Süphan ile Nemrut arası bir yerdi
eğilip de zirvesinden kar aldığım tepeler
bir tutam beyazlık bıraktı dudaklarıma
göğsüme aşk odunu düşürenler .

Nuh'un gemisini emanet aldığında
gururu elif gibi dimdikken ayakta ,
başında beyaz takke ile rükuda
bir mim gibi eğilmişti Ağrı.

Rüzgara tutunmuş yelkenli misali
bedenim iki mavi arasında mülteci
avuçlarımda güzden kalma sancılar
gözlerim güneş kırıklarından şikâyetçi.

Bir tutam mavi aldım gökyüzünden
yeşili bulmak için içinden
tufan sonrası çoraklığı silecektim;
eğer düşürmeseydim elimden.