..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
"Hemen yüzüne gül suyu seperek Leyla'yý ayýlttýlar." -Fuzuli, Leyla ile Mecnun
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katýlýmý
Yazar Kütüphaneleri



Þu Anda Ne Yazýyorsunuz?
Ýnternet ve Yazarlýk
Yazarlýk Kaynaklarý
Yazma Süreci
Ýlk Roman
Kitap Yayýnlatmak
Yeni Bir Dünya Düþlemek
Niçin Yazýyorum?
Yazarlar Hakkýnda Her Þey
Ben Bir Yazarým!
Þu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm baþlýklar  


 


 

 




Arama Motoru

ÝzEdebiyat > Þiir > Destan > ÖZHAN HAKAN




14 Ocak 2004
Zilan  
ÖZHAN HAKAN

:CFAC:
Ay düþer geceye,
bilinmezlikle dolu bir bilmecedir gece...
Melez þafaklarýn utangaç yüzüdür
Öte yüzü ýþýk, öte yüzü biz olan yanýmýzdýr.

Biz ýþýða devrilen gecelerden geliriz...
Tan doðanda
ýþýðý hep biz
avuçlarýmýzda saklarýz...
Düþümüz de hep yýldýz yaðmurunun hazanlarýdýr
Ve biz
ýþýða aþýðýz.

Avuçladýðýmýz, doya doya içtiðimiz,
baktýkça utandýðýmýz
ve her döngüsünde kendimiz olduðumuz gerçekliðimizdir O.
Ve O içimizdedir.
Bizde umudun içinde.
 
Bazen baharý selamlayan gelinciðin nazlý kirpiðinde takýlýdýr.
Bazen bir uçurum sessizliðinde,
bazen de sim kapýlarýn ýþýldayan tokmaðýnda
asýlýdýr.

Belki zaman tünelinde kaybolan geçmiþimizdir.
Belki de mekaný biz olan benliðimiz...
Ama her zaman
 yüzümüzü döndüðümüz Kybele'dir ýþýk...

Biz ýþýða aþýðýz.
Mani'nin bahçesi kadar tutkunuzdur O'na.
Onda yaþar, onda ölür, onda ararýz umudu.
Umut bir ateþ parçasý içimizde,
bir kurulu volkan,
ýþýðýn huzmelerinde arýnan gerçektir
umut...

Ve bu yürek atýþýnda,
bir geleceðin kýyýsýna oturmuþ tarihin seyrindeyim.

Ay düþmüþ gecede
yýldýzlara uzandým. Zülüflerine dokundukça aðladým.
Bir haziran yüreðimle
Fýrat'a aktým ve tarih benim seyrimdeydi...

FIRAT.
Taþkýn öfkende
kabarýr yüreðim
Süzülen perçeminde,
Kýnalý yataklarýnda döllenir
umudum.

Döllenen umudumla Fýrat'taydým. Kýyýlarýna deðen çapalara, topraða düþen
tohumlara dokundum. Ýþtar'ý gördüm, kara baþlý çocuklarý, þiir dilli
analarý...
Ýþtar'ý týlsýmlý topraðýn þafaðýnda gördüm, utandým. Deniz gülüþleriyle
dokundu bana. Tanrýça kadar sýcak, tanrýça kadar yakýndým ona... Sonra umuduma dokundu,
kutsanmýþ topraðýný avuçlarýmda sakladý. Ve ben suskundum.

Yýldýzlar gezinirken gecede ben tarihin ötesindeydim.
Tarih kývrýlýp giderken mekana
zamandaki izlerini aradým ve nazlý geleceðimle ben Diclem'e akýyordum.
Dicle
onbinyýllýk yalnýzlýðýmdý.

Hangi mekan döngüsünde akansýn
DÝCLEM
Hangi bilinmez kýyýlarda.
Aktýkça mekan olur  yüreðim,
Ve sen mekanýma dolarsýn...
Seni bir zaman yokluðunda damýttým,

Tarih yok olmuþ mekandýr
DÝCLEM...
Tarih uçsuz medeniyetin kýyýsýnda
DÝCLEM'dir...

Dümensiz bir mekanda Diclem'deydim. Dicle nazlý, Dicle
geleceðin umudunu serper kayalara... Star'ýn kýrpýþan bakýþlarýnda kývrýlýrdý
Dicle... Kýyýsýna takýlýr gözlerim. Kýyýsý bize koþan ötemizdir. Ve biz ötesinde
inzivadayýz...
Sessiz kulelerde soylu...
Bir sunak taþýna serilir
yüreðimiz bir haziran sonu.
Umudumuz ateþte tavlanýr ve biz sunaklara adanmýþlardanýz...

Peçeli gözleri ile Zerdüþt'ü sunakta gördüm.
Geceyi yalayan ýþýðýnda
gülümsüyordu bana...
Zifiri bir gecede yýldýzlar uzandý.
Bir tutam yýldýzý
sunaklarda adadý.
Kýzýllýðýnda kutsayýp avuçlarýma uzattý.
Ürktüm...
Bir avuç ateþle çýðlýklayan meþaleydim...
Ve Ahriman gölgemde çökmüþtü.

Bir avuç toprak, bir avuç ateþ ile tarihin seyrindeydim.
Mehtaplý bir gecenin evrilen haziranýnda içkindim...
Yalnýzlýðým,
sessiz isyanlarýmda haykýrýyordu artýk.
Artýk suskundum.
Bir alabora sonrasý Munzur'a aktým.
Ali boðazýndan Kutu deresine dolandým,
coþkundum, kabaran binyýllýk kuraklýðýmla
Deriya Sim'deydim...

Aðýtlý bir anayý kýl çadýrýnda gördüm...
Lorili ezgilerinde
beþiðine dokundum, duruldum.
Umudum, isyaným, geleceðimdi ellerinde yoðrulan...
Burnundaki hýzmaya, ayaðýndaki halhala vuruldum,
utandým...
Uzanýp yanaklarýna dokundum.
Islak kirpiklerinden gözyaþýný topladým.
Gözyaþýný yüreðime akýttým.
Ýçtim...
Ýçtikçe susadým. Ýçtikçe doydum,
içtikçe boðuldum.
Soluksuz bir nefesin kýyýsýna vurdum, bitkindim...

Gezdiðim bir tarih kýyýsý belki kirpiðe takýlmýþ bir düþtü...
Uyandým ve düþümde gözyaþlarýný içtim...
Avuçlarýma baktým, gelecek çizgilerine
karýþmýþ kývrýmlarýnda topraðýn nemini gördüm.
Alev rengi parmaklara dokundum,
sarý-sýcak mekanlarýn yalaz korlarýydý ýþýyan.
Zamaný ise bir 30 Haziran þafaðý...
Bir tanrýça soyluluðu ve bir GÜNEÞ suskunluðu...

Her þey
suskun dillerin
çalýnmýþ beþiklerin ve aðlamaklý bebelerin çýðlýðýnda baþladý.
Belki esmerleþen bir gülüþte,
belki de umut ortaklýðýnda.
Her þey alaca bir geyiðin seken yürüyüþünde baþladý.
Ama her þey bir 30 Haziran'da baþladý.

Oysa biz uyuyan gecenin
ninnileriyle büyümüþtük,
belki lorilerin ezgili büyüsünde...
Biz onu geleceðin seherlerinde içmiþtik.
Çünkü o biz olan gerçekliðimizdir.
Ve biz tarih kýyýsýna demir atmýþ umut gibiydik...
Maðrur
ama cesur...

Aðýtlarýmýz analarýmýza miras kalmýþtý,
deþilmiþ karýnlarýmýz ise körpe gelinlerimize...
Çocuklarýmýza ise hep yalýn ayak,
korkulu ninniler kalmýþtý
ve biz hep suskun, biz hep virandýk...
Kapý kapý dilenip umut dileyen,
efendisinden merhamet umandýk.
Biz nüfussuz bir þehir gibi dilsizdik.
Biz,
biz olmayan baþkasýydýk.

Belki simli kapýya dokunan Tunç-el'den korkmuþtuk, kimbilir...
Belki de biz, biz olan ýþýðý içimizde köreltmiþtik.
Bin yýllarýn hazinesinde fakirdik...
Bilinmezlik koylarýna demir attýðýmýz
korkularýmýzdý.
Dedelerin, ninelerin, þeyhlerin ve mirlerin muskalayýp sakladýklarý, derinlerimize gömdükleri umudumuzdu.
Ve umut içimizde aranmalýydý
yitirilen yerde...
Belki bir pýnar baþýnda, belki zapt edilmiþ göklerde,
belki sim kapýlarýn eþiðinde.
Kim bilir belki bir tanrýça sunaðýnda...

Bir ýþýk
gerekiyordu geceye...
Ýþtar gibi,
Venüs, Ýsis, Zilan gibi bir yýldýz
gerekiyordu geceye...
Patlayan bombalar, yalpalayan mermiler gibi.
Zerdüþt gibi bir alev yakmalýydý korkuyu.
Mazlum gibi, Sema gibi, Zilan gibi...
Bilinmezlik týlsýmý çözülmeliydi.

Týpký yedi günlük kelebeðin
heyecanlý koþuþturmasýnda
ateþte kutsanmalýydý.
Ve tanýmalýydý ýþýðý... Iþýyan gerçekliðini içmeliydi belki...

Belki de yýldýzlara uzanýp Zühal'e týrmanmalýydý,
göðün son katýnda
Zühal'in avuçlarýndan içmeliydi sonsuzluðu...
Ve bilgeliðin sýnýrýnda ölümsüzleþmeliydi.
Belki de Ahu'lu bir sözün kýyýsýnda GÜNEÞ'e dokunmalýydý...
kim bilir belki de bir 30 Haziran günü.

Her hücresinde bir asýr
Her bakýþýnda bin umut
Her dokunuþunda sonsuz
gelecek ile kendini yaratmaktý...
Tanrýçalaþmaktý.

Bir 30 Haziran günü
Sim'li kapýya deðen Tunç-el deðildi artýk.
Artýk analar aðýtlý,
gelinler bebesiz ve
artýk bilinmezlik içimizde deðildi.

Ve bir 30 Haziran günü GÜNEÞ'in
kýzýllýðýnda arýnýyordu Zilan...

Ateþ oluyordu, toprak,
soluduðumuz hava,
içtiðimiz su...

Dicle'sinde öfkemiz, Fýrat'ýnda sevdamýzdý.

Zilan,
gerçek olan zamanýn tek mekansal tanýðý.
Çünkü Zilan yaratandý...
Onbin yýllýk öç almanýn zapt edilmiþ
 zaferiydi.

Ve Zilan; hücre hücre, petek petek ve damla damla
biriken ve
ilmik ilmik dokunan geleceðimizdi.
Çünkü Zilan umuttu,
Çünkü Zilan
içimizdeki tanrýçaydý.
Ve bir 30 Haziran devrilirken geceye Tunç-el'in eridiði
bir alev girdabýnda kana bulanmýþ, al perçemli zülüflerine dokundum,
deniz gözlerine, kýnalý avuçlarýna...
Minik avuçlarýnda topraðýn nemli kokusu geliyordu.
Hasadý yapýlmamýþ bir tanrýça kýyýsý, suskun...
Saçlarýndan süzülen
kýzýllýk, durulanýp yüreðime akmýþtý. Ýksiri bozulmamýþ göz yaþý kadar
duru...

Yüreðinin tam ortasýnda sýký sýkýya tuttuðu, sunaklarýnda adanmýþ ateþi
gördüm,
eridim...
Ve... Ve soluksuz dudaklarýndan bitimsiz havasýyla umudu soludum,
dirildim...
Sonra...
Eðilip gözlerine baktým, deniz gözlerin alevinde
GÜNEÞ'i gördüm...!
Ve sözünü GÜNEÞ'e adadým...

Tanrýçalar dile gelse
Ve sorsalar dileðimi
Onlara derim ki:
Bana
Bir avuç toprak,
Bir avuç su,
Bir avuç ateþ ve
Bir
içimlik soluk verin...
'Neden bir avuç' diye sorarlarsa eðer
onlara derim

ÖZGÜRLÜÐÜN ZÝLAN VAKTÝ
AVUÇLARDA SAKLIDIR...!

.Eleþtiriler & Yorumlar

:: .....
Gönderen: Elçin Orhan / Aydýn
11 Þubat 2004
Bir nehir kýyýsýndayým. Gözlerim kapalý duruyorum bekliyorum avuçlarýmýn içinde hissettim kýzýl kumlarý ama ben ne Fýratý ne Dicleyi gördüm ne avuçlarým kanadý. Bu þiirin altýna ekleyebilecek bir þeyim var sanki ama hiç birþeyim yok gibi. Okumasý nehir gibi akýcýydý. Hissettiklerimin tarifi henüz kimse tarafýndan yapýlmadý. Bu hepsinden farklý bir þiirdi. Yine tebrik ederim, yüreðine saðlýk, ELÇÝN




Söyleyeceklerim var!

Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.

Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.


 


ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.


Yazarýn þiir ana kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Hiç Bir Þiir
Kalsaydýn...
Hayallerim Ýp Atlýyor
Elveda Türküsü
Bir Geceyarýsý Ayrýlýðý
Sevmek mi?
Anerka'ya Mektuplar
Ateþ Böceði
Miras
Babama...


ÖZHAN HAKAN kimdir?

Bilmediði bir dilin tercümaný. . .


yazardan son gelenler

bu yazýnýn yer aldýðý
kütüphaneler


 




| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk

| Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © ÖZHAN HAKAN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.