalar Yýkýlmasýn Kumdan umutlar
Sen uyu uyu ki Gölgelemeden gün Yarýný doðursun dün
|
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:26:58
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Savaþ........ !
Ne savaþlar gördüm ahir ömrümde; Barýþ sandýðým. Ne iþkenceydi ki onlar, Hayatý doyulmaz kýlan, Tepeden týrnaða ömrümü kýzýla boyayan.
Tuzlu salamuralarda yakýlan can özüme, Kan saðýlan yýðýlan hükümlerdi. Daha doðmadan verilen dürülen defterlerdi, Okunmadan ezberlenen.
Kadere yazýlý türkülerdi elediklerim, Paslý tellere sývalý. Unlu kasnaklardan geçti feleðim, Kekreyini fark edemediðim. Alýçlý yemiþti elzemdi aðzýmdakilerim.
Esaretim hiç bitmedi idamlarým sýra sýra, Hüküm giydim. Müebbetlerim koþulsuz verildi, Ýndirimler olmadý. Dolmadý ömrüme biçilen dava. Solmadý; Kefenimde saklanan koyulu kara, Yanamadý yüreðim doyulasý gül bir nara! Kanmadým. Deryalar boþaldý üstüme ýslanmadým. Kuruydu aðzým laldý dilim, Hekimlerin; Çaresizliðiydi tükenmeyiþim. Çelik kanatlý kor bir yürekti; Büyüktü sevgim; Ýþte böyle isyanlarda hüküm giydim!
Çukur ovaydý suçlu, Suçu suçlu günahsýzlarla doluydu. Otaðýydý namuslarýn, Aslan aðzýydý umarlarým, Belim pekti ciðerlerim kanda yürekti!
Mertekti damlarý kalýn duvarlý; Mahzen kapýlý uzun gürlekti tavanlarý. Adam asmak ister gibi, Mengenelerinin her birine. Namýna yakýþýr sevdalara ödülü büyük, Cömertti sellerdi önde gelen, Ýlk fýrtýnalar ondandýr. Kaným sýcak alevdir dövdüðüm, Tandýrda yaðlamayý en iyi ben bilirim, Toroslar’ýn incesinden eser, Ilýk seher yellerim.
Ondokuzuncu asrýn aþkýydý! Bedelsiz olmayan acýyla yoðrulan, Kan üstüne ekmek doðranalý, Aklýn zoru yoktu. Eriþtiðim menzile kelle koltukta, Bilmem kaç hükümler geçti habersiz, Çaresizdi zaman yaþanacaktý….
Özgürlük ne demekti neyi bilmekti? Bana öðretilmedi. Sevmek demek ölümü yemekti! Felek acizdi arzuhalcilerin fermanýna; Ektiðim acýlarýn ekmeðini yiyemedim. Diþlerim yoktu, Sukut gezerdi hücremde, Nöbetleri efkarlý; Ýnce tel saçlarýmý rüzgarlar büyüttü.
Buz kesik ayazlardý yoldaþ olduðum; Üþümektir þefkatim, Nemli duvarlarýn döktüðü namelerde, Tevellüdü saymadým. Yýllar salise, Aklýma sormaktan korktuðum: Doðduðum hadise. Bir bahise mahkum olmuþum, Gerçek ne ise?
Kopan ilmeklerde düðümler sýralý, Yaralý kalmýþ baykuþa takýlý kanat, Karalar yakýlmýþ ömrüme. Kýnalara inat, Oooooof be kader of! Doðarken atýldý yüreðime töreli tokat, Koynumda sevmeler alazlý, Gülüþüm bedensiz koyuya boyalý, Dolmadý ömür küpüm daha bol olalý.
Ýlk yaðmurlarla yýkandý sallandý gök, Sýrnaþýk yakýþlardan arýndý. Bilemediðim kördüðüm yarýnlarýmdý. Yetmedi ahire zaman, Esmedi baþýmda bir sevda masalý. Bendeki vebalsiz günahýn aðýr diyeti; Beþikten mezara bitmeyen savaþ…
|
|
Feriha Ceylan
|
|
|
03.01.2007 10:25:53
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Önce gözler eðildiler..!
Önce gözler eðildiler Su yolu pýnarlara Varsýn ne yapsýn gün dölleri Kömüre akýyor hayatýn ýrmaklarý
Sarýlanmýþ.....! Bakmaz gayri sarýlýðýn kemi Sýtmadan karalý gömleklere Ýnkarý vardý doðrularýn Ömrüne bakmakta deðildiler
Karanýn.....! Ne suçu var karadan baþka Verendi görmesini unutmuþ gözlere Öncedendi kederler Þimdi yol almýþ hepsi birer birer Nihai sonsuzluklara
Emre idi Emreler Emre idi Eðildiler..! Çünkü görecek günlere kemli idiler Ecirden ecimleþmiþti ecmel Edebi kelamda kalmýþ iki kalem naz Emsaller yoktu Onun içindiler ki eðildiler gözler......! |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:25:15
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Ölüm......?
Hep…… Animidir çýrpýnýþlarýn ölüm Sonlara yok mudur çýkýþlarýn Apansýzlýklar mý kaderin ölüm
Hep…… kahpe pusular mý yoldaþýn ölüm Kara diken ellerin Sonralar…. Yok mu kitabýnda ölüm
Hep….. Gecelere mi doðarsýn ölüm Bahara eren sabahlarýn yok mudur Güller içinde bülbülü Dinlemez mi ðüleklerin Çýralarýn can alevi sýzmaz mý Karanlýklarda mý alemin ölüm
Hep… Viraneliklerde mi gezersin ölüm Yeþil saraylarýn ortasýndan hiç geçmedin mi Duldasýnda oturmadýn mý çýnarlarýn Yavukluna beyitler dizen Dillerin olmadý mý Üzmelerde mi defterin ölüm
Hep……. Senden ötesi yokmu dersin ölüm Muradý bulan ersin istemezsin Kimle kindesin Bilirde bilemezcisin Deryalara ermeden Geçer mi güzlerden elin Mavileri zifirilere Neden sen koyarsýn ölüm
Hep…. Sevmelerden kovarsýn yürekleri ölüm Elinde candan kürekleri Kan fýþkýran Kesik baþlý bilekleri Nasýl bükersin ölüm Höykünerek Sökük bedenleri Dikersin topraða ölüm
Hep düþükler sana ölüm Yakarmalar alýþmýþlar Dar yakana Ýflah olmaz keremlerde Yazýklanmýþ alýþkanlýklar Çoðalmýþ zaferlerin Kör yüreðin eðilirde bir gün Ölümü bilirmisin ölüm
Hep…. Sevmelerde olduðunda dün Yakýnýrda ararsýn Hor bakýþlarda yanarsýn üzgün Sende çaresizce ölümlere aðlarsýn O gün çaðlarsýn be ölüm
|
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:24:06
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Neneme...!
Toprak çökmüþ dam bozulmuþ, Bizim eller viran dolmuþ, Obamýza yýlan dalmýþ, Neneme sor, güz mü geldi?
Yollarýmýz çalý çýrpý, Evimize kýtlýk girdi, Köz içimde ciðer deldi, Neneme sor,güz mü geldi? |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
03.01.2007 10:23:24
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Kýrmýzýydý Doðuruyordu Toprak...!
TOPRAK...!
Zulüm tarlalarýnda Ýki ömür çürüttü kederler, Baðrýna taþ basa basa.
Kahýrlar sýralýydý Efsanelerinde dillerin, Ölüm kokuyordu toprak.
Gün kýrmýzýydý, Yön kýrmýzý, Kan kýrmýzýydý þafak. Sonsuzluða haykýrýyordu Çýðlýðý atlasý yýrtarak.
Kýrmýzý silüetler dolaþýyordu, Kýrmýzýydý hortlak. Sonbahardý, hazandý çöken, Rüzgardan yanmýþtý, Islak, kýrmýzý yaprak. Aðlamakla örtülüydü, Kefenlenmiþti toprak.
Tutunup kalkmak yoktu. Çýkmazlarda dizili Tanelenmiþ inciler.
Daha aralanmadan Nasýrlanmýþtý acýlar. Zil çalan kör gafillerdi, Cüretleri zamana mahsup. Yetinmez kuklacýlardý, Kan kýrmýzý öz alan.
Sevinmek yasak, Gülmek, Kýrmýzý gülleri koklamak. Tarifsiz acýlardý saran umudu.
Kapkara gökyüzünde, Kan kýrmýzýydý bulutlar. Az kalsýn yýldýrýma dönüþecekti, Yaðmur sanacaktý toprak. Pýhtýlaþmýþtý zaman, Akmýyordu aðacýn damarlarýnda.
Yürekler donuk, Narýn çýðlýðýnda azrail, Son çaðýrýþlarýný haykýrýyordu. Ölüm dökülüyordu meþelerden, Kalmamýþtý örtünecek yaprak, Rahatlýyordu artýk, Sonsuzluða açýlan toprak. |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:22:08
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Kara Gözlüm.........!
Kara gözlerine kurban olayým, Bir bakýþýn yeter öldürme beni. Kaþ altýnda ebrularý salayým. Ferman çýkartýp ta sürdürme beni.
Ýste bu canýmý sana vereyim, Çevirip hilalin döndürme beni, Kirpiðinde yuvalanýp kalayým, Ok olup sinemden vurdurma beni.
Kemerlenip ince belin sarayým, Maden sayýp demirciye dövdürme beni, Gönül sarayýnda hýrsýz kalayým, Ellere duyurup kovdurma beni.
Zülfüne sarýnan çevreler olsam, Kýzgýn pýnarlarda soldurma beni. Kýzýl güllerin baþýndan tutsam, Kuzgun diye dikenlerde boðdurma beni.
Yellerden düþüp sinene aksam, Zulmüne kabulüm bin kere yaksan, Mecnun olup uðruna aklýmý bozsam, Kul deyip çöllere saldýrma beni.
Külümden savrulsam gözüne kaçsam, Ýki damla yaþ olup döktürme beni. Kar olup yaðsam daðlarda kalsam, Sel olup baðrýndan aktýrma beni. |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:21:18
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Ýstanbul'da Cümbüþe
Gülüyor Ýstanbul; Eteklerinde ziller. Rakkaseleri seyrediyor Boðaziçi, Haliç’in gölgesinde uzanmýþ Emirgan. Kuþ tüyü yorganlara sarýlý, Beþiktaþ’tan ulaþýyor, Hasretler'le Üsküdar’ a.
Usanmadan; Yýlgýnlaþmadan asýrlara, Seyrediþlerinde Rumeli, Gülüyorken Beyler beyi.
Salacakta daha gün erken, Paylaþýyor Süleymaniye. Sýrlarýný dökerken, Kuþ misali Üsküdar’a göz süzerken.
Aðýrlýyor girintilerinde, Kartalýn geniþ kanatlarýnda, Özgür muhabbetleri. Efkarý tutuyor dalgalarýnda, Beykoz’dan Tarabya ‘ya.
Gün kollarýnda uzanýnca, Bebek’ ten gülüyorken Moda, Ellerinde büyütmüþtü, Kucaðýnda Çamlýca.
Bir motorun sesinde, Koþarken Kýz kulesi’ne, Sandaldan iner Eminönü. Beyazýt’tan Beþiktaþ’a, Bir bebeði okþar gibi, Seviniyor coþkunluða, Kucaðýnda asýrlýk aþklarla, Seyrediþlerine dalýyor, Üsküdar’ým aþkla. |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
03.01.2007 10:20:26
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Haber.....?
Dosttan acý haber var, Gül dalýnda keder var, Bülbül küsmüþ nicedir, Feryadýnda sitem var.
Aðlatmak mý niyetin, Anlatmak mý sitemin, Zehirli bir ok gibi, Çöreklenmiþ kederin.
Sözde deðil dilde var, Bülbülde var gülde var, Yalan dünya gam yükün, Sana gelen kulda var. |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:19:50
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Gurbet.....!
Bir gün diyar ederim gurbet seni, Öðretemedin bana dost ile eli, Söküle söküle gittiðin yeri, Anlat bana bir hasbihal edelim.
Zorda kalmýþ o yar hasret ile bilirim, Çaðýrýrsa kanda olsam gelirim, Bir caným var yol üstünde veririm, Anlat bana bir hasbihal edelim. |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
03.01.2007 10:19:17
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Gurbet eller…!
Gurbet hýrkasýný da giydim sýrtýma Uðradým feleðin bitmeyen kahrýna Dönerim kederin durmaz çarkýnda Acýlar böðrümde bal olmuþ benim
Gurbet elde ben de söyledim aslýmý Yýkamadýn dedi de kibir ile kahrýný Geçer de sandým bir gül ile bahtýmý Acýlar dilimde de lal olmuþ benim
Feriha der ne söylersin ah hep acý acý Gönlüne gelmezmi canýnýn tadý ilacý Gurbet ellere yazýlmýþ yazgýn da bacý Sýla da da ocaðým dað olmuþ benim |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.01.2007 10:18:14
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Ela gözlüm..........!
Ela gözlüm bu ellerden, Ben giderim sen aðlama. Koydum diye kara gözü, Kahýrlanýp sen aðlama.
Akýl aldýk eðlenmedik, Sürgün olduk sevilmedik. Bu cihana boþa geldik, Ben giderim sen aðlama.
Ýki canda birdir özüm, Pýnar oldu coþtu gözüm, Yaradan’a esas sözüm, Ben giderim sen aðlama.
Kavil koyduk bilinmedi, Kefen giydik görülmedi, Toprakta can dirilmedi, Ben giderim sen aðlama.
Ela gözde durmaz sancý, Heveslenir gülden inci, Feriha’yý yýkýnca dürzü, Ben giderim sen aðlama. |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
28.12.2006 11:26:56
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Ak...? kara dayý....!
Sende bir anadan doðdun, Korukla suyu bir mi gördün, Gül içinde diken oldun, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Yaþ dal idin yele deðdin, Gah aðlayýp gahi güldün, Atla tayý nasýl verdin? Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Hem haklýdýr hem yasaklý, Senin evde var mý paklý, Baban da ananý yaktý. Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Harmanlandýn güne deðdin, Akýl aldýn yerin buldun, Bu dünyayý sýra döndün, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Kuþ yuvasý oldu evin, Nerde kaldý kör düvelin, Ellerinde minderlerin, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Yetmiþ yaþýna dayandýn, Saçlarý kara boyadýn, Kara kalbi aklamadýn, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Sen bu yolu hiç görmedin, Bir kerede genç olmadýn, El dilinde naçar kaldýn, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Dayý dedik baþta tuttuk, Bizde seni ehil ettik, Zemheride un öðüttük, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Akýl sýrrýn elde olmaz, Hep doðrusun eðri durmaz, Kulda olan sana gelmez, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Adým dillerde yasaklý, Hata seni hiç yýkmadý, Arsýz kuldu hiç býkmadý, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý, Sütten kessen al elmayý,
Feriha der yeðen çýktý, Kapýna da yiyen çýktý, Ocaðýn da diken çýktý, Nankör köpek çýyan çýktý, Sen neymiþsin kara dayý.
Kara dayý kara dayý! Sütten kessen al elmayý! |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
03.12.2006 14:08:11
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Gibi............!
Ilgýt eser güne seher yelleri, Aþka düþmüþ güzel titriyor teni, Gönül sofrasýnda yiyor kederi, Yanar dilleri var yanardað gibi.
Garip yüreðinde sevda ederi, Yetim gitmiþ bilir tüttüðü yeri, Dürümlemiþ acýyý cýlýz bileði, Yanar dilleri var yanardað gibi. |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
02.12.2006 19:24:11
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Ela gözlüm..........!
Ela gözlüm bu ellerden, Ben giderim sen aðlama. Koydum diye kara gözü, Kahýrlanýp sen aðlama.
Akýl aldýk eðlenmedik, Sürgün olduk sevilmedik. Bu cihana boþa geldik, Ben giderim sen aðlama.
Ýki canda birdir özüm, Pýnar oldu coþtu gözüm, Yaradan’a esas sözüm, Ben giderim sen aðlama.
Kavil koyduk bilinmedi, Kefen giydik görülmedi, Toprakta can dirilmedi, Ben giderim sen aðlama.
Ela gözde durmaz sancý, Heveslenir gülden inci, Feriha’yý yýkýnca dürzü, Ben giderim sen aðlama. |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
02.12.2006 19:21:28
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
DUR ELLERDEN
Deli gönül abdal olmuþ, Gayri gider dur ellerden. Tatlý dile nem düþürmüþ, Saklý tutar gönüllerden.
Aklý hayallere dalmýþ, Yarenlere haber salmýþ, Yar diline sitem katmýþ, Tel düþürmüþ gönüllerden.
El uzatmaz aðzýn açmaz, Gayri bir tas suyun içmez, Yol edip baðrýndan geçmez, Sýr düþürmüþ gönüllerden.
Dayanmadý kul yüzüne, Onulmaza düþtü keþke, Haklý kanmýþ el sözüne, Yar düþürmüþ gönüllerden.
Sevda derken günah çekmez, Ah çekip ardýna bakmaz, Ýstesen de kavil vermez, Koy geçirmiþ gönüllerden.
Adýn musallada kalmýþ, Ahretlikten sual çalmýþ, Yalaný gerçeðe sarmýþ, Sal geçirmiþ gönüllerden.
Al perçemi almayaydýn, Gül yüzüne dolayaydýn, Sonra dosttan olmayaydýn, Sel düþürmüþ gönüllerden.
Perde inmiþ can özüne, Diken batmýþ sýr gözüne, Gayri doyman sohbetine, Dar düþürmüþ gönüllerden.
Arda pazar olur sanmýþ, Nefsinin hükmüne kanmýþ, Namusu paraya saymýþ, Kar geçirmiþ gönüllerden.
|
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
|
02.12.2006 19:20:06
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Dua gibi dilimde, Ýntizarým hiç düþmeyen. Sebebim sen deðil miydin? Beni sende hiç eden.
Daðlar gibi önümde, Beisimsin tükenmeyen. Edebim sen deðil miydin? Utanmayý hiç bilmeyen.
Özlemlerim var dilimde, Parelersin hiç bitmeyen. Koþturan sen deðil miydin? Seni bana göstermeden. |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
|
02.12.2006 19:18:04
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Doðmuþum, Kara yerlere dar pencerelere. Açýlmamýþ demir kapýlar, Asma kilitli.
Saklamýþlar bedenimi, Çalmýþlar kaderimi. Adým namus soy adým yok! Künyeme sýfatsýz yazmýþlar.
Sormamýþlar, Ne sevdalara cismim kazýlý, Ne de bahtlar dizilmiþ uðruma. Takmamýþlar, Gelmek ister miyim kýt ömürlere.
Vebal olmuþlar bedel koymuþlar, Beþ arþýn patiskaya satmýþlar bedenimi!
Ýki kapý arasýnda ömrüm, Ýki kapý arasýnda dar bir geçitte, Ölüm kaderim zülüm anamdýr. Nenemdi benden öncekiler, Onlar da kolay mý boyun eðmiþler? Kaç ömür çürütmüþler köprüsüz.
Esareti bilerek sinerek yaþayan; Tek cins, tek varlýk, Çocuklar doðurtulan, Asla kendinin olmayan, Tek Havva canlý kadýn. Varlýðýmla var etmiþim, Ben doðmuþum ben doðurmuþum, Ve ben adsýz olmuþum!
|
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
|
|
02.12.2006 19:17:21
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Can....Fes Canfes! Candan bir kafes. Yüreði tez kaný yaðýz, Aklý bodur can kuþ…
Kara buðdaylar çalmýþ da rengini, Ederin kimlerde bilinmemiþ. Ýþlemiþler döþeðine diyemediklerini de, Þiþirmiþsin kursaðýnda dertlerini, Kimsecikler duymamýþ…
Oðula kýza kesmiþsin de, Haberin olmamýþ. Ayazý buzu dinlememiþ, Safçalanmýþ günlerin. Yüreðin çýrpýnýrken uçup gitmiþ düþlerin.
Can fes! On kulaca bir nefes. Sýðdýramamýþlar da hayallerini derince tasa, Seni koymuþlar karadan yapýlý þalvara. Geri dön ardýna bir baksana, Sinmediðin feleðin ürküyor bakarken sana. Öðünüyor kem almadýðýn iliðin, Sömürülere direniyor…
Canfes! Can kafeslerde bin ses. Akça yüreðin eledikçe kederi, Yeriniyor uðrunda yýkamayan kaderin. Dökülüyor ciðerinden kara höllüklerin, Þimdi söylesinler; kimleri yýkar ederin. |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
|
|
02.12.2006 19:16:39
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Ben anayým Ben sýlayým Saklý özündeyim erdemlerin Siperlerin gözündeyim Sözündeyim yaþlý anamýn Yaþ dalýndayým ham meyvenin Kurt kemiren Al elmanýn yazýndayým Kesilen baþýndayým Daðladýðýn kor demirde kýrýlmaz çeliðim
Ben anayým Yazý yaban tarla ekin Yaslan dallarýma Hýrçýn rüzgarlarýmdan sakýn Aklýn geçmesin baþýný yakýn Yabandýr baðrým yel sanma Hünkarýmdan korkarým Haramdýr gülmek canýma Sakýn aðladýðýma kanma Dökülen doludur baharý müjdeler Aklýndan zorun olsun Yanmaya kývýlcým yeter En darýmda entariden biçerim kefeni Topraðý can ederim caný da toprak Bana ölmek yasak ben anayým
Ben anayým Yakmayýn gönlümü sakýn Acýtmayýn Kýymetini anlamaz yaban eller Tutup yüreðini deler Beni hatýrlarsan eðer ben anayým |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
|
02.12.2006 19:10:47
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Annem.........................!
Avuçlarýndan can kuþun, Yerlere düþtü annem, Yerlere düþtü…
Gözlerinden kan pýnarlar, Çaðlayýp aktý annem. Çaðlayýp aktý…
Yüreðinden kor acýlar, Fýþkýrýp taþtý annem. Fýþkýrýp taþtý…
Uzaklardan seslenip de, Aðlama annem annem, Aðlama annem annem, Annem aðlama.
Benim için aðlama, Aðlama annem annem, Aðlama annem annem, Annem aðlama.
Bu gün göç yollarýndan, Göçmen kuþlarýn, Leylekler deðil, Cruseler geliyor. Bereketli topraklarýndan, Altýn baþaklar deðil, Uranyumlu bombalar fýþkýrýyor. Savaþ baronlarý gazapta, Irak’ý uçaklar bombalýyor.
Uzaklardan seslenip de, Aðlama annem annem, Aðlama annem annem, Annem aðlama.
Bebekler katledilirken, Sen yavruna, Aðlama annem annem, Aðlama annem annem, Annem aðlama!
Tüm annelerin anneler ünü kutlu olsun ve anneler aðlamasýn |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
28.11.2006 16:20:02
|
dünde kalanlar |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."dünde kalanlar
Annem; Bu bayramda bensiz geçti. Asýlý kaldý kapýlardan, Fýndýklý çikolatam. Hani......, Ayrýlýk olmayacaktý tasan? Keþke yeminlerin, Baðlý kalsa bilmesem. Ve sen özlemesen…. Yaþamamýþ olsam seni; Hamurdan ak ellerin, Aklýma gelmese.
Ela gözlerin yollarýmda, Boncuk boncuk kopmasa. Ýçimde çaresizlikler, Ýsyan edemesem.
Bekleme gelemem! Bir bayram daha geçerken,
Hani... Elinde ilk diktiðin, Çaputtan yamalý bebeðim, Masada beklettiðin, Hamsiliydi hiç unutmam, Ýçli köfte yemeðim. Yüklüðe sakladýðýn, Gizli kesende hissem, Büyüdüm de yerini hala bilmem.
Diktiðim turuncun, Kopardýðýn çiçekleri, Gelir gözlerimin önüne. Doldurdun kolonya þiþesine, Karyolamýn baþ ucunda, Dayanamaz uyanýrdým kokusuna. Sevdiðim uykulardan, Çalardýn beni kandýrýþçýlýnla. Hala var avuçlarýmda, Saklýyorum aðlamalarýma.
Hani..., Gondol da sayardým, Fasulyeden þekerlerimi, At artýk hepsini denize, Kolonyamý þekerlerimi çocuklara ver .
Unut gelmemi! Bayramlýk seçme. Belki nasip olur giymelerim,
Gözlerimde yaþanmamýþlarým, Yaný baþýmda cellatlarým, Uzun fermaným, Derin yaralarým, Dipsizlikler korkutmuyor. Islýk çalýyorum gençliðime…
Seni düþlüyorum anne! Okþuyor nasýrlý ellerin. Yel deðer gibi, Biliyorum vakit tamam, Ve ben üþümüyorum…
Ýlk defa annem, can benim! Kimseler alamaz. Nefesinde can olur gelirim.
Duyarým kokusunu, Mavilerden kolonyanýn, Denizler fýsýldaþýr, Þeker çocuklarýný anlatýrlar. Yakarým keyifle, Bana aldýðýn son Samsunu. Duman olur pencerenden, Tutarken demirleri …
Sana kaybetmiþliðimle hiç, Kazandýklarýmla dik, Gelirim özgürce! Öperim usulca þimdi ellerini, Ben geldim, Bayramýn kutlu olsun anne! |
|
Feriha Ceylan
|
|
|
|
NE SAVAÞLAR GÖRDÜM
AHÝR ÖMRÜMDE
BARIÞ SANDIÐIM
NE ÝÞKECEYDÝ KÝ ONLAR
HAYATI DOYULMAZ KILAN
TEPEDEN TIRNAÐA
ÖMRÜMÜ KIZILA BOYAYAN
|
|