Bende en çok senden ne bulmuştun

Uzun zamandır kurcalıyor beynimi

En sevdiğin huyum neydi mesela

Seni en huzursuz eden yanım

Görsel olarak biliyorum

Ellerim ve saçlarım hep derdindi

Tırnaklarım uzun olunca

Daha bir kadın

Saçlarım sarıya çalınca

Dahada bir kadın oluyordum

Sevmezdin

Hep eller yerini alır sanırdın

Bir ihtimal dahilindeydi uzaklara düşmek hep

Ama dilinde daima var olacağına dair

Söylemler olurdu

Ben pantalonlarını ütüleyecektim

Sen isteyince, titizlenirdin

Kimseler ütüleyemezdi pantalonunu

Ben ütüleyecektim

O kadar baston koleksiyonu yaptın

Hergün biri olacaktı elinde

Ben diğer kolunda

Zamanlar geçecekti

Ben adam akıllı büyüyecektim

Sen gitmeyecektin

Şimdi saçlarım, ellerim ilkokul çağı

Yüreğim kırk yıl sonra gidişinde

Olacağı gibi yaşlı

Doyamadık, belkide hiç doyum olmazdı

Ama gerçekten doyamadık birbirimize

Kesitler sınırlı kaldı belleğimde

Hep varolan özü kaldı

En son ilkokulda saçlarım kısaydı

Ve sen yaşımı o civarlada saymayı bıraktın

Zamanı gelmeden yaş ilerlemeden

Yaşanacak günlere değemeden

Beni sensiz

Ellerimi ilkokul çağında

Yüreğimi kırk yıl sonrasında bıraktın