En belirgin kusurum gözyaşlarım

Tabii bide onu barındıran

Yediveren gözlerim

Ruhumun ürkekliğini ele vermeseler

Gücümle dağlara eş yükselebilirim

Heybetime kimse karşı duramaz bilirim

Öğreteceğim onlara kayıtsız kalmayı

Birgün sillelere siper geren yürekten

Bir tılsım çıkacak, pınarları mühürleyecek

O zaman ne denli uğraşsalarda

Fışkıramayacak acılar içimden

Kaçamayacak dışarı densiz kusurum

Nemden küf tutmayacak yüzüm

Çizgilere bırakacak yerini kuraklık

Kusurlarımdan arınmış

Sulanmayan topraklar gibi

Parça parça dökülecek derilerim

Birgün dışa vuramayan şelale

İçimi serinletecek

Ve o çocuk o gün yüzemeyecek içimde

Tutunacak bir yer bulamayacak

Hepsini çekeceğim yakınından

Derinliklerde boğulacak..