Bir nisan günüydü ilk görüşmemiz,
Çiçekler gülümser, kuşlar öterdi.
Göz göze bakarak aşka düşmemiz,
Ömrümüz boyunca bize yeterdi.

Kumlarda izimiz gezdik el ele,
Deniz mi güzeldi, sen mi güzeldin?
Çatal kirpiğinin uçları ile,
Kalbimde en ince noktayı deldin.

Uğur böcekleri palmiyelerde,
Doyumsuz sevdama umut taşırdı.
Kolumu omzuna koyduğum yerde,
Hüznümle sevincim kör savaşırdı.

Yanında gezerdi kahve bardağın,
Çok severdin yeşil mandalinayı.
Şarkılar söyleyen iki dudağın,
Gönül arsasına kurdu binayı.

Elbet hatırlarsın bir otogarda,
Seni otobüse nasıl bindirdim?
O günden beridir çok uzaklarda,
Hasret kitabından hatim indirdim.

Mehmet NACAR