Geç kalınmış bir aşk benimkisi,
keşkelerle pişmanlıklarla dolu
Bir yudum mutluluk
ve bir ömür dolusu hüzünle yoğrulu.

Geç anlaşılmış hayatımdaki önemi,
kalbimdeki yeri ne de çokmuş, geç farkedilmiş.
Bu ertelenmiş bir aşk
köpük köpük dalgalara bırakılmış cam bir şişe içinde.
Gideceği yere ulaşıncaya kadar ertelenmiş
askıya alınmış bir süre.

Umutların cam bir şişeye bağlanması bu aşk.
Yaşanılmışlıklar yarım, eksik, hasret dolu.
Yaşanılası günler şişenin ardında gizli, hayal ötesi.
Ve kalp kırıklıkları dolu sevenlerin yüreği.

Telafi edilemez mi, hiç mi geri dönüş yok
bu düş kırıklıklarından.
İlaç olunası sevgim saramaz mı
ikimizinde yaralarını.

Bu aşk el değmemiş, saf ve erken yaşanılmış
Kursağımızda kalmış sevgimizin tadı.
Nemli rüzgarlara fısıldanmış sevgi sözcükleri.
Rüzgarlar hoyrat davranmış bu inceliğe
silip süpürmüş sevdanın izlerini bir bir.

Nerede şimdi sözlerin,
sevginin sesi neden kısık şimdi.
Nerede sıcaklığı ellerinin,
çiçekleri kıskandıran kokun da mı beklemede.

Geç kalınmış sevda,
yapılacak herşey fazlasıyla yapılmış,
söylenecek sözler itinayla söylenmişse
yapacak ne kaldı geriye.
Umut etmek, hayal kurmak ve beklemek ne zamandan beri
dalgaların acımasızlığına bırakıldı.

Kaderimiz bir cam şişenin elinde ne yazık,
ünlü aşıkları kıskandıracak bir sevgi için
ne de acımasız bir son.
Ya biz, sevgiyi yaşamayı bu denli haketmişken
belkide bir ömür pişmanlık ve mutsuzlukla
sürecek bir ömre uğurluyoruz birbirimizi...