KIZIN KARNINI ÖPMEK


Ala bir kedim var, sokakta alýnma. Sabahýn ilk aydýnlýðýnda balkona çýkarým, beni karþýlar, alýr onu ilk karnýný öperim, kýz olsa kýzýn da karnýný öperdim, o an kafama ne eserse, kalçasýný öperdim belki, baldýrýný avuçlardým belki, vücut sýcaklýðýný hissederdim, göbek deliði, ben böyle biriyim, bunu da ancak sevgiliye yaparsýn, ama o da senin yanýnda olmaz, olursa böyle öpmeler, hisler olmaz; çünkü seni doyurur, hayvanlýðýna doyarsýn; iþte bu da aþký imkansýz kýlan, yok edip öldüren þeydir arkadaþlar. Bu yüzden ben hiç evlenmeyeceðim. Aþka dair ne öðrendiysem uzaktan uzaða severek, hayal ederek, inceleme araþtýrma yaparak kendimi ve karþý tarafý, sevgiyi öðrendim, sanýrým tam öðrendim, aþk týlsýmý bu zor hayatta çok çabuk yok olur. Bir bulduysan deli gibi koruyacaksýn onu.
Aksi halde hem kendini yaralý býrakýp ilerlersin ve arkanda yaralý bir kýz býrakýrsýn, bunlarý inþa ede ede gerçek aþký yakalayacaðýný sanýrsýn. Geride býraktýðým güzel kýzlarýn hiçbirine dehþet acý býrakmadým; ama onlar bana býraktý, sað olsunlar, bana çok þey öðrettiler.
Hani nerde göbeðini öpüp okþayacaðým kýz?
Yok öyle biri, hiç de olmadý.
Ya var ya komple hayal, fantezi, düþ dünyasýnda yaþýyorum, ütopik bir hayat bu, sanatçý dediðin de böyledir, ama be birader gerçekte bir tane karnýný gün doðar doðmaz okþayacaðým, seyredeceðim bir kýz olsa…vay be…ben buna mucize derim…ben öyle düz deðilim, onun neresini o an güzel bulacaðým, bu bilinmez, ama bilin ki en yaralý, en acýlý, en çýkmaz sokak yerini ilgili çekici bulurum o an, bir erkek karþýsýndaki kýzýn yaralarýný ruhuyla fark etmiyorsa bir boka yaramaz, ona ilaç ona þifa olmuyorsa o erkek o kýza zarardan baþka bir þey getirmez, hayvani ihtiyaçlarýný giderir. Ortada o erkeðin mangal gibi yüreði, zihni, ruhu olmalý; aþk denilen þey budur. Ses tonunu özleyeceksin, çay çok güzel olmuþ deyiþini bir daha duymak için gebereceksin, ellerini seyretmek için, yola bakýþýný seyretmek için. Bir bakýþýný üstünde hissetmek için, gözlerini gözlerinde…

“Ben sana mecburum bilemezsin
Adýný mýh gibi aklýmda taþýyorum.”


Atilla Ýlhan.