Annem canım annem
İlk beşiğim
İlk kundağım
Cennet kokulu kucağın
Nefesinde baharlar taşıyan
Sesiyle yüreğimi okşayanım
Muhabbet bağımın yaz köşesi
Üşüyen her yanımın sıcak neşesi
Gönlümün miracı, başımın tacı
Ağrımın, sızımın sensin ilacı
Umudun kendisidir gözlerin
Saçımı okşayan eldir sözlerin
Koyduğumda başımı, kurutan gözyaşımı
Hele o dizlerin yok mu dizlerin...

Annem canım annem
Ocaktan çok yanar yüreğin
Başıma bir hal gelse kanar yüreğin
Benden önce beni anar yüreğin
Ben koşsam sen de koşarsın
Ben coşsam sen de coşarsın
Derdimle dertlenip, sevincimle taşarsın
Sabrınla törpülersin ömür gücünü
Şefkatinle bağlarsın her bir ucunu
Dermanın kalmasa da yorulmak nedir bilmezsin
Kendinde eksilsen de bana hiç eksilmezsin...

Annem canım annem
Yemeyip yediren, giymeyip giydirenim
Uykusunu uykuma feda edenim
Kolların yurdumdur, koynundur evim
Bilmem ki hakkını nasıl öderim
Masalların en güzeli dilinden akanım
Elleri avuç avuç dua kokanım
Zahmetim, mihnetim boyum kadar olsa da
Bil ki boyumdan çoktur sana minnetim ...
23 Nisan perşembe 2015

Not:Kızım Arzum Nazlı Karadoğan tarafından kaleme alınmıştır..