MIZIKÇI

Bana üzülme deme
Yokluğuna ayartılmış gözlerim bulut yüklü
Kar olup,yağmuru kesmem mümkün olsa
Daha çok üşürüm sana
Sarkıtlarımda kırılırız birlikte
MecazsıZ
Mecali yok halimizle
Giderken ;üstünü örttügün ad 'ım sende
Titreyen ayrılik kuşatmasında ki can bende
Bir tek çocuklar aşka taraftar sensiz kentin,
Mavi bilyelerinde çizgi taşlarında
Mızıkçılık eden sana karşı
Hatırşinas değiller
Değil kimse tekil bir ayrı/ğa
Senden sonra terkettigim
Solum yokluğunun fazlası
Çıktım benlikten
Hüzün talanında seni yükledim aglak bulutlara
Ben sustum
Varlıgınin kutsanmısliğindan kovulmustu sözlerim
Yazsam;
Cümlem devrik ismine kırgın biçare
Agriyor bentler
Beyitler
Her harfince sızlarken aşk
Damarlarımdan ayrılık dökülüyor
Adım adım küçültuyorum şehri
Yoklugun karsisinda
Gök dar
Her yüz görünene dek sen !!
O kadar kandırdimki kendimi senle
Bana üzülme deme..

Şiar