Her Eylül hüzün bu Eylül ayrılık getirdi
Yağan yağmurlarla akıp gittim yüreğinden
Yürüdüğüm caddeler ıslak gözlerim ise nemliydi
İçim acıdı her adımda uzaklaşırken senden
Zamanından önce döküldü yapraklarımız yerlere
Ne benim eğilip toplamaya nede senin yeniden yeşermeye gücün vardı
Öyle ya zemheri gelmiş zamansız bir fırtına girmişti aramıza
Bundan sonra söylenecek söz yok kelimeler anlamsızdı
Bazen düşünüyorum da ikimize çok çabuk bitirdik bazı şeyleri
Yaşanacak onca güzel anı yaşanmışlığın çirkinliğine değitik
Şimdi değil birbirimizi sevmek yanyana gelmeye dahi tahammülümüz yok
Birzamanlar delicesine seven o iki kişi söylesene bizmiydik
Şimdi geriye kalan biryığın hatıra ve içimizdeki acı
Ne benim yanımda kimse olacak nede senin yaralarını sarmaya
Bundan sonra hayat sana mutluluk getirsin inan dua ederim
Hoşçakal karagözlüm sana son sözüm elveda...