Her gözlerine bakışımda
Ya ben yoktum yâda sen gitmiştin
Şimdi hangi gözlere baksam sen varsın
Oysa sana gelmeye korkak adımlarım
Ya yine gidersen
Aslında dağlarda doğmuşum
Hem de bir sarı sonbaharda
Sonra Çukurova buyur etti beni bağrına
Ve şimdi kahpe İstanbul' un
Hayırsız girdaplarında boğuluyorum
Can suyun gözlerinden akmalı toprağıma
Nefesin ılgıt ılgıt dokunmalı yaprağıma
Her dem başım dik dallarım salkım söğütse
Akan suyunda can bulmalı bedenim
Sokak taşı altındayım bastığın yerin
Ve çakıl taşlarını ayıklayıp şiirde gömülüyüm
Gökyüzüne hasretim ama nefessizce
Gün batımı gözlerini görmeye çabalarım hala
Dört bir yanım cehennem olsa ateşinle yanmaktan
Erisem de yaktığın mum misali aşkından
Resimlerini bir bir öpüp kokluyorum hala
Yollarım nereye çıkar bilmem ama
Aşkımın sende çakıştığı gün gibi aşikâr deli sevdam
Mevsimlere peşkeşim Ay’lara hasret
Yaşımı tadamadım mı nedir
Unutkandım yine sendeki sevgilere
Alışamadım gitmelerine
Kal diyemedim gölgene bende
İRFAN KARABULUT
ClassicsaiR