Gizemli bir bahçenin ortasýydý gözlerin
Menekþeler kadar berrak
Papatyalar kadar narin
Ýçinde kaybolduðum
Dipsiz kuyular kadar derin

Hayaliydi gözlerinden yansýyan
Mutluluðun
Býçak kadar keskin
Kýþ rüzgarý gibi serin
Ürpertirdi kývýlcýmlarýn
Yüreðimdeki közleri
Titretirdi sessizliðin
Benliðimin her zerresini

Kuytu köþelerin yansýmasýydý
Sessizliðin
Gözlerin miydi seni saklayan
Yoksa sen miydin
Onlarý köþe bucak kaçýran
Sessizce anlamlarýný deðiþtiren
Ýki bilinmeyenli denklem çözemediðim

Suskunluðuydu fýrtýna öncesi
Sessizliðim
Kapalý kapýlar ardýnda yaþanan
Kimsenin bilemediði
Dünyamdý, sensizliðini yaþadýðým
Ucu bucaðý olmayan
Kör uçurumlardý
Girdaplarýnda kaybolduðum

Týnýsý olmayan
Tiz bir sesti
Beni sana getiren
Bahçelerinde kaybolduðum
Gözlerindi
Gözlerimi sevindiren
Sessizliðin sesiydi
Fýsýltýlarýn
Duyduðum yüreðimden

Atlamak istediðim uçurumlardý
Seni içinde gördüðüm
Zorlasam da kendimi
Girdabýna býrakamadýðým.....