Bir teselliydi,
Gözyaşlarımın sende bıraktığı.
Islak ve ,
Hüzünlü yanağında acının izleri var.
Oysa benden giderken sen,
Almadığın sevginin izleri var.
Cam kırıkları dolmuş mutluluğuma,
İç huzurum üşüyor bu gece.
İçimdeki çocuk yapa yalnız,
Her gece.
Avuntular avutamıyor beni,
Haykırışlar getiremiyor seni bana.
Ve ben,
Hala.
Açlığa sevgisizlige isyan edip,
İçimdeki çocuğu susturamıyorum.
Yalnızlığımı terk edemiyorum bir türlü,
Elimdeki cam kırıkları gibi.

İRFAN KARABULUT
ClassicsaiR