Hayallere sarýlýp uyumak, göreceðin rüyayý büyük bi umutla beklerken düþünceler mutluluklara bulaþýrsa eðer dur ve o anýn zevkini çýkar... Sýcaklýk akarken gözlerinden aynaya büyük bir þehvetle bakmak haz verecektir sana...

Düþler bahçesinde toplarken çiçekleri kötü anýlara zincirleme kendini, bunlar sadece bir temenni...

Yýldýzlar kayarken piyano týnýsý bile heyecanlandýrýr soðuk geceler yarý yolda kalýr bak gördünmü kalbin bile umutlanýr ama sen yýlma devam et ve umutlarýna sarýl... Uyumayý bekle...

Bir an sýkkýnlýklar baþ gösterecektir ama sen azmini kaybetmeyeceksin çünkü içinde yeni yeþeren filizlenen heyecanlar sýkkýnlýklarýn karþýsýnda boy gösterip seni daha da azimlendirecektir, dedim ya bunlar sadece bir temenni...

Unuttum sanma, resmin hala ayný çerçevede ve koymaný istediðin yerde duruyor... Tek farkla, elime aldýðýmda cesaretsizlikte yýrtamadýðýmdan bir köþesi yýrtýk duruyor... Gözyaþý dökerken de birazcýk ýslandý galiba... Birbirimizi kýzdýrýrken atýp durduðumuz yastýk ta seni özlüyor. Tozlanmýþ masam silmeyi unuttuðum anýlarým gibi...

Hep üç noktalý baþladý ve üç noktalý bitti bizim hikayemiz. Hep özlem vardý içinde ha birde özlemi bulandýran piþmanlýk... Þimdi özlüyormusun diye sorsana? Herþeye olduðu gibi buna da cevabým var: Özlemedim, benimsedim... Yokluðuna alýþmak gibi klasik tabirle deðil tabiki... Sensizliktir sýrdaþým artýk.

Unuttuðum ruyalarým yarý yolda kalmýþ, beni beklerken... Çarelerimi çaresizlikle tüketirken... Yarým kalmýþ hayalleri tamamlayamazken... Karanlýkta kalmýþým ýðýmý bulamazken... Söylemekten çekinmeyeceðim, aðlarken...

Bul beni...

Notalar eþlik ediyor sensizliðime. Durmadan koþturan beynim seni düþünmekten yorulmuþcasýna isyan ediyor... Umutlanýyormusun? diyeceksin þimdi... Hemde tebessümle... Nasýl umutlanýrým? Ben hala beni býraktýðýn yerdeyim. Evet tam o aðacýn altýnda... Gelmeni beklemeyecekcesine oturuyorum... Beklediðim tek þey beni bekleyen beni arayan ruyalarým...

Unutma beni sevgili. Tek bedduam budur sana...Her üzüldüðünde, her aðladýðýnda, her umutlandýðýnda ha birde sana çok yakýþan gülücüðünle hatýrla beni...

Ben bu limandayým bindiðin gemiden arkana dönüp bakma ama ben mendilimi sallayacaðým...

Artýk notalarý hissediyorum...Þarkýlar kalkanýmý kaldýrýyor, korunmasýzým...Bir an yalnýz deðilim düþünce savaþýnda ama sokaklar hep ýssýz...Yavaþ yavaþ dibe çöker tebessümler en derin boþluðumda...

Düþüyormuyum? Düþlüyormuyum?

Gizlenmiþ feryatlarým... Bir bulsalar... Kaçarým insafsýzca, bir vursalar...

Bitkinim yarým kalmýþ soluksuz rüyalarým ya tamamen görseydim...Sen uyurken umut denizimde tüm gemilerimi yaktým, yine uyandým...Küfür ederek kalktým, aynada nefret ettiðim surete bakarken yüzümü yýkadým, en az senin nefret ettiðin kadar farkýndayým.

Nefretle baðdaþmaz hayallerim, acele et yýkýlýr emellerin, sen yine gül bende yine uyanayým... Tozlu sayfalar isyanlarda bir an düþüneyen aklýmda kalemim bile düþman olmuþ bana durma hadi gülümse ben uyansamda... Misafirlerim gelmiþ....

Yarým kalmýþ hikayeler. Ayný senin gibi. Ayný gülüþün gibi. Ayný rüyalarým gibi...

Sen gül...

Ben nasýl olsa uyanýrým :)

Düþüncelerim þarap gibi eskidikçe deðeri arttý, geç kalmadan hayat bizi sisli yola býraktý, aðaçlar gece ve ay bize baktý, gülüþün hoþuma gitmedi canýmý yaktý... Surlarým eskisi gibi güçlü deðil en saðlam yerden yara almýþým yaðmur boðdu rüzgar daðýttý hayallerimiz artýk koca bir sefil nefes nefese ter içinde uyanmýþým...Yazýlarým vasiyetim deðildir hani Tanrý'nýn verdiði son nefes var ya inan o bile düðümlendi susuz boðazýmda nefretim o yolda eskidi hoþ ama nafile...