mavi şişman bir mum yaktım

geceyi yürümeye başladı
ilk adımlarını atarken
odamın karanlığı çok ağırdı
yükün ağırlığını düşünmeden sırtladı

cüce bir şamdanın üzerinde
mavi şişman bir mum yaktım

titreyen alevinin ürktüğü kim bilir ne
eski limandan mı uğurluyor insanları
ateşli hıncıyla şamdandan süzüldü gözyaşları
eğreti deryada kıyıya mı vuruyor dalgalı

içinde mavi gül kurutulmuş
cüce bi şamdanın üzerinde
mavi şişman bir mum yaktım

eridikçe aydınlanan bir aşk alevde canlandı
dudaklarının kenarında kelebekler sevişti
soluğumu tutarak onları rahat bıraktım
mumun göbeğinde oluşan suda yıkandım

kokusuyla adını yazdığım
içinde mavi gül kurutulmuş
cüce bir şamdanın üzerinde
mavi şişman bir mum yaktım

Ulaş NİKBAY