Sanýrdým tükenince bardak, bitecek sarhoþluk. Sonradan baþlýyormuþ, meret. Ýki þiþe sodam kaldý. Klavyemin ara tuþuna, ayarým. Þeddeli basmak lazým anlatmasý için boþluðumu. Basana kadar, basmayana kadar kalacak...

Kimse bir ölünün üzerine ceketini örtmez. Örtenlere de kimse o ceketi bir daha giydiremez. Madem konu edebiyat siteleri... Örtmeyin, gazete kaðýtlarýný... “Fatma Aliye” Küpeli kadýn...

Zamanýn tecavüz gereði paraysa, yazýk bir liraya atýlan buðdaylar, güvercinlere... Kayýn, akaðaç, gül ve yosun. Paçalý, taklacý güvercinler nerede... “kafeste” Üç bulgura sýðar mý gök... Mýsýrdan mý olur bozanýn hasý, pirinçten mi?

Çelik yelekli þair; kafiyeni çalmýþlar iki salýncak, üç kaydýrak kurmuþlar bahçene... Sallan yaz, kay yaz. Cömerttir tahterevan; kelimeye amartisör, cümleye takoz.

^ Þapklar kalktý... Nazým ve Nazým ayný kefede. Mehmed ve Mehmet ayný safta... “kaynaðý Muhammet”

Cümleleri cüce, gölgesi kendince yüce ihsan sahibi, insan... Geç leyleðin laklakýný bir mum yak, ocaðýna... Eseflenmesin sarýmsak, soðaný kýskanmasýn tere... Bir yol biç kendine ya þeddeyi seç veya ünlemi, uzasýn kulaklar sesine.

Ayný parantezde hem mazlumu hem manzumu oynama...