İSTANBUL YANIYOR!

Dün;
Şöyle bir dolaştım,İstanbul sokaklarında,
Gecenin gündüzden nöbeti devraldığı saatlerde.
Bir pantolon bir gömlek koyuldum caddelere,
Gökyüzü,yıldızlardan gerdanlığını takmış,takıştırmış.
Dolunay bu kez mahçupluğunu bırakmış,daha bir şen!
Ağaçlar biraz üzgündü,üzerinde tutamadığı yapraklar için.
Karanlık hakim oldukça ışıklar yanıyordu bir bir,
Ama; bir tuhaflık vardı koca şehrin sokaklarında!
Ne bir ses vardı duyduğum,nede bir canlı vardı gördüğüm.
Sadece ben ve beni takip eden bir çift yeşil göz!
Göz göze geldik...hangi zaman dilimiydi hatırlamıyorum?
Bildiğim bir şey varsa oda, o andan beri hala;
İstanbul yanıyor,yüreğimle birlikte yeşil yangınlarla!!!