Geceler boyunca boşuna yandım,
Gerçeğin rüzgârı söndürdü beni.
Serseri gönlümün ilmine kandım,
Şeytanın atına bindirdi beni.

Resmini kazıdım ömür kartına,
Sevdayı yükledim bahtın sırtına.
Bazen tayfun idim, bazen fırtına,
Yalancı gözleri dindirdi beni.

Umutlar yalandı hayaller yalan,
Seraba doymazmış çöllere dalan.
Sevecen gözlerle aklımı alan,
Hicranın dibine sindirdi beni.

Gülün dikeniyle yaramı sardım,
Hasret ovasından yanına vardım.
Masmavi göklerde kanat çırpardım,
Karanlık çukura indirdi beni.

Hayat sahnesinin sevda oyunu,
Yaralı kalbimin aştı boyunu.
Yüzünde ararken melek soyunu,
Serseri meczuba döndürdü beni.

Mehmet NACAR