Yüzüne baktığımda yağmurlu bir gökyüzü,
Dizine yattığımda huzurlu bir son sözü söylüyor.

O an dursun istiyorum zaman, tüm yüz çizgilerini betimlemek, gözlerine sığınmak istiyorum.

Gözleri kapkaranlık, kimse beni orada yakalayamaz, soramaz ne hissettiğimi.

Kontrolümü kaybediyorum.

Yaratıp, beraber büyüttüğümüz çocuklar yetim kalacak.
Kin saracak onların kalbini.
Kim ister ki birer katil büyütmeyi?

Bırak, izin ver yazayım. Büyüsün o çocuklar...
Ucuz şaraplar, pahalı kalemler harcayalım hikayemiz uğruna.

Sen şarkılar söyle, ben yazayım.

Belki de seni yazdıklarımla yanıma aldırırım.

Korkma, yanaş yanıma. Dokun bedenime ve özgürleşmek lazım böyle bir geceye.

Kalbimizi düğümleyen o son öpüşleri tüküreceğiz yerlere ve
Merhaba çift kişilik yalnızlık.



"Belki de şair olurum seni de aldırırım yanıma."