Zordur bazen iki damla yaş arasında yol almak,

Üzerinde bir ağırlık olup çöküverir bazen hüzün

Hissettiklerini dışa vurmak istersin her nefes alışında

Aklının karmaşasından uzaklaşıp benim ve buradayım demek istersin,

Lakin yapamazsın sadece susup izlersin olabildiğince göz kırpmadan ve derinden


Keşkelerin içerisinde yalpalayıp bir öteye bir beriye savruldum bir anda,

Isıttı dışımı güneş belki de ama ben hala buz gibiydim

Lüzumsuz gibi görünen sözcüklerde aradım belki de en yakın bağlacımı

Ilıktı saçlarıma vuran rüzgar ve dolaştı yüzümde usulca ürkek bakışlarla

Nadide bir çiçekti belki de sana kokladığım yalnız bekleyişlerimin içerisinde

Çaresizliğin yamacında otururken gözlerinin hayaliydi yine beni yalnızbırakmayan

( Hakan TURAN )