“Tanrı en güzel şarkısını banyo fayansında parçaladı.
Ve bir sabah sahile yeşil gölgeli ucube ruhlu cümleler vurdu.”

Adam kalbine sakladığı haziranı kustu.
Güneşi bıkkın,
Biriktirdiği boncuklar maviden sessizliğe dönük,
Geçtiği kentler okyanus aşığı,
Elinde pilli bebek,
Sağ düğmesine bassa;
“gözlerini kapadığın bez parçasını ben kapamalıyım,
hala seni çıplak hayal ederken ölüyorum.”
anlamsız cümleleriyle…
sol düğmesine bassa;
“ellerin edepsiz masallar anlatmalı,
yalnızca bir gece,
yalnızca yeşil elbiseme”
bütün fütursuzluğuyla…