Benim hiç bir zaman babam olmadý.
Onun yerine koyduðum adamlar ise gitti, aldattýlar beni.
Çocukluðumu o þefkatli kollarda deðil de, sert çakýl taþlarý arasýnda geçirdim.
Salýncakta yalnýz sallanmayý öðrendim, okula kendim gidip gelmeyi.
Bir adamý sevmeyi de yalnýz öðrendim ben. Sevdiðim tüm adamlarý baba yerine koydum,
oturmadý.
Hep bir yaným eksik kaldý, çok eksik kaldý. Özleyebileceðim hiç bir adam girmedi hayatýma.
O þarkýdaki gibi, kimse masal anlatmadý bana.
Eksik yanýmý daha da eksiltenlerden ise hala alamadým intikamýmý.
Gücüm yok.
Ayaklarýmýn üstünde durmayý kimse öðretmedi bana.