2013 Yaz Hatýrasý

Kýþ dönemlerim yoðun, aktif ve tabiri caizse fýrtýnalý geçer. Yaþam çemberimin; eðitim, kariyer ve sosyal iliþkiler bölümü çýtasýný yükseltmiþti. Kýrklý yaþlardan sonra üniversite okumak, hayýr iþlerinde koþturmak, sosyal iliþkileri güçlü tutmak ve teknolojinin insaný neredeyse esir aldýðý bu çaðda kolay olmasa gerek…

Ruhumun dinlenmesi, zihnimin sakinleþmesi ve daðýnýk düþüncelerimin toparlanmasý için durulmaya zaman ayýrmam gerekliydi. Anne babamýn hizmeti, ailem ve çocuklarým ile aramdaki muhabbetin devamlýlýðý açýsýndan inziva ve halvete ihtiyacým olduðunu hissediyordum. Ruhsal geliþim açýsýndan, telaþsýz bir zaman dilimine, sakin ve huzurlu ibadetlere susamýþtým. Yenilenmem gerekliydi…

Ýstanbul’un telaþlý, koþturmacalý yaþantýsýna bir mola vererek, Çatalca’daki yazlýðýmýza yerleþtik. ‘’Mekân deðiþikliðinde ferahlýk var’’ der büyüklerimiz, yaþamadan anlaþýlmayan kýymetli bir atasözü… Yaz boyu çam, gül, reyhan, zambak kokularý ile yeniden canlandýðýmý hissettim. Ayaðýmýn topraða deðmesi sanki özümle buluþmak gibiydi. Güneþin doðuþunu ve batýþýný engelsiz izlemek, geceleri yýldýzlarý doyasýya seyretmek, rüzgârýn yanaðýný okþamasýný hissetmek… Þehir hayatý bizi doðal güzelliklerden ne de çok mahrum ediyormuþ meðerse…

Dalýndan yememiz nasip olan meyve aðaçlarý, nimetlerin nasýl zorluklarla yetiþtiðini hatýrlattý. Cömertçe hem bize, hem misafirlerime hem de kuþ ve diðer mahlûkatlara ikram etti. Biri yetim olmak üzere, yedi yavrusu olan Sultan kedimiz de bize misafir geldi. Ve birde ‘’Eymen’’i unutmamak lazým. Bembeyaz pamuklar gibi pýrýl pýrýl bakýmlý ev kedimiz… Kedileri kendime daha yakýn hissediyorum. Sadece ben deðil eþim ve küçük kýzým için özellikle kabul ettim. Onlara her sabah yemek vermek tarifi zor bir mutluluk… Köpekler ile aram pek sýcak deðil, yaklaþmaya oldum olasý çekinirim. Nedeni, ortanca kýzým küçükken yaþadýðým tatsýz bir saldýrý hikâyesi yüzünden… Yine de yiyecek vermekten uzak durmadým. Rýzýk Mevlam’dandýr bizler sebepleriz.

Bahçývanlýðýyla uðraþtýðým sebze bahçemiz, her ne kadar çok acemi olsam da yepyeni tefekkür denizlerinde dolaþmama vesile oluyordu. Hizmetleri ile bahtiyar olduðumuz anne ve babam evimizin bereket hazineleriydi. Kýþ döneminde ilim ve hayat yolunda yorulan yavrularýmý tatilde zihnen, ruhen, bedenen ve kalben yeniden inþasý ile geçirdim. Osmanlý tarihimizde atalarýmýz buna çok önem verirmiþ. Yaz ve kýþ mekân deðiþtirip ruhu ve bedeni diri tutmaya özen gösterirlermiþ.

Eylül ayý geldiðinde tazelenmiþ, yenilenmiþ, sevgi depolarýmýz dolmuþ, doðanýn tamir edici iksiriyle canlanmýþ olarak sonbahara ailece ‘’merhaba’’ dedik.

Mihrican ULUPINAR