"Yerini bulamamislar"

Kendimi, hani su en icimdekini yazmaya kalksam diye dusunurum bazen, acaba neye benzerdi? Korkaklikti belki bazen, kelimeleri kendimden uzak tutusumun nedeni..

Ask bana hep yalnizlikla geldi bu hayatta..Diger zamanlarda sadece tek basimaydim.. Pek elimden tutan olmadi, bazen ben istemedim bazen onlar.. Sonunda alistim zaten boyle yasamaya, hatta artik sarilana da tuhaf bakar oldum, elimi tutana da.. Ask neydi sahi istediginde dokunmak miydi, yoksa dokunmadan, gormeden, konusmadan yillarca onu yasamak miydi, kendini unutarak ? Sahi yerim neredeydi su garip dunyada? Varligindan habersiz oldugum kucuk bir sahil kasabasi, ya da asla tanisamayacagim bir kimsede miydi? Hangi yurekteydi? Yoksa sadece kendimde miydi ? Pek bilemedim. Kendime ait bir odam dahi olmadi ki hic su hayatta.. Dusunurum o yuzden, insanin bir yerinin olmasi nasil bir duygudur acaba? Iste sahiplenmeyi de hic ogrenemedim o yuzden...Insanlar gorururum, iliskilerine, sevdiklerine, islerine, hayatlarina sahip cikarlar..Ne imrenirim onlara.. Yerlerini iyi bildikleri icin olsa gerek diye dusunurum.. Bazen heveslenir onlari taklit etmeye calisirim, belki oyle basaririm birseylere tutunmaya diye. Ama bana ait olmayan bir duygu, ben de ne kadar sure kalabilir ki? Hersey bir nefeslik yasanir, gelir gecer sonunda. Ve ben yine bir ruyadan uyanirim, varolmadigim bir dunyaya.. Birakirim, tutmaya bir nefeslik calistigim, her ne varsa..

Bazen sevgim zayif dusurur beni, gerci karsiliksizsa hangimizi dusurmez ki? Hangimiz hep evet demek zorunda kalmaz ki hukmu gecmiyorsa yuregine.. Ama ogrenmem gerek diye dusunurum karsiliksiz, oldugu gibi sevmeyi..Bazen sadece bir testte olduguma inanirim bir omur, bilmezler ki niye hala durur beklerim, tahammul ederim bana uygun olmayan insanlara. Ogrenmem gereken seyler icin oldugunu bilmezler..Her birinde baska bir eksigi deneyimlerim, baska bir eksigi gidermeye calisirim..Bilmezler ki.. Ve sonunda bir suru soru icinde, ben hep ayni soruda takilip kalirim : " Bu sefer yerimi buldum mu?"

Yine olmadi galiba kendimi bulastiramadim yazdiklarima...

Digdem Esra Ceylan