Ve bir kalbin ayak sesleri.. Çarpıyor her adımda duvarlara, kaldırım taşlarına. Usul usul yol alıyor uzaklara. Şehrin her hangi bir yerine, belki de, olması gereken yere. Ama benden gidiyor. Erken gidiyor. Ne götürdüğünü bilmiyor. Sessiz sedasız gitmek kolay geliyor belki. Tek kelime etmemeyi susmak sanıyor ve kelimelerde sanıyor konuşmayı.. "Aşk yeri geldiğinde gitmektir" diyor. Kendinden gitmesi gerektiğini bilmiyor. Ve susuyor. Ayak sesleri uzaklaşıyor. Ne bir hoşçakal diyor nede başka bir şey. Ses vermiyor. Ve sevmiyor. Sadece gidiyor..
Anasayfa
