Haziran baþý selamladým bu havayý aslýnda selamladýðým üç ay boyunca beklediðim gýrgýr ve þamata. Ýki kaþým çatýlmaktan aðrýsa bile dudaklarým onlara inat geniþledi, selamladý üç ay boyunca kuruyacaðým mevsimi.

Kalkýyorum erken yazlarý olur da bir þey kaçýrmayayým, olur da biri gülüp þarký söylüyorsa ben de katýlayým ona. Oysa koca senenin yorgunluðu var üstümde bense hala ararým derdime derthane. Açarým anlamý beni saran þarkýlardan, vücudum durmaz akþamlara kadar olur da sorarsa biri " Ne yaptýn nu yaz?" diye kendim oldum diyebilmek için kalkarým sabahlara. Üzülüyor herkes bitince maviliklere veda edicek diye ancak ne var bu kadar bunda; özlem aþký güçlendirmez mi ne de olsa? Temmuz geceleri aktý ceplerimden aman hüzünlü deðilim asla bulmuþum beni ona gerekirse seller olsun dökülsün ceplerimden nehirler aman o dökülmesin kalbimden. Düðünler kadar gürültülü ve hazýr aklým bekliyorum o yaz gecelerinde ki ýssýz balkonlarý. Güneþe kýzýyorum, bir kuru öfkeliyiz onunla ancak biliyorum bu umutlarýmýn ve isteklerimin suyu o. Yaza hiç sahip olmadým benim için yaz bir zamanlar odamda ki perdenin yellenmesiydi.

Aðustos kaydý camlardan, el sallamaz o usulca gider içimizde güneþ ve zamanýn izlerini býrakýr. Hatýrlýyorum bir Aðustos gecesinde, çarþafýma sarýlmýþ ona açýlmayý takmýþým kafama. Ýþte yaz bu benim kendim olduðum dünyanýn kopmuþ iplerine dönünce özlediðim yaz.