Dokunmayın Bugün Bana!

Hani!
Her yer günlük güneşlikken, yemyeşilken,
Tomurcuklar sabırsızlanır ya merhaba demeye.
Hani!
Renkler sevişmek için zemin ararlar ya,
Filiz filiz çicek açmak için dalda budakta.
Hani!
Sonra bir fırtına çıkarda ansızın,
Nedeni bilinmez! tarifi edilmez.
Nasıl? kırılırlar,
Nasıl koparlarsa;
Tutundukları yerden,onca umut,onca beklenti.
İşte öyleyim şimdi, dokunmayın bugün bana!

Hani!
Birini seversin... kimi gülesiye, kimi ölesiye,
Canına can kattığına inanırsın, dokunduğunda.
Hani!
Yediğin içtiğin o dur, soluğun nefesin hep o,
Kördür gözlerin ondan başkasına, sağırdır kulakların.
Hani!
Sonra anlaşılmaz bir kavga çıkarda ansızın,
Kıvılcımlar yangın, damlalar deniz olur!
Nasıl? parçalanır,
Nasıl? dağılırsa;
Uçurumlardan yuvarlanan kaya parçaları gibi.
İşte öyleyim şimdi, dokunmayın bugün bana!

Hani!
Masadan düşmüş bardak, tabak gibi,
Bakarken elinden kayan ayna misali;
Hani!
Azgın dalgalarda batan küçük tekneler gibi,
Şafağın doğuşunda kaybolan yıldızlar misali.
Hani!
Doğarken ölen bebekler olur ya, ya da;
Bebeğini doğurupda kendi ölen anneler vardır.
Nasıl? kahrederlerse,
Nasıl? mahvolurlarsa;
Merhaba diyemeden elveda diyenler misali,
İşte bende öyleyim şimdi, dokunmayın bugün bana