Önce sıkar burnumu canımı sızlatarak,
Sonra öper ucundan gülücükler katarak.

Sitemleri nazları kobranın zehri gibi,
Yüzü surla çevrilmiş bir sevda şehri gibi.

Zehrindeki damlalar dertlerimin ilacı,
Sevgisi ev sahibi sitemleri kiracı.

Nazları uzak dursun, gözleri beri gelsin,
Darılarak gidince beklerim geri gelsin.

Aylar boyu anlattım sevdiğimi bilmiyor,
Dikenleri isyankâr çiçekleri solmuyor.

Bir yağmur bulutuna kurmuş salıncağını,
Gözleriyle suluyor gönlümdeki bağını.

Kaçıp gitmek isterken geri geri koşarım,
Gözlerinin açtığı kuyulara düşerim.

Kalbinde yayla balı, dili Maraş biberi,
Ben aşkından ölürken meğer yokmuş haberi.

Deli dolu olsa da bahtımdaki sevgilim,
Yüreğime sevdayı nakışlayan sır ilim.

Gönlüm onun askeri yenilirim kavgada,
Sonbahar yaprağıyım sürünürüm sevdada.

Mehmet NACAR